هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مدیریت روابط زنجیره تأمین بر رقابت پذیری شرکت های کوچک و متوسط صنعت قطعه سازی خودرو ایران است. به این منظور، شاخص های رقابت پذیری و مؤلفه های روابط زنجیره تأمین شناسایی شده و ارتباط میان آن ها به روش مدل سازی معادلات ساختاری بررسی شده است. نمونه آماری این پژوهش 175 شرکت کوچک و متوسط فعال در صنعت قطعه سازی خودرو کشور بود که از طریق پرسشنامه مورد پیمایش قرار گرفته اند. بر اساس یافته ها، تأثیر 5 عامل اعتماد، تعهد، همکاری، یکپارچگی و تبادل اطلاعات بر عامل حس امنیت و ایمنی رد شد و سایر روابط مدل مورد تأیید قرار گرفتند. این پژوهش، شکاف پژوهشی در زمینه ارائه مدلی که نحوه تعاملات مؤلفه های روابط زنجیره تأمین و رقابت پذیری را بررسی و همچنین اندازه سازمان های همکاری کننده را در نظر گیرد، پر می سازد. یافته های این پژوهش، می تواند مبنای خوبی برای شناخت وضع موجود مدیریت روابط در زنجیره تأمین قطعه سازی خودرو به شمار رود تا شرکت ها به کمک آن بتوانند رقابت پذیری خود را بهبود دهند
