فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۶۱ تا ۱۸۰ مورد از کل ۱٬۰۴۷ مورد.
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۱ شماره ۴۸
17 - 40
حوزههای تخصصی:
رفتار پیش بینی بهینه می تواند تابع عواملی از جمله انتخاب مطلوب اطلاعات بینایی باشد. بنابراین هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه رفتار پیش بینی و جستجوی بینایی سرویس بلند بین بازیکنان ماهر و غیرماهر بدمینتون بود. شرکت-کنندگان در این پژوهش، 22 نفر زن با دامنه سنی 30- 20 سال (M=23.59) در دو گروه ماهر (10 نفر) و غیرماهر (12 نفر) بودند. شرکت کنندگان 18 کلیپ از سرویس های بلند در موقعیت های متفاوت را مشاهده کرده و در مدت کمتر از 3 ثانیه محل فرود توپ را پیش بینی کردند. رفتار جستجوی بینایی (تعداد، مدت و موقعیت تثبیت ها) بازیکنان ماهر و غیرماهر با استفاده از دستگاه ردیاب بینایی ارزیابی شد. به منظور بررسی طبیعی بودن داده ها از آزمون شاپیرو- ویلک و جهت مقایسه داده ها از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که اختلاف معناداری در صحت پیش بینی بین دو گروه وجود داشت (p=0.02). همچنین در بررسی رفتارهای جستجوی بینایی تفاوت معناداری در تعداد و موقعیت تثبیت ها روی راکت بین دو گروه مشاهده شد (p=0.02). این در حالی است که در ارتباط با مدت و تعداد تثبیت ها روی موقعیت مچ، توپ و سایر موقعیت ها تفاوت معناداری یافت نشد (p>0.05). به طور کلی می توان بیان کرد که بازیکنان ماهر الگوی بینایی متفاوتی نسبت به بازیکنان غیرماهر دنبال می کنند که آنها را قادر به استفاده از سرنخ های اطلاعاتی مهم (راکت) می سازد. این یافته ها می تواند عامل بسیار مهمی در تسهیل روند یادگیری و آموزش مهارت بدمینتون باشد.
تأثیر کانون توجه در تصویرسازی بر کینماتیک پرتاب آزاد بسکتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۱ شماره ۴۹
41 - 60
حوزههای تخصصی:
هدف این پژوهش، مطالعه تاثیر کانون توجه بیرونی بر کینماتیک پرتاب آزاد بسکتبال بود.20 نفر از دانشجویان (دامنه سنی 2/1±21 سال، زن، بدون تجربه در بسکتبال)، به صورت در دسترس از بین دانشجویان دانشگاه شهیدبهشتی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تصویرسازی کانون توجه بیرونی دور و نزدیک تقسیم شدند. تکلیف، 20 پرتاب آزاد بسکتبال بود که در دو شرایط تصویرسازی کانون توجه بیرونی دور (توجه به حلقه) و کانون توجه بیرونی نزدیک (توجه به مسیر توپ) انجام شد. داده های کینماتیکی مفصل مچ توسط شش دوربین موشن آنالایزر ثبت شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب نشان داد که بین دو گروه تصویرسازی کانون توجه بیرونی دور و نزدیک در دامنه جابه جایی مفصل مچ، تفاوتی وجود نداشت (05/0 < p). اما دامنه جابه جایی مفصل مچ در دو گروه به طور معناداری نسبت به شرایط پیش آزمون بیشتر بود (386/0 P). با این حال دامنه جا به جایی مفصل مچ بین دو گروه در پس آزمون به طور معناداری بیشتر از پیش آزمون بود (072/0 P). نتایج این مطالعه از فرضیه عمل محدود شده وولف که بیان می کند توجه به نشانه های بیرونی و مرتبط با حرکت می تواند برای اجرا مفید باشد، اثر فاصله بهینه در کانون توجه بیرونی و نظریه درجات آزادی برنشتاین که بر رهایی درجات آزادی در طول تمرین که به اجرای موثرتر برای افراد مبتدی اشاره دارد، حمایت می کند.
