مطالعات ملی

در میان مؤلفه های هویت ایران دوره ساسانی، یکی از مؤلفه های تأثیرگذاری که ساسانیان بر روی آن دست گذاشتند، «جغرافیا» بود که زمینه های تمایز ایران را از دیگر جوامع فراهم می آورد. دستگاه سیاسی دینی ساسانی که به اهمیت سرزمین و «هویت جغرافیایی» در همبستگی مردم و استحکام نظام سیاسی پی برده بود، اهتمام ویژه ای به آن نشان داد. در این راستا در این دوران، نام «ایران» با یک مفهوم سرزمینی مرزی، در برابر اغیار یا «انیران»های دیگر، کاربرد بسیاری یافت و در نوشته های برجای مانده از آنها انعکاس بسیاری پیدا کرد. ساسانیان، سرزمین تحت سیطره خود را «ایرانشهر» می نامیدند و به انحاء مختلف درصدد صورتبندی و اثبات آن بودند که به موفقیت نیز دست یافتند. هم چنین در نیل به این هدف، توجه به امور مرزها افزایش یافت و کارگزاران ساسانی، نظارت دقیقی بر آن داشتند. دوچندان شدن اهمیت منصب «مرزبان» نتیجه چنین دیدگاهی بود. مقاله پیش رو، به بررسی هویت جغرافیایی در دوره ساسانی می پردازد.

در این نوشتار، نشان داده می شود که چرا و چگونه شرایط اجتماعی داخلی و موقعیت سیاسی خارجی، شاه عباس را ملزم به تلفیق دو هویت ملی و مذهبی و ایجاد هویت واحد (ملی مذهبی) کرد. در همین راستا، قصه ی حسین کرد شبستری که گویاترین قصه در باب مسائل سیاسی و اجتماعی عصر صفوی است، به منزله نمونه ی موردی انتخاب شده و در این قصه، شرایط سیاسی، فرهنگی و اجتماعی عصر صفوی مطالعه شده است؛ هم چنین به نقش این قصه در دو سوی مهم تشکیل دهنده ی هویت ایرانی در این عصر، یعنی ملیت و مذهب پرداخته شد. برای تحقق اهداف مذکور، قصه ی حسین کرد، در چهار ساحت ساخت مفهوم میهن، تمرکز بر نام ایران در قالب محدوده ی مشخص جغرافیایی، مرز مذهبی و قهرمانان محلی، با روش تحلیل محتوا، بررسی شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که ایران، در عهد شاه عباس از یک مفهوم، به واقعیتی جغرافیایی با مرزهای داخلی و خارجی مشخص تبدیل شده که دستاورد آن، شکل گیری یک هویت ملی مذهبی بوده است.

هویت شناسنامه و اعتبار یک ملت است و از مجموعه تعلقات مادی و معنوی شکل گرفته و در جریان های مختلف اجتماعی، اقتصادی، مذهبی، ملی و... ملت ها نقش سازنده دارد. هویت ملی در جمهوری اسلامی، از عنصر هویتی ایرانی و اسلامی برای حفظ منافع ملی، استقلال، آزادی، عدالت اجتماعی، قدرت و امنیت ملی ایجاد شده است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی مؤلفه های هویت ایرانی اسلامی در منظومه فکری مقام معظم رهبری در دفاع از باورها و ارزش های ملی در مقابل تهاجم فرهنگی است. در پژوهش حاضر از روش تحلیل محتوا استفاده شده  است. جامعه آماری پژوهش، کلیه ی بیانات مقام معظم رهبری درخصوص هویت ایرانی اسلامی از زمان رهبری معظم له بر جامعه اسلامی است. یافته ها نشان داد که در بیانات ایشان شاخص راهبردی هویت ایرانی با فراوانی 988 (9/57 درصد)، شاخص هدف زبان و ادبیات فارسی با تعداد 419 (4/42 درصد) بیشترین و میراث فرهنگی با تعداد 99 (10 درصد) کمترین فراوانی را داشته است. شاخص راهبردی هویت اسلامی با فراوانی 719 (1/42 درصد)، شاخص هدف هویت رفتاری با تعداد 252 (35 درصد) بیشترین و هویت اعتقادی با تعداد 91 (7/12) کمترین فراوانی را داشته است.

