توسعه تکنولوژی صنعتی

امروزه صنعت بانکداری به عرصه ای بدل شده است که نیاز به نوآوری در آن بیش از سایر صنایع خدماتی احساس می شود. هدف از این پژوهش بررسی عوامل و شاخص های موثر بر نوآوری خدمات در بانک گردشگری است. جامعه آماری پژوهش کاربران، کاربران ارشد، روسا و معاونین شعب بانک گردشگری در سطح کشور می باشد که تعداد 580 نفر از کل پرسنل را شامل می شود. با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه 232 نفر برآورد گردیده است. قلمرو زمانی پژوهش از بهمن 95 تا مرداد 96 را شامل می شود. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه الکترونیک، که روایی آن با قضاوت خبرگان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفته است می باشد. براساس مطالعات ادبیات انجام شده، در این پژوهش 58 شاخص موثر بر نوآوری خدمات در قالب 9 عامل: ارتباطی، استراتژیک، انسانی، بازار و مشتریان، تکنولوژیک، سازمانی و سیستمی، فرآیندی، مالی و یادگیری در سطح بانک گردشگری شناسایی گردید و با استفاده از معادلات ساختاری و نرم افزار Amos تاثیر آنها مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین وضعیت موجود عوامل نوآوری خدمات در بانک گردشگری نشان دهنده آن است که این بانک از نظر عملکرد نوآورانه در عامل ارتباطات، فرآیندی، سازمانی و سیستم ها و مالی دارای سطحی زیر سطح هشدار و در عوامل استراتژیک، بازار و مشتریان و یادگیری سطحی تقریبا برابر با سطح هشدار دارد و در دو عامل انسانی و تکنولوژیک، سطحی بالاتر از سطح هشدار دارد.

امروزه فعالیت های تحقیق و توسعه به عنوان پایگاه اصلی نوآوری موجب بهبود تکنولوژی می شوند و از این طریق نقش موثری در افزایش ارزش افزوده بخش صنعت ایفا می کنند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر فعالیت های تحقیق و توسعه بر ارزش افزوده در صنایع ایران می باشد. به همین منظور تاثیر مخارج تحقیق و توسعه بر ارزش افزوده در صنایع (کارگاه های ده نفر کارکن و بیشتر) ایران از 129 صنعت به تفکیک کدهای چهار رقمی ISIC ، با استفاده از روش اقتصاد سنجی داده های تابلویی طی سال های1374 الی 1393 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد، مخارج R&D داخلی تأثیر مثبت و معنی داری بر ارزش افزوده صنایع مورد بررسی داشته اند. لذا توصیه می گردد دولت از فعالیت های R&D صنایع جهت پیشرفت تکنولوژی و بهبود روش های تولیدی آنان حمایت نماید. همچنین نتایج تخمین مدل حاکی از آن است، تعداد کل شاغلان و موجودی سرمایه نیز دارای تأثیر مثبت و معنی دار بر ارزش افزوده در صنایع ایران می باشند.

مطالعه تجربیات موفق توسعه صنعتی در چندین کشور جهان از این حکایت دارد که یکی از مهم ترین ابزارها در زمینه زیرساخت های توسعه صنعتی در دسترس دولت ها، شهرک های صنعتی بوده اند. این شهرک ها به عنوان محلی برای تجمیع صنایع مختلف کوچک، متوسط و بزرگ، دسترسی آنها را به خدمات و نیازمندی های ضروری به شکل مناسبی فراهم آورده است. دسترسی به صنایع وابسته برای تأمین مواد اولیه یا تکمیل زنجیره ارزش و هم چنین بازارهای مصرف را سهولت می بخشند و با دور کردن این صنایع از مناطق شهری و روستایی، به رعایت اصول زیست محیطی در کشور نیز کمک شایانی می کنند. این پژوهش بر آن است تا با بررسی منابع موجود ضمن ارزیابی وضعیت شهرک های صنعتی در کشور، عوامل تأثیرگذار بر موفقیت شهرک های صنعتی را ارائه نماید. بنابراین سؤال اصلی پژوهش تعیین عوامل کلیدی تأثیرگذار بر موفقیت شهرک های صنعتی است. این شهرک ها در طول سالیان گذشته در رشد و توسعه ی صنعتی، اقتصادی و اشتغال زایی نقش مهمی ایفا کرده اند. با این حال تجربه شهرک های صنعتی در ایران را نمی توان تجربه ای کاملا موفق دانست. تاکنون در هیچ مطالعه مستقلی به بررسی عوامل موفقیت (یا شکست) شهرک های صنعتی در ایران پرداخته نشده است. در این بررسی چارچوب مفهومی برای ارزیابی عوامل موفقیت طراحی و به مدیران و سیاست گذاران و پژوهشگران سیاست گذاری توسعه صنعتی کشور عرضه می شود.

