توسعه تکنولوژی صنعتی

فناوری ارتباطات خودرویی (CVT ) گام بزرگی در عرصه سامانه های حمل ونقل هوشمند(ITS ) به حساب می آید. در این فناوری تجهیزاتی بر روی خودروها و محل هایی خاص در کنار جاده نصب می شود که امکان برقراری ارتباط بی سیم خودروها با یکدیگر و نیز بین خودروها و تجهیزات کنار جاده را فراهم می سازند. با استفاده از فناوری هایی مانند ارتباطات اختصاصی برد کوتاه (DSRC ) و با مبادله اطلاعات حساسی مانند موقعیت، سرعت و جهت حرکت خودروهاتا بردی معین، رانندگان خودروهای مجهز به این فناوری از سطح آگاهی بالاتری در رابطه با حضور سایر خودروها در نزدیکی خود برخوردار می شوند و می توانند با دریافت اطلاعات به موقع،برای مقابله با شرایط خطرناک و پرهیز از ورود به موقعیت های حادثه آفرین، تصمیماتی آگاهانه اتخاذ کنند.علاوه بر کاربردهای حیاتی ایمنی، این فناوری می تواند تحول مهمی در تحرک پذیری و روان سازی ترافیک نیز به وجود آورد. هم چنین رانندگان با داشتن اطلاعات کافی خواهند توانست نسبت به انتخاب بهتر مسیرها واصلاح الگوی رانندگی خود اقدام نمایند، که نتیجه ی آن کاهش مصرف سوخت و رانندگی سازگارتر با محیط زیست خواهد بود. در این مقاله مفاهیم فناوری ارتباطات خودرویی و کاربردهای ایمنی،تحرک پذیری ،زیست محیطی و سایر خدمات آن بررسی خواهد شد.

فناوری ارتباطات خودرویی نویدبخش تحولی بزرگ در سامانه های نوین حمل و نقلی محسوب می شود. با ادغام فناوری ارتباطات بی سیم و توان بالقوه فناوری اطلاعات، خودروی هوشمندی بوجود خواهد آمد که قادر است دستیار توانمندی برای راننده در پرهیز از موقعیت های خطرناک رانندگی بوده و سبک رانندگی سازگار با محیط زیست را در برابر وی قرار دهد. این مقاله به بررسی مهم ترین فعالیت هایی می پردازد که در زمینه پژوهش و توسعه ارتباطات هوشمند خودرویی در برخی کشورهای جهان انجام شده است. پس از مرور مختصری بر وضعیت پژوهش و توسعه فناوری در سطح جهان، برخی از مهمترین برنامه ها و پروژه های آزمایشی چند کشور دنیا به اختصار بررسی و در پایان نیز جمع بندی از داده های گردآوری ارائه شده است.

پروژه سامانه ارتباطات هوشمند خودرویی، یک پروژه چندذینفعی است. تنوع در خواسته های این ذینفعان، نیازمند انواع گوناگونی ازروش های انگیزشیاست. به همین دلیل شناسایی و طبقه بندی صحیح آنها در گام اول و سپس تحلیل این ذینفعان و شیوه انگیزش آنها متناسب با نیازمندی ها و توانمندی های آنها، از اهمیت بالایی برخوردار است. بسیاری اوقات بجای شناسایی گروه های ذینفعان، می توان به نمونه هایی از آنها دست یافت، ولی باید بتوان از این مصادیق به دسته بندی های اصلی ذینفعان رسید. در این مقاله برای شناسایی و دسته بندی ذینفعان، از نمونه هایی از آنها استفاده شده است. ابتدا متخصصان، تعدادی از ذینفعان این پروژه را نام برده، ویژگی های هریک را تبیین نمودند. سپس به کمک روش های استنباطی، خوشه های ذینفعان و شرحی برای هر کدام ارائه گردید. برای دسته بندی نمونه های معرفی شده به خوشه ها، از روش K-Means استفاده گردید. موازی با این تکنیک کمّی، ذینفعان به روش شناسایی و تحلیل زنجیره ارزش نیز شناسایی و دسته بندی شدند.به این ترتیب میزان صحت دسته بندی انجام شده از طریق زنجیره ارزش مورد بررسی قرار گرفت.

