برائت در زیارت عاشورا
حوزه های تخصصی:
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
متن
انتخاب ، 14/12/81
برائت یعنی چه؟ چه لزومی دارد؟ حدود آن چیست؟ چرا باید نسبت به عدهای برائت داشت؟ و سرانجام آیا برائت با روح رحمت عمومی حاکم بر دین اسلام مغایر است یا خیر؟
واژه «برء» دارای دو معنا است: یکی آفریدن و دیگری خلاص شدن و کنار کشیدن از چیزهایی که نزدیکی با آنها ناپسند است. منظور این مقاله، معنای اخیر است. با توجه به این معنا، جایگاه خداوند در اعلان و انجام برائت در صدر این هرم است. پیامبر بلندمرتبه اسلام در رتبه دوم قرار دارد و در ذیل ایشان، پیامبران اولوالعزم و بزرگواری چون ابراهیم علیهالسلام میدرخشند و در قاعده هرم، مؤمنان، قرار دارند.
به جرأت میتوان گفت که اصل برائت، از حقایق مسلم دینی ـ قرآنی است که مانند سایر امور قرآنی مصداقیابی دقیق آن به لسان معصومین علیهمالسلام سپرده شده است. اگر در زیارت عاشورا به کرات از این واژه استفاده شده است، در واقع، اقتدایی به این سنت حسنه ابراهیمی بودهاست.
تولی و تبری دو اصل مهم از امور دینی است؛ یعنی روح و قلب آدمی میباید حالتی پویا و تحریکپذیر داشته باشد و همواره نسبت به دشمنان پیامبر و امامان علیهمالسلام مصداقی واقعی یافته، از ایشان بیزار و برکنار باشد (تبری). دوستی با دشمنان خدا، هرچند ناچیز و نامقدار به نظر رسد، بسیار است. همچنین دوستی نسبت به دوستان خدا که با معرفی حق تعالی در قالب دوستان پیامبر و ائمه معصومین علیهمالسلام مصداق یافتهاند، تا جایی که با ایشان همنوا و همسو محسوب شویم، همان تولی است. البته این دوستی درجات مختلف دارد و هر چه بیشتر باشد، اثر مطلوبتری بر جای میگذارد.
برائت یعنی چه؟ چه لزومی دارد؟ حدود آن چیست؟ چرا باید نسبت به عدهای برائت داشت؟ و سرانجام آیا برائت با روح رحمت عمومی حاکم بر دین اسلام مغایر است یا خیر؟
واژه «برء» دارای دو معنا است: یکی آفریدن و دیگری خلاص شدن و کنار کشیدن از چیزهایی که نزدیکی با آنها ناپسند است. منظور این مقاله، معنای اخیر است. با توجه به این معنا، جایگاه خداوند در اعلان و انجام برائت در صدر این هرم است. پیامبر بلندمرتبه اسلام در رتبه دوم قرار دارد و در ذیل ایشان، پیامبران اولوالعزم و بزرگواری چون ابراهیم علیهالسلام میدرخشند و در قاعده هرم، مؤمنان، قرار دارند.
به جرأت میتوان گفت که اصل برائت، از حقایق مسلم دینی ـ قرآنی است که مانند سایر امور قرآنی مصداقیابی دقیق آن به لسان معصومین علیهمالسلام سپرده شده است. اگر در زیارت عاشورا به کرات از این واژه استفاده شده است، در واقع، اقتدایی به این سنت حسنه ابراهیمی بودهاست.
تولی و تبری دو اصل مهم از امور دینی است؛ یعنی روح و قلب آدمی میباید حالتی پویا و تحریکپذیر داشته باشد و همواره نسبت به دشمنان پیامبر و امامان علیهمالسلام مصداقی واقعی یافته، از ایشان بیزار و برکنار باشد (تبری). دوستی با دشمنان خدا، هرچند ناچیز و نامقدار به نظر رسد، بسیار است. همچنین دوستی نسبت به دوستان خدا که با معرفی حق تعالی در قالب دوستان پیامبر و ائمه معصومین علیهمالسلام مصداق یافتهاند، تا جایی که با ایشان همنوا و همسو محسوب شویم، همان تولی است. البته این دوستی درجات مختلف دارد و هر چه بیشتر باشد، اثر مطلوبتری بر جای میگذارد.