تحلیل وضعیت پایداری دانشی بنگاه های اقتصادی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

 مدتی است در مبانی نظری اقتصادی و مدیریت، بحث هایی با عنوان «پایداری سازمانی» مطرح شده است. زاویه فکری پایداری، امروزه تا حد زیادی جایگزین موفقیت در مبانی نظری مدیریت سازمان ها شده است و تقریباً اغلب سازمان ها به نوعی کسب موفقیت های پایدار را در نظام ارزشی خود تعریف می کنند. پایداری سازمان، توانایی حفظ یا توسعه عملکرد در بلندمدت و نتیجه تداوم رضایت ذی نفعان سازمان در طول زمان است. هدف کلی پژوهش، بررسی درجه پایداری سازمانی و ارائه راهکارهایی برای ارتقاء آن با رویکرد مدیریت دانش در شرکت شهرک های صنعتی تهران، است. جامعه آماری شامل کارشناسان و مدیران دفتر مرکزی شرکت شهرک های صنعتی واقع در تهران می باشد. تعداد این افراد 114 نفر است که 88 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. درجه پایداری شرکت شهرک های صنعتی تهران 6204/2 شد؛ به این معنی که شرکت شهرک های صنعتی تهران یک سازمان پیش فعال است. با توجه به امتیازهای هر یک از فعالیت های مدیریت دانش، اولویت های بهبود مشخص شد که به ترتیب عبارت اند از: فعالیت انتشار، ارزیابی، توسعه، استفاده، هدف گذاری و نگهداری، کسب و شناسایی. با توجه به این که سازمان از لحاظ پایداری در وضعیت پیش فعال قرار دارد، باید برای نیل به سطح بالاتر پایداری یعنی سطح منعطف هدف گذاری کند که در این مورد راهکارهایی به سازمان، ارائه شد. مدتی است در مبانی نظری اقتصادی و مدیریت، بحث هایی با عنوان «پایداری سازمانی» مطرح شده است. زاویه فکری پایداری، امروزه تا حد زیادی جایگزین موفقیت در مبانی نظری مدیریت سازمان ها شده است و تقریباً اغلب سازمان ها به نوعی کسب موفقیت های پایدار را در نظام ارزشی خود تعریف می کنند. پایداری سازمان، توانایی حفظ یا توسعه عملکرد در بلندمدت و نتیجه تداوم رضایت ذی نفعان سازمان در طول زمان است. هدف کلی پژوهش، بررسی درجه پایداری سازمانی و ارائه راهکارهایی برای ارتقاء آن با رویکرد مدیریت دانش در شرکت شهرک های صنعتی تهران، است. جامعه آماری شامل کارشناسان و مدیران دفتر مرکزی شرکت شهرک های صنعتی واقع در تهران می باشد. تعداد این افراد 114 نفر است که 88 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. درجه پایداری شرکت شهرک های صنعتی تهران 6204/2 شد؛ به این معنی که شرکت شهرک های صنعتی تهران یک سازمان پیش فعال است. با توجه به امتیازهای هر یک از فعالیت های مدیریت دانش، اولویت های بهبود مشخص شد که به ترتیب عبارت اند از: فعالیت انتشار، ارزیابی، توسعه، استفاده، هدف گذاری و نگهداری، کسب و شناسایی. با توجه به این که سازمان از لحاظ پایداری در وضعیت پیش فعال قرار دارد، باید برای نیل به سطح بالاتر پایداری یعنی سطح منعطف هدف گذاری کند که در این مورد راهکارهایی به سازمان، ارائه شد.