مقد مه: احساس تعلق به مد رسه می تواند د ر اد راک مثبت نوجوان از خود ، د یگران، ارتباط و علاقه به د یگران و همچنین احساس مسئولیت نسبت به امور مد رسه مؤثر باشد . هد ف از مطالعه حاضر، تبیین نقش احساس تعلق به مد رسه د ر پیش بینی اشتیاق تحصیلی و خود کارآمد ی تحصیلی د انش آموزان پسر متوسطه د وم شهر تبریز بود . روش: پژوهش حاضر از نوع پیمایشی بود . جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه د انش آموزان پسر د وره د وم متوسطه شهر تبریز بود که از طریق نمونه گیری تصاد فی خوشه ای 299 د انش آموز د وره د وم متوسطه (92 نفر د ر رشته علوم ریاضی، 101 نفر د ر رشته علوم تجربی و 105 نفر د ر رشته علوم انسانی) انتخاب شد ند . ابزارهای پژوهش، پرسشنامه احساس تعلق به مد رسه بری (2004)، اشتیاق تحصیلی فرد ریکز (2004) و پرسشنامه خود کارآمد ی تحصیلی جینک و همکاران (1999) بود ند . یافته: بین متغیرهای تعلق به مد رسه، اشتیاق تحصیلی و خود کارآمد ی همبستگی معناد ار و مثبتی وجود د ارد . ابعاد تعلق به مد رسه د ر مجموع 71/0 از تغییرات اشتیاق تحصیلی و 31/0 از تغییرات خود کارآمد ی د انش آموزان را پیش بینی می کنند . از ابعاد تعلق به مد رسه چهار زیر مقیاس مشارکت، احساس مثبت، تعلق و مشارکت علمی به صورت معنی د اری اشتیاق تحصیلی را پیش بینی می کنند . همچنین زیر مقیاس های حمایت معلم، احترام و مشارکت علمی پیش بینی کنند ه معنی د ار خود کارآمد ی د انش آموزان است. بحث: یافته های پژوهش حاضر تلویحات مهمی برای روانشناسان و مشاوران مد رسه د ر خصوص نقش تعلق به مد رسه د ر اشتیاق و عملکرد تحصیلی بهتر د انش آموزان مقطع متوسطه د ارد .