واکاوی نقش ابتکار استراتژیک و تاب آوری بر عملکرد سازمانی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

ابتکار استراتژیک قابلیتی پویا است که نقش مهمی در بهبود عملکرد سازمانی ایفا می کند. پژوهش حاضر به واکاوی نقش این ابتکار و تاب آوری در بهبود عملکرد سازمانی با تعدیل گری خودکارآمدی می پردازد. پژوهش، از نوع توصیفی- پیمایشیِ همبستگی با دو سوال و سه فرصیه اصلی است. جامعه آماری، کلیه مدیران سطوح عالی سازمان های دولتی شهر سمنان، و روش نمونه گیری، تصادفی طبقه بندی شده است. جمع آوری داده ها مطابق پرسشنامه چندگزینه ای است. برای بررسی و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart - Pls بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان داد که ابتکار استراتژیک و تاب آوری سازمانی، بر عملکرد سازمانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. علاوه بر این، مطابق نتایج فرضیه های فرعی، تاب آوری انطباقی تأثیر معناداری بر عملکرد سازمانی دارد، ولی تاب آوری برنامه ریزی شده تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرد سازمانی ندارد. لذا برای حفظ و ارتقا عملکرد سازمانی؛ رهبری قوی، استفاده از دانش به روش های جدید ، توانایی کارمندان برای ایفای نقش های متعدد و همچنین سازمان با داشتن منابع کافی برای جذب تغییرات غیر منتظره مورد تأکید قرار گرفتند. از سوی دیگر، فعالیت های برنامه ریزی قبل از فاجعه بر تاب آوری انطباقی تأثیرگذارند اما به خودی خود برای تأثیر مثبت بر عملکرد کافی نیستند. نتایج همچنین نقش تعدیل گری خودکارآمدی را بر رابطه معنا دار ابتکار استراتژیک با عملکرد سازمانی تأیید می کند.