در سال های اخیر به دلیل هزینه بالای ساخت نیروگاه های بزرگ و متمرکز و مشکلات خطوط بلند انتقال انرژی، صنعت برق به سمت استفاده از تولیدات کوچک و توزیع شده در نزدیکی محل مشترکین سوق یافته است. از سوی دیگر با توجه به مشکلات زیست محیطی، بخشی از این تولیدات توزیع شده مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر هستند که رفتار تصادفی دارند. تعیین محل قرارگیری و ظرفیت این تولیدات در سطح شبکه توزیع تأثیر بسزایی در مدیریت منابع مالی و بهبود پارامترهای زنجیره تأمین دارد. در این پژوهش یک مدل جامع چندهدفه و احتمالاتی به منظور تعیین محل نصب، نوع و ظرفیت بهینه تولیدات پراکنده در سطح زنجیره تأمین جدید برق پیشنهاد شده است. هدف گذاری نهایی این مدل کمینه سازی تلفات انرژی، هزینه های سرمایه گذاری و بهره برداری، انرژی تأمین نشده و آلاینده های زیست محیطی است. مدل پیشنهادی بر روی یک شبکه 33 ناحیه ای توسط نرم افزار متلب اعمال و به صورت چند هدفه توسط الگوریتم فرا ابتکاری ژنتیک با مرتب سازی نامغلوب حل شده است. نتایج نهایی، اثربخشی روش پیشنهادی را در ابعاد مختلف اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی در زنجیره تأمین برق نشان می دهند.