در عصر حاضر، شرکت ها برای انطباق با شرایط متغیر در بازار و مقابله با رقبا به دنبال کسب مزایای رقابتی هستند تا بتوانند زمینه ی بقای خود را در محیط پرتلاطم فراهم کرده و عملکرد بهتری از خود نشان دهند. تغییرات سریع فناوری اطلاعات، فعالیت های بنگاه های اقتصادی را به طور عمیقی تحت تأثیر قرار داده است. درواقع رونق اقتصادی کشورها، صنایع و شرکت ها به بهره برداری مناسب از فناوری اطلاعات وابسته است. قابلیت فناوری اطلاعات می تواند به عنوان یک مزیت رقابتی برای شرکت در نظر گرفته شود و زمینه را برای مقابله با تغییرات سریع محیطی فراهم کند. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری شده است. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش 120 شرکت مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها توسط مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی انجام شده است. تمامی فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفتند و نتایج نشان داد که قابلیت فناوری اطلاعات بر عملکرد شرکت از طریق دو متغیر میانجی قابلیت مدیریت فرآیند کسب و کار و قابلیت یکپارچگی زنجیره تامین تاثیر مثبت دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر انتخاب استراتژی همکاری بین استارت آپ ها و برند ها می باشد. مدیران و کارشناسان شرکت های دانش بنیان فعال در پارک علم و فن آوری قزوین و نیز برخی از برندهای فعال در شهرک های صنعتی قزوین، به عنوان جامعه آماری این تحقیق در نظر گرفته شده است. با توجه به جدول مورگان تعداد نمونه مورد نیاز 80 نفر بدست آمده است. ابزار گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر، پرسشنامه محقق ساخته می باشد و براساس شاخص های مطرح شده در مقاله کوهلر (2016) تدوین شده است. در این تحقیق به منظور آزمون فرضیات از روش های تی استودنت و فریدمن استفاده شده است. یﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺗﺤﻘیﻖ ﻧﺸﺎﻥ می دهد میزان تطابق اهداف برند با اهداف استارت آپ، زمان تاسیس استارت آپ و تنوع ایده های نوآورانه بر انتخاب استراتژی همکاری تاثیر ﺩﺍﺭﺩ. نیاز استارت آپ به کانال جدید برای توزیع محصولات، نیاز استارت آپ به ورود به بازارهای جدید و احساس نیاز مدیران استارت آپ به افزایش اعتبار شرکتشان بر انتخاب استراتژی حمایت تاثیر دارد. همچنین قدرت مالی برند، نیاز مالی برند، نیاز مالی استارت آپ، اهمیت دسترسی به منابع شرکت و اهمیت دسترسی به استعدادهای استارت آپ بر انتخاب استراتژی سرمایه گذاری تاثیر دارد. علاوه بر این ریسک پذیری مدیران، ارزش (قیمت) استارت آپ و شکاف (خلاء) نوآوری بر انتخاب استراتژی بلعیدن تاثیر دارد.

ﺗﻮﺳﻌﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ابداع خوشه ای، ﻧﻘﺶ ﻣﺤﻮری را در سیاست های اﻗﺘﺼﺎدی و ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﺸﻮرﻫﺎی توسعه یافته اﯾﻔﺎ می نماید. از طرفی شناسایی عوامل اصلی موفقیت در خوشه و تعیین و تعریف شاخص ها یکی از مهم ترین گام های برنامه ریزی برای توسعه خوشه های صنعتی است. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت خوشه های صنعتی استان گیلان باوجود عدم قطعیت در نظرات خبرگان است. برای اولویت بندی عوامل موثر بر موفقیت این خوشه ها ابتدا 48 عامل اولیه که بر روی موفقیت خوشه های کسب وکار تأثیرگذار هستند، از ادبیات پژوهش استخراج شد و سپس با استفاده از روش دلفی پس از سه مرحله، 48 عامل اولیه به 28 عامل تبدیل شدند. این 28 عامل با استفاده از خوشه بندی در شش بخش دسته بندی شد. سپس با استفاده از روش دیمتل خاکستری تأثیر این عوامل مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج  نشان داد که عوامل محیطی و جغرافیایی و ارزیابی عملکرد از مهم ترین عوامل در موفقیت خوشه های کسب وکار استان گیلان بوده اند.