مقایسه رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: ورزش بخش مهمی از زندگی دانشجویان محسوب می شود. تأثیر جنسیت و نوع ورزش دانشجویان بر رشد اجتماعی آنها می تواند متفاوت باشد. هدف پژوهش حاضر مقایسه رشد اجتماعی در دانشجویان ورزشکار (رشته های تیمی و انفرادی) و غیرورزشکار دانشگاه فرهنگیان بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی مقطعی بود. جامعه آماری شامل 2000 دانشجوی پسر و دختر در حال تحصیل در دانشگاه فرهنگیان استان مازندران بودند. 300 نفر از دانشجو معلمان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رشد اجتماعی وایتزمن (1990) بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج آزمون تحلیل واریانس دوطرفه، اثر اصلی جنسیت و اثر اصلی گروه معنادار است. با وجود این، اثر تعاملی گروه و جنسیت معنادار نشد. میزان رشد اجتماعی دانشجویان دختر در مقایسه با دانشجویان پسر بالاتر بود. بر اساس نتایج آزمون تعقیبی توکی، گروه ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران به طور معناداری بهتر بودند. با وجود این، هرچند ورزشکاران رشته های انفرادی نسبت به ورزشکاران تیمی از میانگین رشد اجتماعی بیشتری برخوردار بودند، اما اختلاف آنها معنادار نبود. نتیجه گیری: با توجه به رشد اجتماعی بالاتر ورزشکاران نسبت به غیرورزشکاران و همچنین نمرات رشد اجتماعی تقریباً یکسان در هر دو گروه ورزشکاران (رشته های تیمی و انفرادی)، پیشنهاد می شود مربیان از طریق تأکید بر اهمیت یکسان هر یک از ورزشکاران سبب ایجاد جو حمایتی شوند و زمینه ساز رشد اجتماعی در بین تمامی افراد را فراهم آورند.
مقایسه و تجزیه و تحلیل کینماتیکی ضربه مینی گلف در بازیکنان مبتدی و ماهر
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ تابستان ۱۴۰۱ شماره ۲
99 - 107
حوزههای تخصصی:
هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه ضربه مینی گلف در بازیکنان مبتدی و ماهر و تجزیه و تحلیل کینماتیکی آن بود. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و نیمه تجربی وطرح تحقیق از نوع تحقیقات علی – مقایسه ای بود. جامعه ی آماری این تحقیق کلیهی بازیکنان مینی گلف مبتدی وماهر در شهر مشهد بودند.شرکت کنندگان با توجه به محدودیتهای موجود در زمینه ی پردازش داده ها 12 نفر در نظر گرفته شده بودکه در دو گروه 6نفری (مبتدی و ماهر) قرار داده شدند. در این پژوهش از دستگاه آنالیز حرکت که شامل 8دوربین با فرکانس 250 هرتز بود،استفاده شد. برای پردازش اطلاعات ابتدا بخش مورد نیاز از اطلاعات کینماتیک استخراج شد. پس از جمع آوری داده ها ، داده های بدست آمده توسط آزمون تی مستقل و نرم افزارهای Excel ، Spss مورد تجزیه وتحلیل قرا گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد تنها بین زاویه ی زانو و حداکثر سرعت خطی پاتر در دو گروه مبتدی و ماهر اختلاف معناداری وجود داشت (05/0≥p) و در سایر متغیرها بین دو گروه اختلاف معناداری وجود نداشت (05/0≤p). بنابراین تنها در متغیرهای محدودی بین بازیکنان ماهر و مبتدی تفاوت وجود داشت اما زمانی که به مقدار میانگین مراجعه شد باز هم تفاوت چشمگیری مشاهده شد. به نظر می رسد برای دستیابی به الگوی مناسب برای بازیکنان مبتدی و آموزش و تمرین بازیکنان ماهر باید شکل الگو به بازیکنان ماهر نزدیک باشد.
بررسی اثرپذیری تبحر حرکتی از وضعیت تغذیه پسران 7 الی 15 سال شهر اردبیل
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ پاییز ۱۴۰۱ شماره ۳
205 - 214
