درخت حوزه‌های تخصصی

زمینه و هدف: اختلال بیش فعالی کاستی توجه یک اختلال رفتاری و عصبی رشدی شایع در دوران کودکی است. یکی از شیوه های جدید برای درمان و بهبود این اختلال، پسخوراند عصبی است. پسخوراند عصبی از جمله روش های عصب روان شناختی آموزشی و درمانی است؛ پسخوراند عصبی با استفاده از داده های به دست آمده از بازخورد بینایی یا شنوایی اطلاعات ثبت شده الکتروانسفالوگرافی از ویژگی های امواج مغزی، فرد را قادر می سازد تا فعالیت های قشر مغز خود را تغییر دهد. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی پسخوراند عصبی در افزایش توجه و تمرکز کودکان دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه بود. روش: روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان دارای اختلال کم توجهی بیش فعالی شهر تهران بود. نمونه این پژوهش شامل ۲۰ کودک دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه بودند که از مدارس منطقه ۶ تهران به صورت نمونه گیری در دسترس هدفمند انتخاب شدند. درمان پسخوراند عصبی به مدت ۲۰ جلسه ۴۰ دقیقه ای به صورت دو بار در هفته و به صورت فردی اجرا شد. توجه و تمرکز مشارکت کننده ها با آزمون توجه انتخابی، تمرکز و تلاشمندی D۲ (روندا، ۲۰۰۵) سنجیده شد. داده ها با استفاده از روش آماری T وابسته و با کمک نرم افزار SPSS-۲۱ تحلیل شد. یافته ها: نتایج آزمون T وابسته نشان داد که تأثیر مداخله پسخوراند عصبی بر شرکت کنندگان گروه آزمایشی برای متغیر توجه و تمرکز معنادار بوده است (۰/۰۵). بدین معنی که میزان نمرات توجه و تمرکز شرکت کنندگان افزایش یافته است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که پسخوراند عصبی در افزایش توجه و تمرکز کودکان دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه تأثیرگذار است. درمانگران می توانند از این روش در بهبود توجه و تمرکز کودکان دارای اختلال بیش فعالی کاستی توجه استفاده کنند.

هدف این پژوهش ارائه الگوی نهادینه سازی برابری جنستی در ورزش ایران بود. این پژوهش به لحاظ روش-شناسی کیفی و از نوع نظریه داده بنیاد روش نظام مند بود. جامعه آماری این پژوهش را صاحب نظران حوزه مدیریت ورزش زنان تشکیل می دادند. جهت نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و نمونه گیری تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه پیدا کرد، براین مبنا تعداد 16 مصاحبه انجام گرفت. برای جمع آوری اطلاعات، از مصاحبه نیمه ساختاریافته و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از سه فرایند همپوش کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری نظری استفاده شد. با اقتباس از متن همه مصاحبه ها در مرحله کدگذاری باز تعداد 213 مفهوم یا کد اولیه شناسایی شد که پس از تجمیع کدهای به 83 کد کاهش پیدا کرد. سپس در مرحله کدگذاری محوری با در نظر گرفتن قرابت معنایی مفاهیم شناسایی شده 21 مقوله فرعی تشکیل و در شرایط علی، زمینه-ای، مداخله گر، راهبردها و پیامدها دسته بندی شدند. بر مبنای نتایج تحقیق مشخص شد نهادینه سازی برابری جنسیتی موضوعی تک ساحتی نیست و برابری به عنوان یک ستاده تابع نهادهای مختلفی است که لازم مورد توجه دست اندرکاران مربوطه قرار گیرد.

