با توجه به تأثیر مستقیم نحوه عملکرد کارکنان بر میزان دسترسی به اهداف سازمانی، بررسی عوامل تأثیرگذار بر عملکرد کارکنان ازجمله ضروریات سازمان ها است. نقش رهبر سازمان همواره به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر کارکنان و گرایش های شغلی آن ها مطرح بوده و سبک های مختلف رهبری در این زمینه مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این مقاله به بررسی تأثیر رهبری راهبردی به عنوان یک سبک رهبری بر روی توانمندسازی، تعهد عاطفی و عملکرد شغلی کارکنان هیئت علمی و غیر هیئت علمی دانشگاه گیلان پرداختیم. با توجه به حجم جامعه و روش نمونه گیری، تعداد 160 نفر از کارکنان دانشگاه گیلان به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. سپس فرضیه های تحقیق با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و به کمک نرم افزار AMOS مورد بررسی قرار گرفت. با بررسی نتایج حاصل از تحلیل فرضیه ها مشخص شد که رهبری راهبردی بر توانمندسازی و عملکرد شغلی به طور مثبتی تأثیرگذار است. همچنین توانمندسازی و تعهد عاطفی نیز بر عملکرد شغلی تأثیر مثبت دارند؛ اما در پژوهش حاضر تأثیرگذاری رهبری راهبردی بر تعهد عاطفی مورد تأیید قرار نگرفت.