توانبخشی ورزشی

هدف از اجرای این تحقیق تدوین بسته تمرینی جسمانی حرکتی مختص افراد با اختلال طیف اتیسم و بررسی تاثیر این بسته بر ویژگی های اتیستیک این افراد بود. در این تحقیق تجربی، در ابتدا بسته آموزشی تمرینی ویژه افراد با اختلال طیف اوتیسم تدوین شد. سپس برای ارزیابی اثر بخشی آن 28 دانش آموز پسر دارای این اختلال در دامنه سنی 8-20 سال به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (14 نفر) و کنترل (14 نفر) تقسیم و گروه تجربی تحقیق 12 هفته و هر هفته 2 جلسه برنامه تمرینی مشخص شده در بسته آموزشی تمرینی را اجرا نموده و از هر دو گروه قبل و بعد از اجرای برنامه تمرینی علائم و ویژگی های رفتاری و شخصیتی اتیسم با استفاده از پرسشنامه سنجش ضریب اتیسم یا AQ سنجیده شد. نتایج این تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شد و پس از مشخص شدن نقاط ضعف برنامه تمرینی، پکیج تمرینی اصلاح و نسخه نهایی جهت ارائه به جامعه تدوین شد. نتایج این تحقیق نشان داد این تمرینات نتوانسته است تاثیر معناداری بر وزن و شاخص توده بدنی بگذارد. ولی ضریب اتیسم به شکل معناداری در اعضاء گروه تجربی تحقیق کاهش داشت (P=0.001). این نتایج نشان داد در صورت ارائه برنامه تمرینی تدوین شده در این تحقیق و با رعایت اصول و مبانی ارائه شده در این بسته آموزشی تمرینی می توان تغییرات معناداری در کاهش علائم اتیسم (بهبود مهارت های اجتماعی و ارتباطات) افراد با این طیف را شاهد بود.

مقدمه: افراد با سندروم داون، دارای سطح فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی پایین و شیوع بالایی از اختلالات اسکلتی– عضلانی هستند. هدف از این تحقیق، تدوین برنامه توانبخشی با توجه به مرور سیستم ها در عملکرد و ساختار بدنی این افراد است. روش پژوهش: جست وجوی مقالات با تأکید بر «مرور سیستم ها» به عنوان پایه و اساس و با مرور کلی از «اثرات» که بر فعالیت های جسمانی تأثیر می گذارند، انجام گرفت. جست وجوها در پایگاه های اطلاعاتی پابمد، وب آوساینس، مدلاین، گوگل اسکالر، اسکوپوس با ترکیبی از کلمات کلیدی سندروم داون، عملکرد و ساختار بدن، شیوع اختلالات و فاکتورهای آمادگی جسمانی انجام گرفت. مطالعات با استفاده از معیارهای از پیش تعریف شده ورود و خروج انتخاب شدند. پس از بررسی و مطالعه مقالات توصیه هایی برای محتوا و ارائه یک برنامه تمرین بر اساس مرور متون استخراج شد. یافته ها: بر اساس نتایج و مرور، برنامه تمرینی توانبخشی برای این افراد تدوین شد. برنامه توانبخشی ورزشی به حداقل تجهیزات نیاز دارد و می تواند به طور مستقل اجرا شود. همچنین به طور مؤثر به بهبود الگوهای راه رفتن، قدرت، ثبات، تعادل، هماهنگی، استقامت و مشارکت در فعالیت های هدفمند و با افزایش استقلال منجر شود. این برنامه تمرینی را می توان سه بار در هفته، حدود یک ساعت در هر جلسه اجرا کرد. نتیجه گیری: با توجه به تحلیل محتوا در عملکرد و ساختار بدنی منحصربه فرد فیزیولوژیکی، عصبی - عضلانی و سبک یادگیری افراد با سندروم داون، برنامه جامع توانبخشی ورزشی ارائه شده می تواند اختلالات حرکتی، فعالیت های عملکردی و مشارکت را بهبود بخشد.

هدف از اجرای این تحقیق تدوین بسته تمرینی جسمانی حرکتی مختص دانش آموزان با سندرم داون بود تا مربیان، متخصصان، والدین و تمرین دهندگان این افراد بتوانند با در دست داشتن اطلاعات جامع و کامل اقدام به تجویز برنامه تمرینی مناسب برای این افراد نمایند. این بسته تمرینی شامل اصول و مبانی تمرین در این افراد، بهترین شیوه های تمرینی برای ایشان و جزئیات طرح ریزی برنامه تمرینی بر اساس سبب شناسی این اختلال و ویژگی های افراد با سندرم داون بود. پس از تدوین این بسته تمرینی، محققین اقدام به اجرای این تمرینات در دو مدرسه کودکان استثنائی نموده و قابلیت اجرای این تمرینات را بررسی و تعدیل لازم را در برنامه تمرینی انجام دادند. مرور مطالعات صورت گرفته در این زمینه نشان داد مربیان تمرینی این افراد می بایست 12 اصل را به عنوان بنیادی ترین اصول و مبانی توانبخشی ورزشی این افراد مورد نظر قرار داده و بهترین شیوه تمرینی ویژه این افراد نیز شامل تمرینات قدرتی و تمرینات مکمل آن، تمرینات هوازی، استقامت عضلانی، تعادلی، ادراک عمل، یوگا و ژیمناستیک، تمرین با دستگاه های انتقالی، استفاده از دستگاه ویبره، بازی های مجازی و تمرینات بعد از مدرسه می باشد.بدون شک ارائه بسته های تمرینی ویژه افراد با هر نوع اختلال مربیان، متخصصان، والدین و تمرین دهندگان را قادر خواهد ساخت تا با اطمینان و اعتماد به نفس بیشتری نسبت به تجویز برنامه تمرینی برای این افراد اقدام نموده و زمینه های توسعه فعالیت بدنی و تندرستی این عزیزان را فراهم سازند.