راز جاودانگی قرآن
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
کیهان، 24/1/82
در اصطلاح علوم قرآنى، جاودانگى قرآن در دو حوزه لفظ و محتواى آیات، قابل تعریف است. جاودانگى در عرصه الفاظ، به معناى باقى ماندن الفاظ قرآن بر همان صفات، زیبایىها و مشخصات اولیه زمان نزول، براى همیشه تاریخ است. جاودانگى در عرصه محتوا (که مراد از جاودانگى قرآن بیشتر همین قسمت است) به معناى دوام قرآن بر مشخصات محتوایى زمان نزول و پاسخگو بودن آن به تمام پرسشها و نیازهاى هر عصرى به موازات پیشرفتهاى آن دوران، در راستاى هدایت و تعالى همه انسانها است.
نویسنده با ارائه شواهدى از آیات و روایات، مدعاى جاودانگى قرآن را اثبات مىکند و سپس به بیان راز این جاودانگى مىپردازد. در این راستا، خصوصیات و صفات قرآن، از دو منظر صفات و ویژگىهاى درونى و صفات و ویژگىهاى بیرونى بررسى مىشود. در بیان صفات درونى قرآن، ابتدا آیاتى که بیانگر این صفات هستند بیان مىشوند؛ مانند آیاتى که قرآن را ارائه دهنده مستحکمترین راه هدایت، به دور از هر گونه تناقض و اختلاف، معیار تشخیص حق از باطل و بیانگر تمام نیازهاى معرفتى و تکاملى بشر معرفى کردهاند. از این صفات به خوبى راز جاودانگى قرآن به دست مىآید. سپس به چند نمونه از روایات معصومین علیهماالسلام که در آنها صفات بارز قرآن تذکر قرار گرفته و مىتوان از این صفات به راز جاودانگى قرآن پى برد، توجه مىشود و در نهایت، اعجاز قرآن به عنوان اولین و مهمترین نکته در بیان راز جاودانگى قرآن معرفى مىشود.
اعجاز قرآن باید در دو بُعد لفظ و محتواى قرآن لحاظ شود. در بعد لفظ، به یقین، بخشى از جاودانگى قرآن مرهون زیبایى و رسایى وصفناپذیر کلماتى است که ساختمان بدیع و بىسابقه این کتاب آسمانى را به وجود آورده و تمام ادیبان و سخنسرایان زبردست تاریخ را در مقابل خود به ستایش و شگفتى واداشته است. در این مقاله برخى از ویژگىهاى اعجازى الفاظ قرآن کریم که راز جاودانگى این کتاب الاهى را برملا مىسازند، بیان گردیده است. و سپس اعجاز قرآن در بعد محتوایى مورد تأکید قرار گرفته که در این بعد نیز صفاتى از قرآن معرفى شده است.
در پایان از صفات بیرونى قرآن به عنوان صفاتى که مىتوانند بیانگر راز جاودانگى قرآن باشند یاد شده است؛ صفاتى مانند اینکه قرآن معجزهاى اندیشهاى است و نیز اینکه کتاب خاتم است.
در اصطلاح علوم قرآنى، جاودانگى قرآن در دو حوزه لفظ و محتواى آیات، قابل تعریف است. جاودانگى در عرصه الفاظ، به معناى باقى ماندن الفاظ قرآن بر همان صفات، زیبایىها و مشخصات اولیه زمان نزول، براى همیشه تاریخ است. جاودانگى در عرصه محتوا (که مراد از جاودانگى قرآن بیشتر همین قسمت است) به معناى دوام قرآن بر مشخصات محتوایى زمان نزول و پاسخگو بودن آن به تمام پرسشها و نیازهاى هر عصرى به موازات پیشرفتهاى آن دوران، در راستاى هدایت و تعالى همه انسانها است.
نویسنده با ارائه شواهدى از آیات و روایات، مدعاى جاودانگى قرآن را اثبات مىکند و سپس به بیان راز این جاودانگى مىپردازد. در این راستا، خصوصیات و صفات قرآن، از دو منظر صفات و ویژگىهاى درونى و صفات و ویژگىهاى بیرونى بررسى مىشود. در بیان صفات درونى قرآن، ابتدا آیاتى که بیانگر این صفات هستند بیان مىشوند؛ مانند آیاتى که قرآن را ارائه دهنده مستحکمترین راه هدایت، به دور از هر گونه تناقض و اختلاف، معیار تشخیص حق از باطل و بیانگر تمام نیازهاى معرفتى و تکاملى بشر معرفى کردهاند. از این صفات به خوبى راز جاودانگى قرآن به دست مىآید. سپس به چند نمونه از روایات معصومین علیهماالسلام که در آنها صفات بارز قرآن تذکر قرار گرفته و مىتوان از این صفات به راز جاودانگى قرآن پى برد، توجه مىشود و در نهایت، اعجاز قرآن به عنوان اولین و مهمترین نکته در بیان راز جاودانگى قرآن معرفى مىشود.
اعجاز قرآن باید در دو بُعد لفظ و محتواى قرآن لحاظ شود. در بعد لفظ، به یقین، بخشى از جاودانگى قرآن مرهون زیبایى و رسایى وصفناپذیر کلماتى است که ساختمان بدیع و بىسابقه این کتاب آسمانى را به وجود آورده و تمام ادیبان و سخنسرایان زبردست تاریخ را در مقابل خود به ستایش و شگفتى واداشته است. در این مقاله برخى از ویژگىهاى اعجازى الفاظ قرآن کریم که راز جاودانگى این کتاب الاهى را برملا مىسازند، بیان گردیده است. و سپس اعجاز قرآن در بعد محتوایى مورد تأکید قرار گرفته که در این بعد نیز صفاتى از قرآن معرفى شده است.
در پایان از صفات بیرونى قرآن به عنوان صفاتى که مىتوانند بیانگر راز جاودانگى قرآن باشند یاد شده است؛ صفاتى مانند اینکه قرآن معجزهاى اندیشهاى است و نیز اینکه کتاب خاتم است.