دیابت یک اختلال متابولیکی است که موجب استرس اکسیداتیو و التهاب می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین استقامتی بر بیان ژن و پروتئین فاکتور رشد تغییر شکل دهنده بتا (TGFβ) و اینتگرین کبد رت های نر دیابتی است. در این مطالعه تجربی، 32 سر رت نر، به طور تصادفی به 4 گروه 8 تایی: دیابت(D)، کنترل(C)، تمرین(E) و دیابت+تمرین(ED) تقسیم شدند. 16 سر از رت ها، با تزریق استرپتوزوسین (STZ) به دیابت مبتلا شدند. گروه E و گروه ED به مدت هشت هفته، پنج جلسه در هفته، پروتکل تمرین هوازی را اجرا کردند. سپس بافت کبد استخراج، و از روش RT-PCR، برای سنجش بیان ژن و از روش های ایمونوهیستوشیمی و وسترن بلات، به ترتیب برای بیان پروتئین TGFβ و اینتگرین استفاده شد. میزان RNA با استفاده از فرمول-δδCT2 محاسبه و داده ها، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بیان ژن و پروتئین TGFβ در گروه D به طور معناداری بیشتر از گروه C بود و بیان پروتئین TGFβ در گروه ED به طور معناداری نسبت به گروه D کاهش یافت، اما همچنان نسبت به گروه C بالاتر بود (P<0.001). بیان ژن اینتگرین در گروه D و ED نسبت به گروه C به طور معناداری بیشتر بود و بیان پروتئین آن به طور معناداری کمتر بود (p<0.001). در نهایت یافته ها نشان دادند که ابتلا به دیابت، بیان پروتئین TGFβ را در بافت کبد افزایش و اینتگرین را کاهش می هد و تمرین استقامتی این تغییرات را برعکس می کند.

هدف مطالعه حاضر نیز بررسی مسئولیت اجتماعی سازمان های ورزشی در ایران در زمان شیوع ویروس کرونا از طریق شبکه های اجتماعی بود. روش تحقیق از نوع تحقیقات اکتشافی (کیفی و کمی) بود که به همین سبب از نمونه گیری هدفمند استفاده شد و در میان سازمان های ورزشی ۲۴ سازمان انتخاب شد. ابزار مورد استفاده در این تحقیق مطالعه اسناد و مستندات سازمان های ورزشی در حوزه مسئولیت اجتماعی بود. تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق با استفاده از روش تحلیل محتوا در دو بعد کیفی و کمی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بخش کمی نشان می دهد که سازمان های ورزشی در زمان بحران و برای آگاه کردن مردم بیشتر از فضای وب سایت به نسبت بهره برده اند. نتایج در بعد کیفی نیز حاکی از آن است که سازمان های ورزشی برای ایفای نقش مسئولیت اجتماعی بیش از هرچیزی بر رعایت پروتکل های بهداشتی و کمک های عام المنفعه تمرکز داشته اند. بنابراین، نتایج تحقیق بصورت کلی نشان می دهد که سازمان های ورزشی در ایران در زمان شیوع کرونا ویروس از مقوله مسئولیت اجتماعی غافل نبوده بلکه تسلط بر شبکه های اجتماعی و استفاده بهینه از آن را ترویج نموده اند.

