تمرین عصبی - عضلانی

مقدمه: پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرینات واکنشی عصبی-عضلانی (RNT) بر کنترل قامت، قدرت عضلانی و کیفیت زندگی سالمندان را مورد بررسی قرار داد. روش شناسی: آزمودنی ها 30 زن سالمند بودند که در قالب دو گروه تمرین و کنترل در مطالعه شرکت کردند. آن ها قبل و بعد از هشت هفته تمرین آزمون عملکردی تعادل ایستا (آزمون دسترسی عملکردی)، تعادل پویا ( آزمون زماندار نشستن و برخاستن) و قدرت عضلانی (دستگاه دینامومتر پایی) را انجام دادند. همچنین خطر زمین خوردن و کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه خطر سقوط هاپکینز و کیفیت زندگلی لیپاد اندازه گیری شد. بعد از انجام پیش آزمون، گروه تمرین شش هفته تمرین واکنشی عصبی عضلانی دریافت کرد و گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکرد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و با روش آنوا با اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تعادل ایستا (003/0=p)، آزمون زمان دار نشستن و برخاستن (035/0=p)، خطرسقوط (نمره خطر سقوط) (047/0=p) و کیفیت زندگی (018/0=p) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری نشان داد. با وجود افزایش قدرت عضلانی در گروه تمرین عصبی -عضلانی، اما بهبود قدرت عضلانی تنها در عضلات باز کننده زانو پای راست (009/0=p) و چپ (010/0=p) و عضلات نزدیک کننده ران پای چپ (001/0=p) نسبت به گروه کنترل حاصل شد. نتیجه گیری: یک دوره تمرین عصبی-عضلانی باعث بهبود تعادل ایستا، قدرت عضلانی، کاهش خطر سقوط و کیفیت زندگی زنان سالمند می شود و این نوع از تمرینات احتمال افتادن و به زمین خوردن سالمندان را کاهش می دهد.