در این پژوهش به این موضوع پرداخته می شود که پس از مذاکرات و رایزنی های طولانی برای حل و فصل مسئله هسته ای ایران، طرفین مذاکرات برنامه جامع اقدام مشترک را تصویب نمودند. پس از تصویب برجام، مسائل اساسی و مهم، این است که طرفین مذاکرات در دوران پسا برجام چه استراتژی هایی را اتخاذ می کنند، توافقات و تعهدات چگونه و تا چه میزان عملیاتی می شوند و نهایتاً تحقق یا عدم تحقق آنها چه پیامدهایی در پی خواهد داشت. سؤال پژوهش به این صورت مطرح گردید که با استفاده از نظریه بازی ها، بهینه ترین استراتژی در دوران پسابرجام برای ایران و امریکا چیست. در ادامه نیز این فرضیه را مطرح کردیم که طبق نظریه بازی ها، دیپلماسی پسابرجام میان ایران و امریکا، با اتخاذ استراتژی همکاری متقابل بعنوان بهینه ترین تصمیم، قابل طراحی است. بر اساس شواهد، مدارک و یافته های حاصل از این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که دیپلماسی هسته ای پسابرجام میان ایران و امریکا، یک بازی پویا با اطلاعات کامل و تمام است و می تواند بصورت حاصل جمع مثبت و بازی برد- برد باشد. سپس درخت بازی دیپلماسی هسته ای پسابرجام میان ایران و امریکا ترسیم شد و گزینه های پیش روی هر یک از آنها مورد بررسی قرار گرفت و در ادامه برای پیدا کردن جواب و حل بازی از روش برآیند برگشت به عقب سود جستیم که نتیجه و تعادل نش بازی عبارت بود از: منطقی ترین و ""خوب ترین"" استراتژی در پسا برجام ""رفع تحریم ها و پایبندی متقابل به تعهدات برجام"" خواهد بود.