هدف پژوهش حاضر «بررسی مؤلفه های هویت ملی در کتاب های فارسی ابتدایی (تألیف های جدید 1398)» است. به منظور وصول به هدف فوق از روش تحلیل محتوا استفاده کرده ایم. ابزار پژوهش سیاهه ی تحلیل محتوا بود. واحد تحلیل جمله و تصویر و واحد شمارش فراوانی بود. یافته های پژوهش حاکی است که میزان توجه به مؤلفه های ملی در کتاب های فارسی ابتدایی ۸۷/۲۹ درصد است. مؤلفه ی مشاهیر ملی با ۵۰۵ واحد از فراوانی بیشتری نسبت به مؤلفه های دیگر قرار دارد. پس از آن مؤلفه های ادبیات ملی با ۳۶۹ واحد و سیاست (در مقوله های جنگ، دفاع و استقامت) با ۳۶۴ واحد، خصوصیات ملی (میهن دوستی) و فرهنگ در جایگاه مناسبی قرار دارند. مؤلفه های دیگر که از توجه کمتری برخوردارند به ترتیب عبارتند از: زبان فارسی، اساطیر ملی، پرچم، هنر ایرانی، تاریخ و تمدن ایرانی، سرود ملی، آثار باستانی، دین، جغرافیا، اقوام و مکان های طبیعی ملی. هم چنین کتاب فارسی سال پنجم با ۶۱۸ واحد فراوانی و کتاب سال ششم با ۵۹۲ واحد فراوانی بیش از بقیه ی کتاب های فارسی در افزایش روحیه ی ملی فراگیران می کوشند. در نهایت محرز شد کتاب های فارسی ابتدایی به خصوص در توجه به چهار مؤلفه ی مشاهیر ملی، ادبیات ملی، سیاست و میهن دوستی به خوبی عمل کرده اند اما در توجه به مؤلفه های دیگر همچنان کاستی هایی وجود دارد.

نقوش مهم ترین و سریع ترین راه انتقال مفاهیم و عامل برقراری ارتباط بین انسان ها هستند و سهم قابل توجهی در طراحی سکه های ایرانی از دوره باستان تاکنون داشته اند. هدف اصلی نوشتار تدقیق روی ساختمان تصویری سکه های ایرانی ضرب شده بعد از انقلاب اسلامی است. روش تحقیق این پژوهش، روش تحلیل محتوا بوده که با استعانت از نشانه شناسی پیرس به مطالعه تصاویر رو و پشت ۴۴ عدد سکه ی ایرانی ضرب شده بین سال های ۱۳۵۸ تا ۱۳۹۸ به بررسی نظام مند، عینی و کیفی پیام های تصویری می پردازد. یافته های تحقیق بیانگر ارتباط معنادار تفکر متعالی اسلامی حاکم با گزینش نقوش با مضمون موضوعات ملی و دینی، هم چنین ترکیب هنرمندانه آنها با مشخصات گیاهی، طبیعی، اسطوره ای، آرایه ای و معماری در تعریف صورت سکه ایرانی است. می توان نتیجه گرفت این سکه ها علاوه بر ارزش های ریالی در قالب سرمایه ی نمادین اقتصادی، به جهت برخورداری از پشتوانه ی اندیشه ای غنی در انتخاب نقوش، واجد تعریف ارزشی، به صورت سرمایه ی نمادین فرهنگی و اجتماعی نیز هستند.

شهر نهادی اجتماعی است و هویت آن نه تنها یک واقعیت مکانی بلکه یک واقعیت با ابعاد اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... است که در فرآیند تغییر و تحول تاریخ، ضمن حفظ ویژگی های منحصربه فرد کالبدی و معماری، انباشت اجتماعی و سبک زندگی شهروندان خود شکل می گیرد. شهرها درروند تغییر و گسترش ، خوانایی و هویت خود را از دست می دهند. این تحقیق کاربردی تأثیر تغییرات ساختار فضایی و گسترش پراکنده روئی شهر بر هویت آن را در شهر ساری بررسی نموده است. روش تحقیق اسنادی و میدانی است، پردازش و تحلیل ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس صورت گرفته و فرضیه تأثیر گسترش و پراکنده روئی شهر بر عوامل کالبدی، عملکردی و ادراکی هویت با ضرایب رگرسیون 746/0- ، 798/0 و 722/0- تأیید گردید. نتایج نشان می دهد گسترش و پراکنده روئی شهر منجر به زوال هویت شهری در ابعاد کالبدی و ادراکی گردیده و مهم ترین صدمات آن کاهش امنیت، محو تصویر ذهنی چشم اندازها و هسته سنتی تاریخی مرکز شهر و کاهش انسجام اجتماعی شهر بوده است. نتیجه این روند، ساری را از شهر اجتماعی پیاده مدار به یک شهر پراکنده خودرو پسند مبدل نموده است.