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرپذیری تبحر حرکتی از وضعیت تغذیه پسران 7 الی 15 سال شهر اردبیل بود. جامعه آماری پژوهش برای کودکان کلیه دانش آموزان سنین 7 الی 11 سال، برای نوجوانان کلیه دانش آموزان 12 الی 15 سال بود. نمونه پژوهش در هر یک از گروه های سنی 80 نفر بود که از 5 مدرسه در دوره ابتدایی و 5 مدرسه در دوره متوسط اول شهر اردبیل به روش خوشه ای هدفمند انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و مقایسه ای بود و ابزار اندازه گیری تن سنجی و آزمون برونینکس – اوزرتسکی بود. نتایج پژوهش نشان داد بین گروه های سوءتغذیه، تغذیه متوسط و تغذیه مناسب در تبحر حرکتی سنین نوجوانی تفاوت معناداری وجود نداشت اما بین گروه های تبحر حرکتی سنین کودکی تفاوت معنادار بود. علاوه بر این بین تبحر حرکتی گروه های سنی مختلف تفاوت معناداری نبود. با توجه به این نتایج به نظر می رسد وضعیت تغذیه بر تبحر حرکتی تأثیر دارد و این مسئله در پژوهش حاضر در سنین کودکی و نوجوانی مشاهده شد؛ بنابر این کودکان و نوجوانان آسیب پذیرترین قشر در این زمینه محسوب می شوند و توجه به وضعیت تغذیه آن ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف مکمل دارچین بر غلظت سرمی آپلین و مقاومت به انسولین پسران چاق
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ پاییز ۱۴۰۱ شماره ۳
227 - 234
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی شدید پرحجم با مصرف مکمل دارچین بر غلظت سرمی آپلین و مقاومت به انسولین پسران چاق بود. مطالعه حاضر از نوع کاربردی بود که در آن 42 دانش آموز پسر چاق منطقه 4 شهر تهران انتخاب و به گونه تصادفی و مساوی به چهار گروه: 1) تمرین، 2) تمرین و مکمل ، 3) مکمل ، 4) کنترل تقسیم شدند. نمونه های خونی پیش و پس از تمرینات گرفته شد. دو گروه 1 و 2 برای مدت 8 هفته و 2 جلسه در هفته برنامه تمرین تناوبی شدید پر حجم را نیز انجام دادند. همچنین گروه 2 (تمرین و مکمل )، علاوه بر اجرای تمرینات همانند گروه 3 (تنها مکمل )، روزانه دو کپسول دارچین با وزن 360 میلی گرم مصرف کردند. سطوح آپلین، گلوکز و انسولین با کیت الایزا اندازه گیری و داده ها با آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، دو طرفه و تحلیل کواریانس در سطح معناداری 05/0≥α تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات HIT باعث کاهش سطوح سرمی آپلین شد (0001/0P=)، ولی مکمل و تعامل تمرین و مکمل بر سطوح آپلین سرمی تأثیر معناداری ندارد (05/0P>). هم چنین نتایج نشان داد تمرین، مکمل و تعامل این دو بر شاخص مقاومت انسولین تأثیر معناداری دارد (05/0P ≤). با توجه به این نتایج، نقش محوری تمرین و مصرف مکمل دارچین را در بهبود هم زمان الگوی ترشح اپلین و حساسیت انسولینی نمایان شد.
تأثیر تمرین های تصمیم گیری بر حافظه کاری والیبالیست های ماهر و نیمه ماهر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: ورزشکاران ورزشهای تیمی باید تصمیمات زیادی را هنگام درک و تفسیر اطلاعات محیطی موجود در زمینه موقعیت توپ، هم تیمی ها و بازیکنان حریف در حین انجام اقدامات مناسب اتخاذ کنند. با توجه به ماهیت رشته والیبال ولزوم توجه به محرکهای متعدد در جریان تمرینات و مسابقات، ظرفیت بالای توانایی های شناختی مانند حافظه کاری ضروری به نظر می رسد.هدف این پژوهش مقایسه تأثیرپذیری حافظه کاری فضایی و عددی والیبالیستهای ماهر و نیم هماهر به دنبال تمرینات تصمیم گیری بود. روش پژوهش: 60 نفر از دختران والیبالیست، 30 نفر آنها برای گروه نیمه ماهر (15 گروه تمرینی و 15 کنترل) و 30نفر برای گروه ماهر (15 گروه تمرینی و 15 کنترل) با دامنه سنی 19-25 سال به صورت روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پروتکل تمرینات تصمیمگیری به مدت 18 جلسه انجام گرفت و تمرینات براساس دستورالعمل تمرینی در هر گروه در قالب 3 بلوک 20تایی اجرا شد. برای ارزیابی حافظه کاری از آزمون ظرفیت حافظه کاری استفاده شد. با توجه به نرمال بودن دادهها برای آزمون فرضیه از روش تحلیل واریانس عاملی بین و درون گروهی (مختلط) با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل در سطح معناداری 05 /0 ≤ α نشان داد بین گروههای تمرینی تف اوت معناداری وج ود دارد و گروه تصمیمی بیشترین امتیاز را کسب کرد. تمرین تصمیمگیری در سطح تبحر نیمه ماهر نسبت به ماهر بهبود چشمگیری در متغیر حافظه کاری فضایی داشته است. نتیجه گیری: نتیجه اینکه تمرینات با بار شناختی بالا میتواند ضرورتی برای افزایش حافظه کاری فضایی در دختران والیبالیست نیمه ماهر باشد.
