این پژوهش با روش پیمایشی انجام شده وجامعه آماری آن مناطق 22 گانه شهرتهران است. حجم نمونه براساسفرمولکوکران 384 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای تعیین شده است. برای جمع آوری اطلاعات ازپرسشنامه استفاده شده و پایاییپرسشنامه با روش بازآزمایی و ضریب همبستگی پیرسون برابر733/0 و اعتبارابزار با روش"اعتبار محتوا (CVR)"سنجیده شده است.برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار Spssو آزمون های پیرسون، t مستقل و رگرسیون خطی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که میزان سابقه کاربری درشبکه ها بیشترین تأثیر را بر ارتباطات غیرعینی(مجازی)داشته است. پس از آن به ترتیب سابقه کاربری در شبکه ها برمهارت های اجتماعی،گمنامی درشبکه ها برغلبه برتنهایی و میزان استفاده ازشبکه ها برانزوای اجتماعی بیشترین تأثیر را داشته اند. هم چنین بین عدم حضورفیزیکی کاربران درشبکه ها و مهارت های اجتماعی،تعاملی بودن ارتباطات درشبکه ها و میزان اعتماد بنفس کاربران، گستردگی فضای ارتباطی در شبکه ها و میزان ارتباط کاربران باخانواده، سابقه کاربری درشبکه ها و میزان خودعرضه گری کاربران، سابقه کاربری درشبکه ها ومیزان ارتباط کاربران با خانواده، سابقه کاربری درشبکه ها و میزان فردگرایی، سابقه کاربری درشبکه ها و میزان ارتباط کاربران با دوستان، گمنامی کاربران و مشارکت اجتماعی، گمنامی و مهارت های اجتماعی، گمنامی و میزان ارتباط کاربران با دوستان رابطه معنی دار و میزان روابط اجتماعی کاربران شبکه ها براساس نوع کاربری(استفاده) از شبکه ها تفاوت معنی دار مشاهده نشده است.
