ادراک ویژه عمل

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط بین اجرا و ادراک اندازه هدف در شرایط کانون توجه بیرونی و درونی، همچنین بررسی ارتباط بین ادراک اولیه اندازه هدف و اجرا بود. 70 دانشجوی پسر (با میانگین سنی 6/1 21 سال) داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آنها به صورت تصادفی و براساس نوع دستورالعمل توجهی در دو گروه تمرکز توجه درونی و بیرونی قرار گرفتند. آزمودنی ها تکلیف پرتاب دارت را در 20 کوشش اجرا کردند. آزمون تخمین اندازه هدف پیش از اجرای کوشش ها، در پایان کوشش ها و پس از اولین کوشش موفق، اجرا شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد بین اجرا و ادراک اندازه هدف در گروه تمرکز بیرونی، ارتباط مثبت و معنا داری وجود دارد. اما در گروه تمرکز درونی، ارتباط معنا داری بین اجرا و ادراک اندازه هدف، مشاهده نشد. همچنین بین ادراک اولیه و اجرا در هر دو گروه، ارتباط معنا دار نبود. می توان گفت که تمرکز توجه می تواند یک عامل واسطه ای برای ظهور پدیده ادراک ویژه عمل باشد.

مقدمه: تغییر سبک زندگی و روند روزافزون اختلالات رشدی کودکان به ویژه در حیطه تعاملات اجتماعی، نیاز به انجام پژوهش در این حوزه را ضروری ساخته است. ازاین رو هدف پژوهش حاضر بررسی ادراک ویژه عمل در شرایط متفاوت کانون توجه در کودکان مبتلا به اوتیسم بود. روش پژوهش: بدین منظور 45 فرد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم با عملکرد بالا به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفره توجه درونی، بیرونی و کنترل تقسیم شدند. تکلیف آزمودنی ها پرتاب دارت و تخمین اندازه هدف بود. پس از اجرای پیش آزمون، گروه ها در پنج بلوک ده کوششی تکلیف پرتاب دارت را انجام دادند. دستورالعمل های تمرکز توجه، پیش از هر کوشش مختص گروه های تجربی ارائه شده و از آزمودنی ها درخواست می شد پیش از اجرای تکالیف در هر بلوک، اندازه هدف را تخمین بزنند. برای این منظور، شرکت کنندگان برای کشیدن دایره ای هم اندازه هدف دارت، از شکل دوایر موجود در مایکروسافت پاورپوینت استفاده کردند. روز بعد آزمون های یادداری و انتقال اجرا شد. یافته ها: نتایج نشان داد که گروه توجه درونی در هر دوی مراحل اکتساب و یادداری و انتقال عملکرد پرتاب دارت و ادراکِ ویژه عمل بهتری نسبت به گروه توجه بیرونی و کنترل داشت (05/0≥P). نتیجه گیری: به طور کلی یافته ها نشان داد در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، توجه درونی به عملکرد و یادگیری بهتری نسبت به توجه بیرونی منجر می شود. بنابراین مربیان و معلمان تربیت بدنی که با این افراد کار می کنند، هنگام طراحی جلسات تمرین باید بر منافع توجه درونی تأکید کنند.