اثر یک دوره برنامه مداخله ای حرکتی منتخب بر بهبود سطح عملکرد مهارت های حرکتی کودکان حامل ژنوتیپ های متفاوت ACE و ACTN-3(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۴۰۱ شماره ۴۷
59 - 82
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره برنامه مداخله ای حرکتی منتخب بر سطح عملکرد مهارت های حرکتی کودکان حامل ژنوتیپ های متفاوت ACE و ACTN-3، انجام شده است. بدین منظور، عملکرد مهارت های حرکتی کودکان (50 کودک پسر؛ 32/1±8/5 سال)، در دو خرده مقیاس جابجایی و کنترل شیء قبل و بعد از هشت هفته ارائه برنامه تمرینی، با استفاده از آزمون اولریخ ویرایش- دوم؛ مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین، ژنوتیپ های ACE و ACTN-3 از طریق نمونه گیری بزاق و با استفاده از PCR تعیین شدند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد، کودکان حامل آلل D ACE، به طور مجزا (DD یا ID)، و ترکیبی (DD+ID)، نسبت به کودکان دارای هموزیگوت های II، و کودکان حامل آلل R ACTN-3، به طور مجزا (RR یا RX)، و ترکیبی (RR+RX)، نسبت به کودکان دارای هموزیگوت های XX؛ درپاسخ به برنامه تمرینی از سطح بالاتری در اجرای مهارت های حرکتی جابجایی برخوردار می باشند (01/0p
تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) بر انسداد روانی، ترس از شکست و عملکرد تیر اندازان در شرایط تحت فشار(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف: هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای (tDCS) بر انسداد روانی، ترس از شکست و عملکرد تیر اندازی در شرایط تحت فشار در دانشجویان دانشگاه افسری امام علی (ع) بود. روش پژوهش: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با یک گروه کنترل و یک گروه تجربی انجام شد. 40 چهل دانشجوی دانشگاه افسری امام علی (ع) در این مطالعه شرکت کردند. در پیش آزمون و پس آزمون، از پرسشنامه ترس از شکست و انسداد روانی و نیز آزمون عملکرد تیر اندازی استفاده شد. تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای به مدت 20 دقیقه با شدت 2 میلی آمپر در ناحیه قشر خلفی جانبی پیش پیشانی (DLPFC) به مدت 10 جلسه اعمال شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تک متغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که tDCS بر روی قشر DLPFC می تواند در شرایط تحت فشار انسداد روانی را کاهش دهد اما قادر به تغییر میزان ترس از شکست نبود. همچنین نتایج نشان داد که tDCS می تواند عملکرد تیراندازی را در شرایط تحت فشار افزایش دهد. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که tDCS احتمالا می تواند باعث افزایش شاخص های مرتبط با عملکرد در محیط های پر فشار نظامی شود. اگر چه برای پیدا کردن سازوکارهای زیربنایی به مطالعات بیشتری نیاز است.
پیش بینی نشانه های اضطراب والدین دارای کودک اوتیسم بر اساس معنویت، باورهای فراشناختی و تنظیم هیجان
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ تابستان ۱۴۰۱ شماره ۲
163 - 172
حوزههای تخصصی:
با توجه به تاثیرات منفی روانشناختی کودکان اوتیسم در والدین، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نشانه های اضطراب والدین دارای کودک اوتیسم بر اساس معنویت، باورهای فراشناختی و تنظیم هیجان انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی و از طرح های همبستگی بود. از بین جامعه آماری پژوهش شامل کلیه والدین (مادر و پدر) دارای کودک مبتلابه اوتیسم در شهر شیراز مراجعه کننده به مراکز بهزیستی و دارای پرونده در آموزش وپرور، نمونه ای به تعداد ۲۹۰ نفر با روش نمونه گیری دردسترس و لحاظ کردن ملاک های ورود و خروج به پژوهش انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، نمودارها و.) و استنباطی (همبستگی و رگرسیون همزمان) برای بررسی ارتباطات بین متغیرهای پژوهش توسط نرم افزار آماری spss-22 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین معنویت، باورهای فراشناختی و تنظیم هیجان توانایی معناداری برای پیش بینی اضطراب والدین را داشتند. نتایج همبستگی نیز حاکی از رابطه معنادار بین متغیر اضطراب با متغیرهای وابسته بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، پیشنهاد می شود از متغیرهای معنویت، باورهای فراشناختی و تنظیم هیجان در طراحی برنامه های آموزشی و درمانی والدین دارای فرزند اوتیسم استفاده شود.