سامانه ارتباطات هوشمند خودرویی، با ایجاد ارتباطی یکپارچه بین خودروها و دستگاه های کنارجاده ای باعث افزایش آگاهی رانندگان از محیط پیرامونی خویش و ارتقای کیفیت سفر می گردد. تجاری سازی موفق هر فناوری جدید و نوآور، نیازمند بررسی و درک درست ابعاد مختلف آن از لحاظ اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و زیست محیطی است. شناسایی و تحلیل درست ذی نفعان، توام با درک پتانسیل اقتصادی آن در قالب الگوی کسب وکار، یکی از مهمترین عوامل کلیدیِ موفقیت سامانه ارتباطات هوشمند خودرویی است.  در این مقاله، پس از معرفی تجربیات جهانی در حوزه الگوی کسب وکار این سامانه، سناریوهای مختلف مطرح در این زمینه آورده می شود. به علاوه یک چارچوب کلی برای الگوی کسب وکار سامانه ارتباطات هوشمند خودرویی ارائه و برای یک بخش از مشتریان این سامانه، یعنی رانندگان و سرنشینان خودرو به مثابه مصرف کننده نهایی، الگویی ابتدایی به عنوان نمونه پیشنهاد می گردد.

در این مقاله به متدولوژی تدوین نقشه راه توسعه فناوریارتباطات خودرویی در کشور پرداخته می شود. با توجه به پراکنده بودن دانش و شناخت موضوع در کشور، لازم است متدی نظام مند جهت تجمیع، ساختاربخشی و تجزیه و تحلیل این خرده دانش ها برای ترسیم آینده فناوری کشور در زمینه ارتباطات خودرویی بکار گرفته شود. متدی که علاوه بر در نظر گرفتن روندهای فناوری جهانی، به مسائل ویژه حمل و نقل کشور نیز توجه داشته و جهت گیری مناسبی جهت بهبود معضلات ویژه ایران،نظیر مسئله ایمنی جاده ای داشته باشد. در این مقاله در ابتدا به کلیاتی در خصوص تدوین نقشه راه فناوری پرداخته، مزایای آن تشریح، و الگوهای عمومی آن شناسایی شده است. همچنین در این بخش یک مدل مفهومی برای توسعه نقشه راه فناوری ارائه شده است. سپس انواع متدهای توسعه نقشه راه فناوری شناسایی و بررسی شده است و بر اساس معیارهایی متد پیشنهادی برای پروژه ارتباطات خودرویی ارائه شده است. در بخش آخر متد S-Plan بعنوان متد انتخابی مورد تشریح بیشتر قرار گرفته و خصوصیات و شیوه انجام آن با جزئیات بیشتر ارائه شده است.

توسعه ارتباطات خودرویی به عنوان نسل جدید سیستم های هوشمند حمل و نقل و نوک پیکان فناوری در این عرصه، در حال رشد سریع و اجرای پایلوت های متعدد و یا پیاده سازی کامل برخی از کاربردها در کشورهای مختلف است. با توجه به جدید بودن این فناوری و شرایط خاص هر کشور، شناسایی چالش های پیشِ رو و الزامات بکارگیری این فناوری قبل از اجرا و پیاده سازی طرح در سطح کلان، ضروری است. در این مطالعه بعد از معرفی نتایج تجارب جهانی، الزامات پیاده سازی این سامانه در ایران نیز شناسایی و به طور اجمالی بیانخواهد شد. در این مقاله بر پایه بررسی تجارب جهانیِ 20 کشور و بیش از 50 پروژه،چالش های متعدد و متنوع و الزامات و راهکارهای کلیدی برای رفع آن ها در چهار حوزه کلان فنی، عملیاتی، مدیریتی و قانونی معرفی می گردد. در پایان، نتایج این مطالعه به شناخت 24 الزام و پیش نیاز پیاده سازی سامانه جهت بکارگیری فناوری در ابعاد وسیع در ایران، منجر شده است.

سامانه های حمل و نقل هوشمند (ITS) در حال عرضه نوآوری های متنوعی هستند که می توانند چهره حمل و نقل را تغییر دهند. اما از دیدگاه بسیاری ار صاحب نظران جهان، آنچه بزرگترین تاثیر را بر آینده ITS خواهد داشت، فناوری ارتباطات خودرویی است. فن آوری بی سیمِ کارآمدِ بکارگرفته شده در این فناوری با استفاده ازارتباطات خودرو با خودرو(V2V) و خودرو با زیرساخت (V2I) قابلیت متحول نمودن ایمنی حمل و نقلی، کاهش ازدحامات ترافیکی و اثرات زیست محیطی بخش حمل و نقل را دارد.پیاده سازی فناوری ارتباطات خودرویی،صرفاً تصویری از آینده ITSنیست، بلکه ITS دنیا بر مبنای آن در حال متحول شدن و توسعه می باشد. سازمان های دولتی، پژوهشکده های حمل و نقل و خودروسازان جهان، هم اکنون در حال توسعه این فناوری بوده و پیشرفت هایی واقعی در این راه بدست آورده اند.این پژوهش به بررسی اثر و جایگاه ارتباطات خودرویی در سامانه حمل و نقل هوشمند می پردازد.