سازمان بهداشت جهانی پوشیدن ماسک های صورت در مکان های عمومی را توصیه می کند. برخی افراد نگران تأثیر زیانبار پوشیدن ماسک بر دستگاه قلبی-عروقی در طی انجام دادن فعالیت بدنی هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر دو هفته تمرین تناوبی عملکردی با شدت های بالا (HIIT) و متوسط (MIIT) همراه با ماسک های تنفسی بر پاسخ پارامترهای قلبی-عروقی زنان در طی دویدن با شدت های بالا (HIR) و متوسط (MIR) روی نوارگردان انجام شد. تعداد 36 زن سالم (دامنه سنی 25 تا 45 سال و شاخص توده بدنی 23 کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند: گروه HIIT با ماسک N95، گروه HIIT با ماسک جراحی، گروه MIIT با ماسک N95، گروه MIIT   با ماسک جراحی، گروه HIIT  بدوم ماسک و گروه MIIT بدون ماسک. تمرینات HIIT و  MIIT(دو تا چهار وهله 20 تا 60 ثانیه ای با 80 تا 90 درصد و یا 60 تا 70 درصد HRmax و فواصل استراحتی 15 تا 60 ثانیه ای) سه جلسه در هفته برای دو هفته اجرا شد. پارامترهای قلبی-عروقی با دستگاه های ECG و پالس اکسیمتر ارزیابی شد. یک وهله دویدن روی نوارگردان به ویژه با شدت بالا و ماسک N95 در قبل و متعاقب دو هفته HIIT و MIIT، موجب افزایش موقت معنادار HR، SBP و بار کار روی قلب (RPP) (P < 0.05) و تغییر معنادار نکردن SPo2% در مقایسه دویدن با شدت متوسط و گروه کنترل بدون ماسک شد (P ≤ 0.05). مداخله دو هفته ای HIIT موجب افزایش معنادار زمان رسیدن به واماندگی و VO2max (P < 0.05) و کاهش غیرمعنادار پارامترهای CV استراحتی زنان در مقایسه با گروه های MIIT شد. درمجموع، اجرای دو هفته HIIT با ماسک های تنفسی موجب بهبود عملکرد شد و پوشیدن ماسک های تنفسی حین فعالیت در زنان سالم ایمن بود و فقط با تغییرات گذرا در پارامترهای CV همراه شد. 

هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تحلیل خصوصی سازی اماکن و فضاهای ورزشی سازمان ورزش شهرداری تهران با استفاده از آینده پژوهی است. نوع تحقیق، کاربردی و ازنظر ماهیت، تحلیلی- اکتشافی است. جامعه آماری شامل دو بخش اجرایی و نظری بود. در بخش اجرایی، مدیران مجموعه های ورزشی شهرداری تهران و همچنین مدیران سازمان ورزش شهرداری تهران را شامل می شود. در بخش نظری، اساتید مدیریت ورزشی متخصص در حوزه اماکن ورزشی، خصوصی سازی و اقتصادی ورزشی که در این زمینه ها، حداقل دو پژوهش در قالب تألیف و ترجمه کتاب، مقاله پژوهشی چاپ شده، سخنرانی ارائه شده در همایش های داخلی و خارجی، طرح پژوهشی انجام داده باشند. با استفاده از نمونه گیری هدفمند از نوع معیاری و تا رسیدن به اشباع نظری، مصاحبه ها با 22 نفر انجام شد. سپس 14 نفر از جامعه آماری بخش قبلی، جهت انجام تحلیل اثرات متقاطع اعلام آمادگی کردند. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش های ترکیبی هیئت رئیسه خبرگان و اثرات متقاطع میک مک استفاده شد. یافته ها نشان داد که مهم ترین پیشران های خصوصی سازی اماکن و فضاهای ورزشی سازمان ورزش شهرداری تهران، به ترتیب میزان تأثیرگذاری، عبارت اند از: تسهیلات بیشتر به پیمانکار، بازنگری و ایجاد چهارچوب قوانین و مقررات برای خصوصی سازی، ایجاد مشوق ها و برون سپاری. به مدیران ورزش شهرداری تهران توصیه می شود از پیشران های شناسایی شده در این پژوهش به منظور جذب پیمانکاران، تشکل های خصوصی و مردمی استفاده نمایند.

