هدف این پژوهش شناخت و معرفی روشی برای بهبود انتشار نوآوری با استفاده از مدل سازی عامل بنیان می باشد. و در این رهگذر تحلیلی عملیاتی برای ایجاد مدل سازی عامل محور ارائه و بررسی گردید. مدل عامل محور این پژوهش در ترکیب با مدل انتشار باس ایجاد شد. در این مدل ورودی ها شامل احتمال پذیرش به واسطه رسانه های جمعی و احتمال پذیرش به واسطه گفت وگوهای کلامی است که با بهره گیری از مدل انتشار باس تخمین زده شده اند. خروجی مدل نیز تعداد کل پذیرندگان نوآوری در هر گام زمانی در بازار بالقوه است که پس از اجرای مدل، انطباق این داده ها با داده های دنیای واقعی تأیید گردید. برای ساخت مدل از داده های واقعی مربوط به انتشار نوآوری (انتشار تلویزیون) در ایران و برای توسعه مدل از ساختار شبکه ای ترجیحی استفاده شد. پس از برپاسازی مدل، مباحث مربوط به اعتبارسنجی و اعتباربخشی آن با انجام آزمای ش های مربوطه و براساس گام های ارائه شده در تحلیل عملیاتی مدل سازی عامل بنیان لحاظ گردید و روشی که برای بهبود انتشار نوآوری معرفی شده است در قالب 10 سناریو موردبررسی و آزمون قرار گرفت. پس از تحلیل خروجی های این سناریوها، روش پیشنهادی در بهبود انتشار نوآوری، به ویژه برای غلبه بر تأخیر اولیه در پذیرش نوآوری مؤثر تشخیص داده شد.