تاثیر ابعاد هوش هیجانی بر بهره وری سازمانی کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور، با نقش میانجی آوای سازمانی
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ پاییز ۱۴۰۱ شماره ۳
195 - 203
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: هدف اصلی این پژوهش تاثیر ابعاد هوش هیجانی بر بهره وری سازمانی کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور با نقش میانجی آوای سازمانی بود. روش شناسی: پژوهش توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور تشکیل دادند. در نهایت تعداد 320 نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار پژوهش سه پرسشنامه بهره وری جاهد (1385)، هوش هیجانی در ورزش لان و همکاران (2009) و پرسشنامه آوای سازمانی کاتارین و هامس (2012) بود. روایی پرسشنامه ها به تایید 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی رسید. همچنین پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (بهره وری= 88/0، هوش هیجانی در ورزش= 89/0، آوای سازمانی = 91/0 گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرمافزار SPSS نسخه23 و Smart PLS نسخه 3.0 استفاده شد. نتایج: نتایج گویای آن بود که آوای سازمانی و هوش هیجانی تأثیر مثبت و معناداری بر بهره وری دارد. افزون براین تأثیر هوش هیجانی بر آوای سازمانی تأیید شد (05/0≥P). و در آخر نتایج بیانگر آن بود که است که اثر هوش هیجانی بر بهره وری از طریق آوای سازمانی در کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور مثبت و معنی دار دارد (05/0≥P). نتیجه گیری: می توان گفت هوش هیجانی بر بهره وری کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور با نقش میانجی آوای سازمانی اثر دارد. به عبارتی دیگر، بخشی از اثر متغیر هوش هیجانی به واسطه متغیر آوای سازمانی، بر بهره وری کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور انتقال داده می شود.
اثر فعالیت بدنی و واقعیت مجازی بر تعادل کارکردی کودکان فلج مغزی همی پالژی اسپاستیک(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۱ شماره ۴۸
41 - 66
حوزههای تخصصی:
تعادل عنصری حیاتی در کودکان فلج مغزی می باشد و انتخاب راهکارهای تمرینی موثر در نیل به آن از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. به منظور بررسی تعادل کودکان فلج مغزی از روش مداخله تمرینی فعالیت بدنی و واقعیت مجازی استفاده شد. از طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و آزمون تعقیبی بر روی 15 کودک فلج مغزی اسپاستیک (همی پالژی) (12-6 سال) از مدرسه استثنایی گلها در شیراز استفاده شد. نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه تجربی؛ فعالیت بدنی (5 نفر) با برنامه تمرینات ایروبیک، مهارتهای تعادل، مهارتهای توپی و واقعیت مجازی با برنامه باز های واقعیت مجازی با سیستم ایکس باکس کینکت (5 نفر) و گروه کنترل معاف از مداخلات تمرینی (5 نفر) تقسیم شدند. مداخلات تمرینی در گروه های تجربی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته انجام شد. به منظور ارزیابی تعادل از مقیاس تعادل کارکردی کودکان در مراحل پیش آزمون (دو هفته قبل و یک روز قبل از مداخله)، پس آزمون (یک روز پس از اتمام مداخله) و آزمون تعقیبی (4 هفته بعد از پس آزمون) استفاده شد. از آزمون تحلیل کوواریانس یک-طرفه آنکوا (ANCOVA) و آزمون تعقیبی بونفرونی در تحلیل آماری استفاده شد و سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد. از نظر آماری بهبود معناداری در تعادل کودکان در گروههای تجربی نسبت به کنترل و برتری واقعیت مجازی نسبت به گروه فعالیت بدنی گزارش شد. در نتیجه واقعیت مجازی به عنوان مداخله تمرینی برتر، در بهبود تعادل کودکان فلج مغزی موثر می باشد.
ارائه مدل عوامل موثر بر جذب بازیکنان توسط مدارس فوتبال ) مورد مطالعه: استان خراسان رضوی)
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ بهار ۱۴۰۱ شماره ۱
65 - 77
حوزههای تخصصی:
هدف تحقیق حاضر ارائه مدل عوامل موثر برجذب بازیکنان در مدارس فوتبال استان خراسان رضوی بود.این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا آمیخته میباشد.جامعه آماری این تحقیق در بخش کیفی شامل مربیان برجسته و مربیان پایه در استان خراسان رضوی، بازیکنان باسابقه فوتبال،مدیران باشگاه ها و مدارس فوتبال،روسا و معاونان و کارمندان باسابقه هیات فوتبال استان و خانواده های بازیکنان فوتبال بودندودر بخش کمی شامل مشتریان مدارس فوتبال شامل فوتبال آموزان و خانواده های افراد بود.روش نمونه گیری در بخش کیفی هدفمندبود و درمجموع 9 مصاحبه انجام شدودربخش کمی روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود.در مجموع 190 پرسشنامه به صورت صحیح بازگردانده شد.روش تجزیه و تحلیل داده ها در قسمت کیفی با استفاده از رویکرد تحلیل محتوایی و تکرار عوامل و در قسمت کمی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی بود. همچنین برای مدلسازی از نرم افزار اسمارت PLS نسخه 2 استفاده شد. طبق یافته های تحقیق 49 گویه به عنوان عوامل موثر بر جذب بازیکنان توسط مدارس فوتبال شناسایی شد که 27 گویه به عنوان پیش برنده و 22 عامل به عنوان بازدارنده مشخص شد.عوامل پیش برنده شناسایی شده شامل اعضای داخلی، آموزشی، محیطی، جذب کننده، مربوط به خانواده و انعطاف پذیری عوامل بازدارنده شامل خدمات ثانویه و انگیزشی، نفوذ و قدرت، مربوط به مربیان، تیم داری و مسائل جانبی) بود همچنین نتایج مدل تحقیق نشان داد که مدل مفهومی از برازش خوبی برخودار است و تمامی مسیرها معنادار و مثبت است
اثر سن نسبی بر حضور در بالاترین سطح ورزش و کسب مدال در تکواندو کاران ایرانی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۴۰۱ شماره ۵۰
17 - 38
حوزههای تخصصی:
سن نسبی به طور گسترده در زمینه ورزش در رده های پایه در سالهای اخیر مورد بررسی قرار گرفته است. پدیده اثر سن نسبی (RAE) به شناسایی مزایا و معایب سنی نسبی کودکان و نوجوانان متولد یک سال می پردازد. مطالعه حاضر در پی بررسی اثر سنی نسبی در تکواندوکاران ایرانی بود و به بررسی ارتباط سن نسبی با میزان موفقیت تکواندوکاران در زمینه های حضور در لیگ، حضور در تیم ملی و کسب مدال در مسابقات رسمی پرداخته شد. برای انجام این بررسی داده های 1843 تکواندو کار زن و مرد فعال در باشگاه های تکواندو گردآوری شد و به تفکیک جنسیت مورد تحلیل قرار گرفت. ورزشکاران دارای سابقه 10 سال فعالیت بین سال های 2011 تا 2021 وارد مطالعه شدند. اثر سن نسبی مورد توصیف قرار گرفت و برای بررسی ارتباط سن نسبی با متغیرهای موفقیت، از آزمون برازش خی دو استفاده شد. نتیجه تحلیل ها نشان دهنده وجود اثر سن نسبی در تکواندو کاران ایرانی زن (04/0=p) و مرد (02/0=p) ایرانی بود و سن نسبی در مردان نقش معنی داری در حضور یا عدم حضور آن ها در لیگ داشت (02/0=p). این یافته برای زنان (46/0=p) معنی دار نبود. همچنین اثر سن نسبی در میزان موفقیت در کسب مدال (17/0=p) و شانس حضور در تیم های ملی (19/0=p) معنی دار نبود. اثر سن نسبی در در تکواندوکاران ایرانی مانند ورزش پایه در جهان یک مسئله و به نظر می رسد برتری های ناشی از زمان تولد در سال تقویمی یکسان، در مسیر موفقیت نهایی ورزشکاران نقش قابل اعتنایی دارد.
مقایسه اثر آموزش خطی و غیر خطی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر 7 تا 9 سال
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ تابستان ۱۴۰۱ شماره ۲
143 - 151
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: مطابق با دیدگاه سیستم های پویا؛ فرآیند یادگیری، پیشروی خطی مداوم رفتار نیست بلکه تغییرات ناگهانی و غیرمداوم در طول زمان است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر آموزش خطی و غیر خطی بر تعادل ایستا و پویای دانش اموزان دختر 7 تا 9 سال بود. روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون، از بین دانش آموزان دختر 7 تا 9 ساله شهر تهران، 30 دانش آموز دختر به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه آموزش غیرخطی و آموزش خطی گرفتند. در مرحله پیش آزمون، تعادل ایستا و پویای شرکت کنندگان مطابق با دستورالعمل آزمون MABC-2 اندازه گیری شد. بعد از اجرای پیش آزمون، گروه ها به اجرای تمرین مورد نظر در هشت هفته و هر هفته 3 جلسه پرداختند. بلافاصله پس از آخرین جلسه تمرینی، در مرحله پس آزمون تعادل ایستا و پویای شرکت کنندگان مجددا اندازه گیری شد. داده ها به روش تی وابسته و آزمون کوواریانس تحلیل شد. نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که هم آموزش غیرخطی و هم آموزش خطی باعث بهبود معنی دار تعادل ایستا و پویای دختران 7 تا 9 ساله گردید (05/0 P ≤ ). دیگر نتایج حاکی از تفاوت معنی دار بین گروه آموزش غیرخطی و اموزش خطی در تعادل ایستا و پویا بود و شرکت کنندگان گروه آموزش غیرخطی دارای تعادل ایستا و پویای بهتر بودند. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت آموزش غیرخطی در مدارس در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش- آموزان دختر تاکید دارد و نتایج تاییدی بر رویکرد قیود محور می باشد.