هدف از پژوهش حاضر ط تبیین مدل پارادایمی رفتارهای ضدبهره ورانه در هیئت های ورزشی می باشد. پژوهش حاضر ازلحاظ هدف کاربردی، ازنظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی- پیمایشی بود. در بخش اول (کیفی) برای انجام مصاحبه میدانی، جامعه آماری پژوهش، اساتید برجسته حوزه مدیریت ورزشی متخصص در حوزه رفتار سازمانی و همچنین برخی از مدیران هیئت های ورزشی استان گلستان که دارای تحصیلات دکتری بودند که این افراد، به صورت هدفمند برای مصاحبه های کیفی در موضوع پژوهش انتخاب گردید (16 مصاحبه با 16 نفر و تا حد اشباع نظری ادامه یافت) و در بخش دوم (کمی) بعد از گردآوری اطلاعات حاصل از پژوهش کیفی، اقدام به ساخت پرسشنامه نموده و این پرسشنامه (66 گویه و در قالب 22 مؤلفه) در بین مدیران و کارکنان هیئت های ورزشی استان گلستان. به صورت تصادفی توزیع گردید (110 نمونه). از نرم افزار Max QDA نسخه Pro به منظور تحلیل مصاحبه ها و استخراج کدهای پژوهش استفاده شد. برای بررسی و پاسخ به سؤالات پژوهش و رسم و تدوین مدل اندازه گیری و مدل ساختاری از نرم افزارهای SPSS نسخه 24، Smart PLS نسخه 0/2 استفاده شد... بر اساس نتایج تحلیل داده های کیفی حاصل از مصاحبه ها، مدل پارادایمی رفتارهای ضدبهره ورانه در هیئت های ورزشی حاوی 28 مقوله در قالب ابعاد شش گانه شامل موجبات علی (چهار مقوله)، پدیده اصلی (چهار مقوله)، راهبرد (هفت مقوله)، عوامل زمینه ای (سه مقوله)، شرایط مداخله گر (دو مقوله) و پیامد (هشت مقوله) بوده است.

هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط بین فعالیت های بدنی با کیفیت زندگی و عملکرد شغلی در معلمان مقطع متوسطه اول شهرستان ممسنی بود. این تحقیق بر حسب هدف، کاربردی و همچنین از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ زمانی، مقطعی بود. جامعه آماری این تحقیق، تمامی معلمان مقطع متوسطه اول شهرستان ممسنی به تعداد 303 نفر بود، که از این تعداد 175 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری تصادفی ساده با محقق همکاری کردند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد فعالیت بدنی شهلایی (1390)، کیفیت زندگی نصیری و همکاران (1385) و عملکرد شغلی پترسن و همکاران (2004) بود. برای توصیف داده ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه استنباطی داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت های بدنی با کیفیت زندگی و عملکرد شغلی و مولفه های آنها در آزمودنی ها رابطه ی مثبت و معناداری وجود داشت و همچنین فعالیت های بدنی قابلیت پیش بین معنادار کیفیت زندگی و عملکرد شغلی آزمودنی ها را دارد.

مقدمه: ورزش بر ارتقای سلامت تأثیر زیادی دارد و اخیراً تأثیر آن بر بهبود عملکرد سیستم عصبی و فرایندهای شناختی مورد توجه پژوهشگران زیادی قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر توجه درونی و بیرونی طی تمرین مهارت دریبل فوتسال بر سطح سرمی عامل رشد عصبی مشتق از سلول های گلیال (GDNF) و عملکرد شناختی است. روش پژوهش: 42 دانشجوی دختر تمرین نکرده به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه کنترل بدون تمرین، کنترل با تمرین، توجه درونی و توجه بیرونی با تمرین قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های تمرینی طی 15جلسه، هر جلسه با انجام پنج کوشش به فعالیت دریبل فوتسال طبق آزمون دریبل پرداختند. 48 ساعت پیش و پس از پیش آزمون و پس آزمون خون گیری و عملکرد شناختی به صورت آزمون استروپ انجام گرفت. عامل خونی GDNF به روش الایزا سنجیده شد. تحلیل آماری در سطح معناداری 0/05 ≥P انجام گرفت. یافته ها: توجه درونی طی تمرین دریبل بر سطح سرمی GDNF (P=0/12) و عملکرد شناختی (0/07=P) تأثیر معناداری نداشت. توجه بیرونی طی تمرین دریبل بر سطح سرمی GDNF تأثیر معناداری داشت (0/01=P)، اما بر عملکرد شناختی تأثیر معناداری نداشت (0/16=P). نتیجه گیری: نوع توجه درونی یا بیرونی حین دریبل فوتسال تفاوت خاصی در عملکرد شناختی و افزایش سطح سرمی پروتئین مشتق از سلول های گلیال ایجاد نمی کند. اما تأثیرات توجه بیرونی بر سطح سرمی GDNF قابل توجه بوده است.

