توسعه تکنولوژی صنعتی

بازار سیستم های مخابراتی در گذر تاریخ، پستی و بلندی های زیادی را تجربه کرده و اغلب اوضاعی بسیار پیچیده داشته است. در گذشته هرج و مرج شدیدی بر این سیستم حاکم بود؛ اما هم اکنون با به میدان آمدن فناوری "اینترنت سیار" (Mobile Internet) و رشد روزافزون شرکت هایی که برای نسل 2.5، 3 و 4 مخابرات سیار، نرم افزارهای کاربردی می سازند، پرسش ها و مشکلات فراوانی بوجود آمده است. نسل سوم مخابرات سیاردر اروپا و ستاره درخشان آن UMTS تبدیل به یک منبع خطر مالی، تکنیکی و مقرراتی برای اپراتورهای اروپایی و آمریکایی (دولت ها و کاربران) شده است. سناریوی حاضر در نسل سوم، نتیجه یک سری تغییر و تحول است که پیش بینی انتقال آرام و ساده از نسل دوم به سوم را به رقابتی سخت و پرمخاطره تبدیل نموده است. بسیاری از اپراتورهای دنیا در رابطه با درآمدزایی سرویس های UMTS دارای شک و تردید هستند. نسل سوم مخابرات سیار دارای محدودیت هایی است که ورود به نسل چهارم را اجتناب ناپذیر می نماید. در نسل سوم بیشترین نرخ ارسال داده ای که در اختیار کاربر قرار دارد، تنها 2 مگابیت بر ثانیه می باشد. با معرفی کاربردهای جدید در ارسال تصویر متحرک و چندرسانه ای و مفهوم کاربرد کشنده که پهنای باند بسیار زیادی دارد، این نرخ های ارسال، ارضا کننده نمی باشند.

در این مقاله، راهکارهای اساسی برای توسعه صنعت شوینده ایران براساس مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه با تعدادی از کارشناسان و مدیران این صنعت ارائه شده است. برای این منظور ضمن بررسی و تحلیل وضعیت تکنولوژی این صنعت، ابعاد و ویژگی های این تکنولوژی در عرصه جهانی و داخلی تدوین گردید. برای شناسایی وضعیت و شرایط داخلی این صنعت نیز، ضمن مروری بر ابعاد و جایگاه این صنعت در میان صنایع شیمیایی کشور، به بیان نقاط ضعف و قوت صنایع شوینده کشور پرداخته و در نهایت با تعیین مزیت های نسبی و رقابتی صنایع شوینده، پیشنهادها و راهکارهایی اساسی، برای توسعه صنایع شوینده در کشور ارائه گردیده است.

برنامه ریزی توسعه فناوری یکی از مولفه های اصلی برنامه ریزی استراتژیک هر سازمان است. مسلما فناوری، مهم ترین دارایی یک سازمان بوده و توسعه آن موجد ارزش و ثروت برای آن سازمان می باشد. تحقیقات باعث رشد فناوری ها، بهبود محصولات و ایجاد نوآوری در سازمان می گردد. به منظور سازماندهی تحقیقات، بازشناسی و دسته بندی حوزه ها و زمینه های مختلف فعالیتهای تحقیقاتی ضروری است. در جهت سازماندهی واحدهای تحقیقاتی، الگوهای مختلفی در دنیا تجربه و گزارش شده است که به طور خلاصه مورد بررسی قرار می گیرند. معماری دانش و فناوری می تواند الگویی برای معماری تحقیقات در سازمان باشد. بر این مبنا سطوح مختلف دانش و فناوری بررسی شده و با نگرش جامع به زمینه ها و تنوع های موضوع، نقش ها و ماموریت ها، تعریف و واحدها سازماندهی می شوند. در این نوشتار، الگوی تجربه شده ای برای طبقه بندی اطلاعات و دانش سازمان معرفی شده و از طریق آن، معماری واحدهای تحقیقاتی نیز مورد بحث و بررسی قرار می گیرند. طرح ریزی، سازماندهی، تعریف نقش و هماهنگی واحدهای تحقیقاتی در گستره کشور می تواند بزرگ ترین قدم در راه توسعه دانش و فناوری کشور محسوب شده و زمینه لازم را برای رشد و شکوفایی اقتصاد دانش محور، فراهم سازد. امید است مقاله ارائه شده راهکاری واضح و مطمئن جهت حصول به این مقصود را نشان دهد.

صنعت هوایی یکی از صنایع استراتژیک از لحاظ تکنولوژی، اقتصادی، فنی، سیاسی و فرهنگی هر کشور به شمار می آید و توسعه صنایع هوایی کشور، مستلزم برنامه ریزی های بلندمدت در همه ابعاد، از جمله تحقیق و توسعه، ساخت، تعمیر و نگهداری وسایل پرنده می باشد که زیربنای آن نیز تبیین چشم اندازهای آینده است. برنامه ریزان و سیاستمداران صنعت هوایی کشور برای اداره صنایع هوایی با انبوهی از مسائل به هم وابسته و پیوسته روبرو هستند؛ به همین دلیل باید به سوالات زیر پاسخ دهند: - از کجا مسائل را شروع کنند؟ - به چه مسائلی اولویت دهند؟ - بهای کار را تا کجا بپردازند؟ استراتژی صنعت هوایی یک برنامه خیالی نیست؛ بلکه باید با توجه به وضعیت موجود این صنعت که خود حاصل محصولات متنوع وضعیت گذشته است، آینده و برنامه آن طراحی شود. مقاله حاضر ارائه چارچوب نظری طراحی و برنامه ریزی برنامه های بلندمدت توسعه صنعت هوایی کشور را تبیین می نماید. امید است برای مسئولین و برنامه ریزان صنعت هوایی کشور مفید واقع گردد.

"برنامه محوری" و الزام به بهراه برداری از منابع و اعتبارات ملی براساس برنامه های مشخص، دومین سیاست راهبردی طرح تحقیقات صنعتی، آموزش و اطلاع رسانی (تاوا) پس از "تقاضامحوری" بوده و سرلوحه برنامه ریزی و سیاست گذاری در این طرح قرار گرفته است. در این مقاله، یکی از برنامه های کلیدی طرح تاوا تحت عنوان "کلان طرح جامع مطالعاتی ایجاد، بهبود و توسعه فناوری" که در حوزه های صنعتی منتخب در حال اجراست تشریح می گردد. این کلان طرح در واقع تلاشی برای تخصیص منابع بر اساس اهداف و برنامه های مشخص می باشد. ماحصل اجرای این کلان طرح، علاوه بر بسترسازی برنامه ریزی استراتژیک توسعه فناوری در حوزه های مختلف صنعتی، به منظور تبدیل وضعیت موجود به وضعیت مطلوب، ایجاد کانون ها و شبکه های تفکر در مراکز پژوهشی کشور نیز می باشد. پایش این کانون ها و شبکه ها، تضمین کننده بهره گیری گسترده از توان تخصصی موجود در کشور است.