تاثیر تمرینات عملکردی شدید بر توان بی هوازی و خستگی زنان دارای اضافه وزن
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ تابستان ۱۴۰۱ شماره ۲
153 - 161
حوزههای تخصصی:
مطالعه حاضر با هدف تاثیر تمرینات عملکردی شدید بر توان بی هوازی و خستگی زنان دارای اضافه وزن انجام گرفت. در این مطالعه نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون، از بین زنان دارای اضافه وزن شهر اصفهان، 30 زن دارای اضافه وزن که در باشگاه آرسن مشغول به فعالیت بودند، به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات عملکردی شدید و کنترل قرار گرفتند. در مرحله پیش آزمون اندازه گیری های قد، وزن و توان بی هوازی راس ساعت 8 تا 10 صبح در سالن ورزشی باشگاه انجام گرفت. در ادامه، مرحله تمرینی آغاز شد. مرحله تمرینی در هشت هفته و هر هفته سه جلسه در سالن ورزشی باشگاه انجام گرفت که گروه تمرینی به انجام تمرین مورد نظر پرداختند. در این مدت گروه کنترل به فعالیت های روزمره خود پرداختند. در نهایت، 48 ساعت بعد از اتمام مرحله تمرینی، در مرحله پس آزمون، اندازه گیری های مورد نظر باز انجام گرفت. داده ها به روش کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که تمرینات عملکردی شدید در افزایش توان بی هوازی (اوج توان بی هوازی، میانگین توان بی هوازی، حداقل توان بی هوازی) و کاهش خستگی تاثیر معنی داری دارد ( p≤0.05 ) و نتایج حاکی بهبود معنی دار این شاخص ها در اثر تمرینات HIFT بود ( p≤0.05 ). به طور کلی نتایج مطالعه حاضر بر اهمیت تمرینات HIFT بر توان بی هوازی و شاخص خستگی زنان دارای اضافه وزن تاکید دارد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می شود که مربیان از تمرینات عملکردی شدید در بهبود توان بی هوازی و شاخص خستگی زنان اضافه وزن بهره جویند.
مقایسه عملکرد شناختی و روانی ورزشکاران و غیرورزشکاران مبتلا به ویروس کرونا (کووید ۱۹)
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ پاییز ۱۴۰۱ شماره ۳
215 - 226
حوزههای تخصصی:
هدف اصلی مطالعه حاضر مقایسه عملکرد توانایی های شناختی و عوامل روانی ورزشکاران و غیرورزشکاران سالم و مبتلا به ویروس کرونا (کووید ۱۹) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی ورزشکاران و غیر ورزشکاران شهرستان مشهد تشکیل دادند. از این جامعه، تعداد 60 نفر از افراد ورزشکار و 60 نفر از افراد غیر ورزشکار در دامنه سنی 20 تا 40 سال به صورت در دسترس و هدفمند به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. ملاک تشخیص بیماری کرونا تست مثبت پی سی ار بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه توانایی های شناختی نجاتی (1392) و پرسشنامهDASS-21 استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره در سطح معنی داری کمتر از 5 صدم استفاده شد. . یافته ها نشان داد؛ بین عملکرد توانایی های شناختی و عوامل روانی ورزشکاران و غیرورزشکاران سالم و مبتلا به ویروس کرونا (کووید 19) تفاوت معنی داری وجود دارد. در شاخص توانایی های شناختی نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که گروه غیر ورزشکار مبتلا به کرونا بطور معنی داری نمرات پایین تری نسبت به سه گروه دیگر کسب کرده اند، در حالیکه بین سه گروه دیگر (ورزشکار مبتلا، ورزشکار غیر مبتلا و غیر ورزشکار غیر مبتلا) تفاوت معنی داری مشاهده نشد. همچنین در شاخص عوامل روانی (افسردگی، اضطراب و استرس) نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که گروه غیر ورزشکار مبتلا به کرونا بطور معنی داری نمرات بالاتری نسبت به سه گروه دیگر کسب کرده-اند، در حالیکه بین سه گروه دیگر (ورزشکار مبتلا، ورزشکار غیر مبتلا و غیر ورزشکار غیر مبتلا) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
مقایسه اثر روش آموزشی قیاسی و استقرایی بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب دارت در دختران 7- 10 سال
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال ۵ زمستان ۱۴۰۱ شماره ۴
263 - 271
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر روش آموزش قیاسی و استقرایی بر اکتساب و یادداری مهارت پرتاب دارت در کودکان 7 تا 10 سال می باشد. تعداد 24 نفر دانش آموزان دختر 7 تا 10 سال شهر تهران به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در گروه های آموزش استقرایی (IE)،آموزش قیاسی (DE) تقسیم شدند. در ابتدا یک جلسه آموزش پرتاب دارت برای آزمودنی ها تدارک دیده شد. کلیه آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون یک بلوک 10 کوششی از اجرای پرتاب دارت را اجرا کردند سپس در مرحله اکتساب گروه های قیاسی و استقرایی جلسات آموزشی بر اساس پروتکل آموزشی مخصوص خود در 2 بلوک 10 کوششی به مدت 12 جلسه اجرا کردند. پس از اتمام 12 جلسه پس آزمون (آزمون اکتساب) انجام شد. 48 پس از آزمون اکتساب، آزمون یادداری به عمل آمد. نتایج نشان داد گروه قیاسی نسبت به استقرایی عملکرد بهتری در مراحل اکتساب و یادداری داشت. بنابراین پیشنهاد می شود مربیان و معلمان از یادگیری قیاسی به عنوان یک جایگزین تمرینی مناسب به جای یادگیری به شیوه معمول و آشکار استفاده کنند.
