جایگاه انسان شناسانه زن در ادیان الهی

جام‏جم، 6/2/83
این مقاله در گام اول با اشاره به جایگاه انسان‏شناسی و ارتباط آن با جهان‏بینی نتیجه می‏گیرد که بهترین شیوه شناخت انسان و نیز جایگاه زن، مراجعه به کتاب خداست سپس، در مقایسه‏ای بین قرآن، عهد عتیق و عهد جدید، تفاوت بینش این ادیان نسبت به زن بررسی می‏شود و به این نتیجه می‏رسد که بر اساس آیات قرآن، مقامات علمی و عملی، ناظر به انسانیت است و زن و مردبودن دخالتی در آن ندارند و لذا، هر دو جنس در رسیدن به خلیفة‏اللّهی و نفس مطمئنه و نیز نزول به مقام حیوانی مشترک‏اند. ولی داستان خلقت انسان در تورات و حکایت آفرینش فرعی زن نسبت به مرد و فریفته شدن زن توسط شیطان که برخی از آنها در عهد جدید هم آمده است، دیدگاه دیگری را نسبت به زن تبیین می‏کند. همین نکات دلیل کج‏فهمی‏های فراوان در دنیای غرب است؛ چنان‏که حتی در گرایش‏های مدرن فمینیستی نیز اثر آن هویداست. قرآن کریم آفرینش زن و مرد را یکسان می‏داند و هر دو را گرفتار اغوای شیطان معرفی می‏کند. در روایات نیز مطالب عهدین نفی شده است. نویسنده با نقل عباراتی از شهید مطهری، ادعای خود را تأیید می‏کند. همچنین آیه 71 سوره توبه و بیعت زنان با پیامبر و هجرت با ایشان به مدینه را شاهد نقش مؤثر زن در تاریخ و جامعه سازی او می‏داند.