هدف این ﭘﮋوﻫﺶ، مقایسه اثر بازی های والد محور و معلم محور بر رشد حرکتی و انگیزش حرکتی کودکان 4 تا 6 ساله ﺑﻮد. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش کودکان دختر و پسر 6-4 سال ناحیه یک شهر اراک بودند. از بین جامعه آماری مورد نظر به صورت در دسترس 30 کودک (4 تا 6 سال) به عنوان نمونه انتخاب و بعد از انجام مرحله پیش آزمون به صورت همگن سازی به دو گروه 15 نفری والد محور و معلم محور تقسیم شدند. سپس آزمودنی های هر گروه به مدت 4 هفته و هر هفته 3 جلسه 30 دقیقه ای و در کل به مدت 12 جلسه بازی های مربوط به گروه خود را انجام دادند. رشد حرکتی و انگیزش حرکتی کودکان به ترتیب با استفاده از آزمون رشد حرکتی اولریخ نسخه سوم و پرسشنامه انگیزش حرکتی کودکان سنجیده شد. برای بررسی اثرات درون گروهی از آزمون t زوجی و برای مقایسه اثر گروه ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون t زوجی نشان داد که رشد حرکتی و انگیزش حرکتی در هر دو گروه والد محور و معلم محور از پیش آزمون تا پس آزمون افزایش معناداری یافته است (05≥P). همچنین نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه دو گروه نشان داد که رشد حرکتی و انگیزش حرکتی گروه والد محور به طور معناداری بهتر از گروه معلم محور بود (05≥P). بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود رشد حرکتی و همچنین بهبود انگیزش حرکتی کودکان به جای بازی های معلم محور، از بازی های والد محور استفاده شود.

هدف از اجرای این تحقیق تدوین بسته تمرینی جسمانی حرکتی مختص افراد با اختلال طیف اتیسم و بررسی تاثیر این بسته بر ویژگی های اتیستیک این افراد بود. در این تحقیق تجربی، در ابتدا بسته آموزشی تمرینی ویژه افراد با اختلال طیف اوتیسم تدوین شد. سپس برای ارزیابی اثر بخشی آن 28 دانش آموز پسر دارای این اختلال در دامنه سنی 8-20 سال به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (14 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم و گروه تجربی تحقیق 12 هفته و هر هفته 2 جلسه برنامه تمرینی مشخص شده در بسته آموزشی تمرینی را اجرا نموده و از هر دو گروه قبل و بعد از اجرای برنامه تمرینی علائم و ویژگی های رفتاری و شخصیتی اتیسم با استفاده از پرسشنامه سنجش ضریب اتیسم یا AQ سنجیده شد. نتایج این تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شد و پس از مشخص شدن نقاط ضعف برنامه تمرینی، پکیج تمرینی اصلاح و نسخه نهایی جهت ارائه به جامعه تدوین شد. نتایج این تحقیق نشان داد این تمرینات نتوانسته است تاثیر معناداری بر وزن و شاخص توده بدنی بگذارد. ولی ضریب اتیسم به شکل معناداری در اعضاء گروه تجربی تحقیق کاهش داشت (P=0.001). این نتایج نشان داد در صورت ارائه برنامه تمرینی تدوین شده در این تحقیق و با رعایت اصول و مبانی ارائه شده در این بسته آموزشی تمرینی می توان تغییرات معناداری در کاهش علائم اتیسم (بهبود مهارت های اجتماعی و ارتباطات) افراد با این طیف را شاهد بود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خرد و بهزیستی روان‌شناختی با نقش میانجی پذیرش مرگ در دانشجویان رشته تربیت بدنی مورد مطالعه قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد در سال تحصیلی 1400-1401 بود. بدین منظور، تعداد 300 نفر با روش نمونه‌گیری غیر تصادفی در دسترس (به‌صورت آنلاین) انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های بهزیستی روان‌شناختی ریف (1989)، خود سنجی خرد وبستر (2003) و پذیرش مرگ کلارگ (1976) پاسخ دادند. روش پژوهش توصیفی از نوع همسبتگی که با روش مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج، خرد با پذیرش مرگ دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد رابطه مستقیم دارد. بهزیستی روان شناختی و پذیرش مرگ دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد رابطه مستقیم دارد. خرد و بهزیستی روانشناختی دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد رابطه مستقیم دارد و در نهایت، نتایج حاصل از مدل برازش یافته نهایی نشان داد که خرد با بهزیستی روان‌شناختی با نقش میانجی پذیرش مرگ در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد رابطه غیر مستقیم دارد. نتایج این مطالعه با به‌دست آمدن برازش مناسب داده‌ها با مدل، نشان داد که سه چارچوب مفهومی، خرد، بهزیستی روان شناختی و پذیرش مرگ دارای نقاط تلاقی نظری هستند و می‌توانند در قالب یک مدل به‌کار روند و در برنامه‌ریزی‌های آموزشی برای دانشجویان تربیت بدنی مورد توجه قرار بگیرد.