مقایسه اثربخشی آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارت های حرکتی دستکاری کودکان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۰ شماره ۴۵
91 - 112
حوزههای تخصصی:
پیچیدگی شیوه های آموزشی و مقوله تفاوت های فردی، چالش های فراوانی برای متخصصین امر آموزش مهارت های حرکتی ایجاد نموده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش خطی و غیرخطی بر عملکرد مهارت های حرکتی دستکاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان دختر 8 ساله دبستان های واقع در شهر بابلسر بودند که 55 نفر از آنان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به مدت 6 هفته، هفته ای 2 بار در برنامه مداخله ای که شامل آموزش خطی (انجام تمرینات تجویزی و تکراری) و آموزش غیرخطی (دستکاری قیود تکلیف مانند تجهیزات و دستورالعمل ها) برای بهبود عملکرد مهارت های حرکتی دستکاری بود، شرکت کردند. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل، آزمون های کمی یا محصول محور تعدیل شده دقت پرتاب از بالای شانه، آزمون شوت مور- کریستین تعدیل شده برای کودکان و آزمون دریبل مارپیچ بسکتبال بود. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد در مهارت دقت پرتاب، مهارت دریبل مارپیچ و مهارت ضربه با پا، تفاوت معنی داری بین دو گروه آموزش خطی و غیرخطی وجود داشت (0/01>p) و کودکان برخوردار از آموزش غیرخطی نسبت به کودکان برخودار از آموزش خطی از سطح عملکرد بالاتری در مهارت های حرکتی دستکاری برخودار بودند. در نتیجه توصیه می شود معلمان و مربیان با بکارگیری رویکرد آموزشی غیرخطی در آموزش مهارت های حرکتی بنیادی به کودکان در دستیابی به نتایج عملکرد بهتر در محیط پویای یادگیری کمک کنند.
ادراک ویژه عمل در سنگ نوردی: آثار سطح مهارت و دشواری تکلیف(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۴۰۰ شماره ۴۶
107 - 130
حوزههای تخصصی:
توض یح مبتنی بر ویژگ ی عمل برای ادراک ادعا می کند که ادراک فضایی بر مبنای قابلیت های ادراک کننده برای انجام عمل تنظیم می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی آثار سطح مهارت و دشواری تکلیف بر ادراک فاصله توسط سنگ نوردان بود. از سنگ نوردان ماهر (تعداد = ۱۵، میانگین سن = ۷۰/۲ ± ۸۰/۲۳سال، تجربه سنگ نوردی = ۷۴/۱ ± ۸۰/۳ سال) و تازه کار (تعداد = ۱۵، میانگین سن = ۱۴/۳ ± ۷۳/۲۲ سال، تجربه سنگ نوردی کمتر از دو ماه) درخواست شد فاصله شان را تا گیره های هدف روی دیواره سنگ نوردی به صورت کلامی برآورد کنند. دشواری صعود با الزام شرکت کنندگان به استفاده از یک کوله پشتی سنگین یا شرایط بدون کوله پشتی هنگام قضاوت در مورد فاصله تا گیره های هدف روی دیواره دست کاری شد. فواصل برآورد شده با استفاده از یک طرح تحلیل واریانس مخلوط (کرت های تقسیم شده) با فاصله تا هدف و دشواری تکلیف به عنوان عوامل درون آزمودنی ها و سطح مهارت به عنوان عامل بین آزمودنی ها تحلیل شد. نتایج نشان داد تازه کار ها فواصل هدف را در مقایسه با ماهرها بیشتر تخمین زدند. افزون براین، شرکت کنندگان در شرایط بدون کوله پشتی در مقایسه با شرایط حمل کوله پشتی، دسترسی به گیره های هدف را آسان تر ادراک کردند. برای هر دو گروه سنگ نوردان ماهر و تازه کار، فواصل در وضعیت حمل کوله پشتی دورتر از شرایط بدون کوله پشتی به نظر می رسید. نتایج به طورکلی مؤید آن است که اشخاص محیط را بر مبنای توانایی خود در انجام اعمال ادراک می کنند و اینکه ادراک ویژه عمل در زمینه های مختلف، ازجمله سنگ نوردی داخل سالن عمومیت دارد.