آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۲

چکیده

متن

مقاله حاضر که در سه قسمت تدوین شد، نقد مقاله محسن کدیور در روزنامه شرق در
روزهاى چهاردهم و پانزدهم اسفند سال 84 مى‏باشد که با عنوان «بازخوانى امامت در پرتو نهضت حسینى» چاپ شده بود. در این مقاله کدیور تلقى جدیدى از امامت و دیدگاه تشیع در این‏باره داشته و معتقد است که، امامت در عصر ائمه، یک مفهومى نزد شیعه داشته و اکنون مفهوم دیگرى که عوام پسندانه‏تر است رایج مى‏باشد. ناقد در جواب این ادعاى کدیور، سعى دارد چهار ویژگى مهم را با دلایل قرآنى و روایى براى امامان معصوم ثابت کند که عبارتند از: 1) عصمت امامان؛ 2) نصب الاهى امامان؛ 3) وجود نص براى امامت هر یک از امامان؛ 4) دارا بودن علم غیب توسط امامان مى‏باشد. نویسنده براى هر یک از ویژگى‏هاى فوق الذکر براى ائمه از دلائل محکم عقلى و نقلى استفاده کرده و معتقد است که، دیدگاه تشیع درباره این ویژگى‏ها و اصول ثابت درباره امامت تغییر نکرده است. در قسمت دوم مقاله نویسنده به جریان غلو و تفویض درباره امامان اشاره کرده و با ذکر دلائلى از لسان خود ائمه و جریان غلو و تفویض توسط آنان را تشریح مى‏نماید و روایاتى در ذم و لعن غالیان و مفوضه از امامان معصوم، نقل مى‏کند.
در قسمت سوم و پایانى مقاله، ناقد به یکى دیگر از ایرادهاى کدیور در مبحث امامت و دیدگاه شیعیان در این‏باره اشاره کرده، که وجود دعاهاى مأثور از ائمه از جمله صحیفه سجادیه، دعاى عرفه و مناجات شعبانیه است که در آن شئونى براى امامان ذکر شده و بوى غلو از آن ساطع مى‏شود. ناقد به تحلیل فرازها در ادعیه مذکور اشاره کرده است. در آخرین بخش از مقاله مذکور درباره سختگیرى‏هاى علماى قم نسبت به جریان غلو و جلوگیرى از افراط‏هاى صورت گرفته توسط برخى از شیعیان اشاره و پاسخ ادعاهاى کدیور در این‏باره نیز داده شده است. ناقد در عین حال برخى از مطالب غیرواقعى نسبت داده شده به ائمه توسط برخى از مداحان و روضه‏خوان‏ها را مى‏پذیرد و آنها را مورد نکوهش قرار مى‏دهد و مدعى است که، علماى فعلى بارها از چنین اظهاراتى هشدار داده‏اند و هرگز موافق نسبت دادن امور کذب و غیرواقعى به امامان شیعه توسط برخى از جاهلان نبوده و نیستند.

تبلیغات