هدف پژوهش حاضر تحلیل محتوای کمی و روند مقالات چاپ شده حوزه رسانه در ورزش در نشریات علمی پژوهشی ایران بود. بدین منظور ، تمامی مقالات چاپ شده در نشریات علمی پژوهشی مدیریت ورزشی و پایگاه اطلاعات علمی (جهاد دانشگاهی ایران) مورد بررسی قرار گرفت که در نهایت 51 مقاله در زمینه رسانه های ورزشی به چاپ رسیده بود. ابزار مورد استفاده چک لیست کدکذاری شده از محتوای مقالات بود که جهت روایی آن از متخصصان مدیریت ورزشی و برای اطمینان از پایایی آن از دو کدگذار استفاده شد و بعد از توافق نهایی، تجزیه و تحلیل روی آنها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کای اسکوئر) انجام گرفت. یافته ها نشان داد درسال 1398 بیشترین مقالات در این حوزه چاپ شده (25/37 درصد) است و بیشتر تحقیقات با رویکرد کاربردی انجام گرفته است (35/82 درصد)، روش تحقیق بیشتر مقالات نیز به صورت کمی و پیمایشی (7/64 درصد) بود و اکثر مقالات با روش های آماری مقایسه ای و تی (66/16 درصد) انجام شده اند. اکثر نویسندگان از متخصصان دانشگاهی بودند (5/21 درصد) و تلویزیون بیشترین حوزه تحقیقاتی در رسانه ها(37/31 درصد) را داشت. نتایج آزمون کای اسکوئر نشان داد بین تعداد مقالات چاپ شده در حوزه رسانه ورزشی با توجه به نوع رسانه و بین تعداد مقالات چاپ شده در حوزه رسانه ورزشی با توجه به روش های تجزیه و تحلیل داده ها تفاوت معنی داری وجود دارد که نشان دهنده ی گستردگی رسانه ورزشی در پژوهش و تحقیق است.

