رامین منصوری کلاش

مقدمه و هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر تصویر سازی فعالیت بدنی بر روی درک فشار خستگی و انرژی مصرفی بود. روش شناسی: مطالعه حاضر نیمه تجربی با چهار گروه تجربی و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه دانشجویان دانشگاه تهران تشکیل دادند. داده های تحقیق به شیوه در دسترس از 50 نفر از دانشجویان جمع آوری شد. در ادامه شرکت کنندگان به گروه های تصویرسازی (مرتبط لذت بخش، مرتبط انرژیک، غیر مرتبط لذت بخش و غیرمرتبط انرژیک) و کنترل تقسیم شدند. ابزارهای استفاده شده در این تحقیق شامل پرسش نامه دموگرافیک، مقیاس درک فشار بورگ، متن های تصویر سازی، تردمیل، ضربان سنج بود. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر و متعاقب آن با آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که تاثیر تصویرسازی فعالیت بدنی بر روی درک فشار معنادار بود. همه گروه های تصویرسازی نسبت به گروه کنترل درک فشار کمتری داشتند، اما آزمون بنفرونری نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه های تصویرسازی وجود ندارد. به علاوه، مشخص شد که تصویرسازی تاثیر معناداری بر روی انرژی مصرفی افراد ندارد. نتیجه گیری: به طور کلی یافته ها بر نقش تصویرسازی فعالیت بدنی در حین ورزش به عنوان عاملی جهت کاهش خستگی و لذت بردن هر چه بیشتر از فعالیت بدنی تأکید می کند. بنابراین، تصویرسازی فعالیت بدنی در حین ورزش نقش مؤثری در جهت کاهش خستگی و لذت بردن هر چه بیشتر از فعالیت بدنی دارد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر مداخله ذهن آگاهی بر پاسخ های اضطراب رقابتی، خودتنظیم گری و مقادیر آلفا آمیلاز بزاقی در ووشوکاران نخبه بود. 26 ووشوکار نخبه مرد در این پژوهش شرکت کردند که به شکل تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در پیش آزمون، اضطراب رقابتی و خودتنظیم گری همچنین، سطح آلفا آمیلاز بزاقی در هر دو گروه سنجیده شد. گروه تجربی به مدت 6 جلسه پروتکل مورد نظر را انجام دادند و سپس پس آزمون و آزمون پیگیری به عمل آمد. نتایج نشان داد بعد از مداخله، اضطراب رقابتی و آلفا آمیلاز بزاقی کاهش داشته است و این کاهش تا آزمون پیگیری ادامه داشت. همچنین، نمرات خودتنظیم گری ووشوکاران بعد از مداخله افزایش پیدا کرد. به طور کلی، می توان نتیجه گرفت که مداخله ذهن آگاهی می تواند راهبردی برای کاهش پاسخ های اضطراب رقابتی و بهبود خودتنظیم گری باشد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر یک دوره تمرین خودگویی مثبت بر پاسخ های اضطراب رقابتی، مقادیر کورتیزول بزاقی و اعتماد به نفس در ووشوکاران نخبه بود.روش : برای این منظور، 26 ورزشکار نخبه مرد در این پژوهش شرکت کردند که در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. در پیش آزمون (مسابقه اول) اضطراب رقابتی و اعتماد به نفس هم چنین، سطح کورتیزول بزاقی در هر دو گروه سنجیده شد. گروه تجربی پروتکل مربوط را انجام دادند و پس آزمون در مسابقه دوم به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و تحلیل کوواریانس تک متغیره تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بعد از مداخله، اضطراب رقابتی و کورتیزول بزاقی کاهش داشته است هم چنین، نمرات اعتماد به نفس ووشوکاران بعد از مداخله افزایش پیدا کرد.نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که تمرین خودگویی مثبت می تواند راهبردی برای کاهش پاسخ های روانی فیزیولوژیکی اضطراب رقابتی و بهبود اعتماد به نفس باشد.