بازیکنان حرفه ای

پژوهش حاضر به مقایسه مهارت تمرکز و کنترل حالات روانی بازیکنان حرفه ای شنا و واترپلو پرداخته است. این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی – مقایسه ای بوده که به روش پیمایشی و میدانی انجام شده است. جامعه این پژوهش با توجه به نوع و ماهیت پژوهش و ملاک های ورودی، بازیکنان شنا و واترپلوی حاضر در لیگ برتر کشور بودند. نمونه و جامعه برابر تعداد 60 نفر از ورزشکاران شرکت کننده در لیگ باشگاه های کشور به صورت هدفمند انتخاب و در دوگروه شناگران (30 نفر) و بازیکنان واترپلو (30 نفر) قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه ارزیابی مهارت های روانی SASI (انستیتوی ورزشی استرالیا جنوبی) 60 سوالی بوده است. در تجزیه تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از جداول و نمودارهای توصیفی برای بیان ویژگی های دموگرافیک و توصیفی پژوهش استفاده شد و در بخش آمار استنباطی از آزمون های کولموگروف اسمیرنف جهت بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها، استفاده شد، سپس از آزمون t دو گروه مستقل برای مقایسه تفاوت متغیرها در دوگروه استفاده گردید. یافته ها نشان داد که بین مهارت تمرکز و کنترل حالات روانی ورزشکار حرفه ای شنا و واترپلو تفاوت معناداری وجود نداشت.

رقابت های ورزشی تقاضاهای زیادی را در ورزشکاران ایجاد می کند و اغلب اوقات نتایج رقابت های ورزشی در نتیجه تفاوت در ادراک و مهارت رقابت کنندگان مشخص می شود. این امر، استرس بالایی را در افراد ایجاد می کند که این استرس معمولا ناشی از اضطراب رقابتی ورزشکاران است، لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اضطراب حالتی-رقابتی بازیکنان حرفه ای بسکتبال از طریق پرسشنامه SCAT و کورتیزول خون، انجام شد. در این تحقیق توصیفی-مقایسه ای که به شکل میدانی صورت گرفت تعداد 10 نفر از بازیکنان حرفه ای بسکتبال با سن 2.16±21.5 سال که در مسابقات لیگ برتر 1400 شرکت داشتند و از بین مسابقات خانگی دور رفت آنها، دو مسابقه که در یکی بازیکنان برانگیختگی بالا داشتند (70 درصد احتمال باخت می دادند) و در دیگری برانگیختگی پایین داشتند (احتمال برد می دادند) به صورت تصادفی انتخاب شدند. دو ساعت قبل از اجرای هر دو مسابقه تعیین شده، پرسشنامه اضطراب حالتی رقابتی SCAT در اختیار بازیکنان قرار گرفت و همزمان نمونه گیری خون نیز برای تعیین سطح کورتیزول خون از بازیکنان به عمل آمد. نتایج حاصله از طریق آزمون t مستقل و ویلکاکسون با استفاده از ویرایش ۲۱ نرم افزار SPSS مورد تجزیه تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که در حالت بر انگیختگی بالا با استفاده از هر دو روش پرسشنامه scat و آزمایش کورتیزول خون اضطراب در سطح نسبتا بالایی بود و درحالت بر انگیختگی پایین با استفاده از هر دو روش پرسشنامه SCAT و آزمایش سطح کورتیزول خون اضطراب در سطح پایینی قرار داشت (05/≥p)، همچنین در این پژوهش دو روش اندازه گیری اضطراب حالتی رقابتی یعنی پرسشنامه scatو تعیین سطح کورتیزول خون نیز با یکدیگر مقایسه شد و نتایج عدم تفاوت بین ایندو را نشان داد (0.05≤P )