مقدمه و هدف: هدف اصلی این پژوهش تاثیر ابعاد هوش هیجانی بر بهره وری سازمانی کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور با نقش میانجی آوای سازمانی بود. روش شناسی: پژوهش توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور تشکیل دادند. در نهایت تعداد 320 نفر به عنوان نمونه بر اساس جدول مورگان انتخاب شدند. ابزار پژوهش سه پرسشنامه بهره وری جاهد (1385)، هوش هیجانی در ورزش لان و همکاران (2009) و پرسشنامه آوای سازمانی کاتارین و هامس (2012) بود. روایی پرسشنامه ها به تایید 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی رسید. همچنین پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (بهره وری= 88/0، هوش هیجانی در ورزش= 89/0، آوای سازمانی = 91/0 گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرمافزار SPSS نسخه23 و Smart PLS نسخه 3.0 استفاده شد. نتایج: نتایج گویای آن بود که آوای سازمانی و هوش هیجانی تأثیر مثبت و معناداری بر بهره وری دارد. افزون براین تأثیر هوش هیجانی بر آوای سازمانی تأیید شد (05/0≥P). و در آخر نتایج بیانگر آن بود که است که اثر هوش هیجانی بر بهره وری از طریق آوای سازمانی در کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور مثبت و معنی دار دارد (05/0≥P). نتیجه گیری: می توان گفت هوش هیجانی بر بهره وری کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور با نقش میانجی آوای سازمانی اثر دارد. به عبارتی دیگر، بخشی از اثر متغیر هوش هیجانی به واسطه متغیر آوای سازمانی، بر بهره وری کارکنان ادارات تربیت بدنی دانشگاه های کشور انتقال داده می شود.

پوکی استخوان رایج ترین بیماری متابولیکی استخوان است که عوامل مختلفی مانند شاخص پایین توده بدن و عدم فعالیت جسمانی در بروز این بیماری دخالت دارند. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر تمرینات مقاومتی دایره ای، ویبریشن کل بدن و ترکیبی بر غلظت سرمی ویتامینD، تراکم مواد معدنی و شاخص های عملکردی در مردان سالمند مبتلا به پوکی استخوان بود. در یک آزمایش کنترل شده تصادفی با طرح پیش آزمون پس آزمون، تعداد 60 نفر مرد سالمند مبتلا به پوکی استخوان با دامنه سنی 78-65 سال به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین مقاومتی دایره ای (15 نفر)، ویبریشن کل بدن (15 نفر)، ترکیبی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی دایره ای با شدت 30 تا 60% یک تکرار بیشینه، 3 بار در هفته برای 12 هفته اجرا شد. تمرینات ویبریشن کل بدن (WBVT) به صورت 10 حرکت ترکیبی پایین تنه و بالاتنه که روی دستگاه ویبریشن با شدت فرکانس بین 25 تا 45 هرتز، دامنه 5 تا 8 میلی متر و زمان هر حرکت 60 تا 100 ثانیه انجام گرفت. در حالی که گروه کنترل سبک زندگی معمول خود را حفظ کردند. متغیرهای ترکیب بدن شامل، وزن بدون چربی (LBM)، وزن بافت نرم (SLM) و وزن عضله اسکلتی (SMM) با استفاده از دستگاه Analyzer Body Composition، سنجش تراکم استخوانی با استفاده از دستگاه DEXA و 25- هیدروکسی ویتامینD3 با استفاده از نمونه خون قبل و پس از آخرین جلسات تمرینی اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی همبسنته و کواریانس در سطح کمتر از 05/0 انجام شد. پس از 12 هفته مداخله، بهبود معناداری در سطوح BMD، تعادل، هماهنگی، قدرت عضلانی، وزن بدون چربی و وزن عضله اسکلتی متعاقب تمرین های مقاومتی دایره ای و ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. با این حال، هیچ گونه تفاوت معناداری بین گروه ها در متغیرهای وزن، شاخص توده بدنی، وزن بدون چربی، وزن بافت نرم، وزن عضله اسکلتی (SMM)، BMD، تعادل، هیدروکسی ویتامین D3 مشاهده نشد (05/0p>). . یافته های پژوهش حاضر نشان داد انجام تمرینات مقاومتی دایره ای، ویبرشن و ترکیبی به عنوان یک روش درمانی غیر دارویی می تواند سبب افزایش قابل توجهی در تراکم استخوانی و شاخص های عملکردی مردان سالمند شود ولی تاثیری بر شاخص های هورمونی مردان سالمند مبتلا به پوکی استخوان ندارد، مطالعات بیشتر با پیگیری طولانی مدت برای تایید این یافته ها باید مورد توجه قرار گیرد.