بعد از ورود مدرنیته به ایران در دوره پهلوی اول، جامعه دچار دوگانگی بین گذشته و سنت از یک سو و تجدد و نوگرایی از سویی دیگر شد. حکومت به دنبال تغییر وضع موجود و توسعه ی مفاهیم مدرنیته غربی بود. یکی از نمودهای این تحولات، تغییر کالبد شهرها و شکل گیری هویت جدید در شهرهای ایران به خصوص شهرهای تاریخی و با اهمیت بود. از این سو، چگونگی تأثیر معماری بناهای حکومتی و دولتی در انتقال مفاهیم تجدد در هویت شهرتبریز سؤال اصلی این تحقیق است. در این مقاله ابتدا مروری بر مفاهیم سنت و مدرنیته و تأثیر آن بر معماری این دوره داریم و سپس تأثیر معماری و تفکرغربی حکومت مورد بررسی قرار می گیرد. مبانی نظری تحقیق بر این نکته استوار است که پدیده های اجتماعی و تاریخی بر روی معماری تأثیرگذار است. شهر تبریز به عنوان یکی از شهرهای مهم و تأثیرگذار در تاریخ ایران به عنوان نمونه موردی انتخاب شده و برخی از بناهای این شهر در دوره پهلوی اول مورد تحلیل قرار گرفته اند. این پژوهش از نوع کیفی و روش تحقیق توصیفی تحلیلی و ابزار گردآوری داده ها به صورت استنادی و میدانی بوده است. نتیجه پژوهش حاکی است که در دوره پهلوی اول، در شهر تبریز علی رغم اقدامات تجددگرایانه در شهر و شکل گیری بناهایی دال بر تغییر نگرش از سنت به مدرنیته، به حفظ بافت و ارزش های تاریخی توجه شده است، ساخت و ساز بناهای مهم حکومتی و نیز شکل گیری جداره های با ارزش بر هویت سازی تبریز در این دوره تأثیر مهمی داشته است.

استان ایلام دارای 425 کیلومتر مرز مشترک با عراق است. مرزی بودن استان و سکونت اقوام درآن به سبب وجه اشتراکِ بارز شیعی بودنِ مردمان آن موجب شده است مردم ساکن در آن در مقاطع گوناگون از جمله دفاع مقدس نقشی بی بدیل در ایجاد امنیت پایدار ایفا کنند. سؤال این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر همگرایی میان دو گروه مرزنشین کُرد و عرب بر میزان احساس امنیت پایدار است. این نوشتار در پی شناسایی عوامل مؤثر بر همگرایی کُردها و عرب ها و تأثیرات آن بر احساس امنیت پایدار است. روش اجرای این تحقیق پیمایشی، جامعه ی آماری آن شهرهای دو قومیتیِ حوزهِ جنوبی استان ایلام است. روش نمونه گیری آن به صورت چندمرحله ای (خوشه ای و تصادفی) و حجم نمونه آن براساس فرمول عمومی کوکران 500 نفر است. براساس یافته های تحقیق همگرایی اقوام بر امنیت پایدار تأثیر مستقیم دارد و به ترتیب بیشترین تأثیر را بر ابعاد امنیت ملی، امنیت انسانی و امنیت جهانی دارد. از عوامل بررسی شده ی مؤثر بر تقویت همگرایی این دوقوم: سن و دخالت بیگانگان در دو بعد میزان استفاده و میزان اعتماد به بسته های فرهنگی و خبری رسانه های بیگانه، تأثیر معکوسی بر میزان همگرایی اقوام دارند . از عوامل شناسایی شده ی دیگر که به صورت معنی دار بر تقویت همگرایی اقوام مؤثراست، متغیرهای تأثیر دخالت نخبگان سیاسی، سرمایه ی فرهنگی، تحصیلات، ملی گرایی، دین گرایی، تصور مردم از فضای سیاسی، اداری و سابقه ی ازدواج برون گروهی در نزدیکان، بیشترین تا کمترین تأثیر را بر همگرایی در میان کُردها و اعراب ساکن در استان ایلام دارند .