جهانی شدن

اعتماد، 17 و 19/7/82
نویسنده می‏گوید که با رشد نظام‏های سرمایه‏داری، نظام سنتی اقتصاد به حاشیه رانده شد و این تحول در اواخر قرن بیستم به صورت پدیده‏ای عام، فراگیر درآمد و تحت عنوان جهانی‏شدن و شهرت یافت. این پدیده توانست بر تمامی ابعاد زندگی بشر، به‏ویژه در بعد اقتصادی و فرهنگی، که از مشخصه‏های نظام سرمایه‏داری است، تأثیر بگذارد. در واقع، جهانی‏شدن در بعضی شقوق، تأمین‏کننده ایده نظم نوین جهانی است که بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و تک‏قطبی‏شدن بیشتر جهان، آشکار شد. از فرآیند جهانی‏شدن، یکسان‏سازی در تمام شئون زندگی، از پوشاک و غذا گرفته تا تفریحات و سرگرمی و غیره، می‏باشد.
بازیگر جدید پدیده جهانی‏شدن، آمریکایی است که تا دویست سال پیش مطرح نبود. ولی پس از پایان جنگ جهانی اول و دوم و دهه‏های اخیر و نیازمندی‏های بلوک شرق و اروپای شرقی، از فرصت استفاده کرده و خود را مطرح کرد و بعد از جنگ سرد (فروپاشی شوروی) به دنبال دشمن فرضی بود تا تک‏تازی خود را حفظ نماید. لذا با بروز حادثه یازدهم سپتامبر و به بهانه مبارزه با تروریسم، ایفاگری نقش اول جهانی‏شدن را حفظ کرد. هرچند ابهت و قدرت او با حمله به قلب آمریکا، به‏ویژه پنتاگون، شکست؛ ولی برای بازیافت آن قدرت، با فرافکنی مشکلات درونی خود به عهده دیگران، به دنبال حفظ مقام خود است.
نویسنده در خصوص وظیفه کشور ما در قبال جهانی‏شدن می‏گوید:
مسلما، فرآیند جهانی‏شدن همراه تغییر عقاید، ذائقه‏ها و سلیقه‏ها، به خصوص در بعد فرهنگی و اقتصادی است؛ لذا بهترین راه مقابله با آن، داشتن آگاهی از موجودیت تاریخی، ملی و مذهبی است.
به علت نبود تکنولوژی در کشور ما و بر اساس تجربه کشورهای دیگر، تعامل کارآمدتر از تقابل است.