هدف از انجام این تحقیق، بررسی نقش کیفیت خدمات و تبلیغات شفاهی بر حضور مجدد گردشگران با تأکید بر نقش میانجی تصویر مکان در پیست اسکی پولادکف سپیدان در استان فارس بود. روش تحقیق مطالعه حاضر، از نوع توصیفی-همبستگی بود که به صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری را کلیه گردشگران در فصل زمستان سال97 تشکیل می دادند که 384 پرسش نامه به روش تصادفی بین نمونه ها توزیع شد که 330 پرسشنامه قابل تحلیل بود. برای جمع آوری داده ها از چهار پرسشنامه ی کیفیت خدمات ورزشی(لیو، ۲۰۰۸)، تبلیغات شفاهی(گویت و همکاران، 2010)، تصویر مکان(دیویس و دیگران، 2009) و قصد حضور (لیم، 2006)، استفاده شد. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و پایایی پرسشنامه ها نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. برازش و آزمون فرضیه ها با استفاده از الگوهای ساختاری، از روش حداقل مربعات جزئی و با بهره گیری از نرم افزارPLS انجام شد. نتایج نشان داد که کیفیت خدمات و تبلیغات شفاهی تاثیر مستقیم و معناداری بر قصد حضور مجدد گردشگران دارد. همچنین نقش میانجی تصویر مکان بر رابطه بین کیفیت خدمات و قصد حضور مجدد و همچنین رابطه بین تبلیغات شفاهی و قصد حضور مجدد مورد تایید قرار گرفت. بررسی برازش مدل نیز نشان داد که مدل ارائه شده پژوهش از برازش متوسطی برخوردار می باشد. با توجه به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود که با ایجاد یک کمیته تخصصی راهکارهای مربوط برای افزایش کیفیت خدمات و تبلیغات شفاهی و بواسطه آنها ارتقاء تصویر مکان برای افزایش قصد حضور گردشگران طراحی و اجرا شود.

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازاریابی رابطه مند بر رضایت مندی مشتریان مجموعه های ورزشی شهر تهران با میانجی اعتماد به برند و قدرشناسی مشتریان بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش همه مشتریانی استفاده کننده از مجموعه های ورزشی تهران بودند. نمونه آماری (471 نفر) به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سرمایه گذاری بازاریابی رابطه مند و قدرشناسی مشتریان، اعتماد به برند و رضایت مندی مشتریان بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار PLS و SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اعتماد به برند اثر معناداری بر رضایت مندی مشتریان دارد؛ همچنین سرمایه گذاری در بازاریابی رابطه مند بر اعتماد به برند، رضایت مندی و قدرشناسی مشتریان اثر معناداری داشت. اما قدرشناسی مشتریان بر رضایت مندی مشتریان اثر معناداری نداشت. اثر متغیر سرمایه گذاری در بازاریابی رابطه مند بر رضایت مندی مشتریان از طریق میانجی گری اعتماد به برند معنا دار بود، اما از طریق میانجی قدرشناسی مشتریان معنادار نبود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت که اعتماد به برند نقشی اساسی در ایجاد وفاداری برند مصرف کننده دارد و این ذهنیت می تواند از طریق اعتماد به برند به رضایت مندی و وف اداری استفاده کننده های مجموعه ورزشی منجر شود، ازاین رو توجه به عوامل یادشده می تواند به عنوان الگویی برای درک رفتار مشتریان جهت افزایش رضایت و وفادار کردن مشتریان ورزشی شود.