«تبدیل تنگی و کوتاهی به زیبایی اسلامی» تلاش اولین شوی دولتی لباس در ایران
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
جشنواره «زنان سرزمین من» با شعار «اندیشیدن برای چگونه پوشیدن»، نخستین تجربه، جهت ایجاد تحول و ارائه الگو در زمینه پوشش زنان بود تا پل ارتباطی بین طراحان لباس و تولیدکنندگان باشد. در این جشنواره از میان 700 طرح، 132 لباس انتخاب شده به نمایش گذاشته شد، تا مدلهایی که در اندازههای شرعی پوشاننده و به اندازه عرف، گشاد و البته زیبا از دید داوران و مجریان جشنواره است انتخاب شوند. در این شو طرحهای چادر تقریبا همه پذیرفته شدند، ولی برخی از لباسها با شاخصههای مورد نظر هماهنگی نداشتند.
برخی از محققین با توجه به سابقه لباس در ایران معتقدند ایران تنها کشوری است که، میتواند با پتانسیلهای سنتی بسیار خود، مرکز مد در خاورمیانه باشد؛ زیرا هم متخصصان در زمینه طراحی لباس زیادی دارد و هم لباسهای ایرانی برای طراحی اسلامی، ظرفیتهای زیادی دارند.
از دید مسؤلان برگزاری نمایشگاه مردم استقبال خوبی از آن داشتهاند و نود درصد فرمهای نظرخواهی آنها را به برگزاری مجدد این نمایشگاه تشویق کردهاند. اما مخالفانی از میان بازدیدکنندگان نمایشگاه وجود داشتند که مثلاً میگفتند؛ لباسهای ارائه شده نه آنقدر راحت و کاربردیاند که مناسب برای محل کار باشد و نه آن قدر زیبا و برازنده که مناسب محافل رسمی باشد و نشانی از هیچ دوره تاریخی یا قومیت خاصی از ایران هم، در آنها دیده نمیشود یا لباسهای ارائه شده با بدحجابیهای فعلی زیاد فرقی ندارد.
به عقیده یکی از صاحبنظران، برگزاری این نمایشگاه قبل از عدم تعیین جایگاه حجاب در جامعه و تعیین نسبت آن با دیگر موضوعات، حرکتی انفعالی در برابر گرایش گسترده فرهنگ غربی در داخل کشور است و اگر حجاب اسلامی، مانند دیگر موضوعات انقلاب امری اساسی و اصولی است، باید ابزار اشاعه آن نیز برگرفته از موضوع و با هدف تأثیرگذاری حتی در خارج از مرزها و در کشورهای اسلامی دیگر باشد و برگزاری نمایشگاه با استفاده از مدلها، ابزار و حتی شیوه اجرای مشابه کشورهای غربی، مانند استفاده از انواع آرایش صورت، صحنه نمایش، موسیقی متن و... با اختلاف پوشش موها و شکل و ظاهر لباس، فقط مورد استفاده زنان محجبه به شکل مدرنتر خواهد بود، در حالی که اقامه فرهنگ حجاب در جامعه برای زن و مرد باید مقدم بر مدل حجاب باشد.
هدف این نمایشگاه این بوده تا معضل جذابیتهای جنسی که مشکل اساسی لباسهای متداول امروز که به صورت لباسها و مدلهای تنگ و کوتاه در آمدهاند را به زیبایی اسلامی تبدیل کند؛ چون برخی از لباسهای متداول در عین فقدان شاخصههای لازم فاقد زیبایی هست.
برخی از محققین با توجه به سابقه لباس در ایران معتقدند ایران تنها کشوری است که، میتواند با پتانسیلهای سنتی بسیار خود، مرکز مد در خاورمیانه باشد؛ زیرا هم متخصصان در زمینه طراحی لباس زیادی دارد و هم لباسهای ایرانی برای طراحی اسلامی، ظرفیتهای زیادی دارند.
از دید مسؤلان برگزاری نمایشگاه مردم استقبال خوبی از آن داشتهاند و نود درصد فرمهای نظرخواهی آنها را به برگزاری مجدد این نمایشگاه تشویق کردهاند. اما مخالفانی از میان بازدیدکنندگان نمایشگاه وجود داشتند که مثلاً میگفتند؛ لباسهای ارائه شده نه آنقدر راحت و کاربردیاند که مناسب برای محل کار باشد و نه آن قدر زیبا و برازنده که مناسب محافل رسمی باشد و نشانی از هیچ دوره تاریخی یا قومیت خاصی از ایران هم، در آنها دیده نمیشود یا لباسهای ارائه شده با بدحجابیهای فعلی زیاد فرقی ندارد.
به عقیده یکی از صاحبنظران، برگزاری این نمایشگاه قبل از عدم تعیین جایگاه حجاب در جامعه و تعیین نسبت آن با دیگر موضوعات، حرکتی انفعالی در برابر گرایش گسترده فرهنگ غربی در داخل کشور است و اگر حجاب اسلامی، مانند دیگر موضوعات انقلاب امری اساسی و اصولی است، باید ابزار اشاعه آن نیز برگرفته از موضوع و با هدف تأثیرگذاری حتی در خارج از مرزها و در کشورهای اسلامی دیگر باشد و برگزاری نمایشگاه با استفاده از مدلها، ابزار و حتی شیوه اجرای مشابه کشورهای غربی، مانند استفاده از انواع آرایش صورت، صحنه نمایش، موسیقی متن و... با اختلاف پوشش موها و شکل و ظاهر لباس، فقط مورد استفاده زنان محجبه به شکل مدرنتر خواهد بود، در حالی که اقامه فرهنگ حجاب در جامعه برای زن و مرد باید مقدم بر مدل حجاب باشد.
هدف این نمایشگاه این بوده تا معضل جذابیتهای جنسی که مشکل اساسی لباسهای متداول امروز که به صورت لباسها و مدلهای تنگ و کوتاه در آمدهاند را به زیبایی اسلامی تبدیل کند؛ چون برخی از لباسهای متداول در عین فقدان شاخصههای لازم فاقد زیبایی هست.