در بازار رقابتی کنونی، عملکرد مناسب زنجیره تأمین نقش کلیدی در موفقیت یک سازمان دارد. به نظر می رسد نبود حلقه ارتباطی بین عملیات زنجیره تأمین و عملکرد مالی، به دلیل دشواری استفاده از معیارهای عملیاتی اندازه گیری زنجیره تأمین در تفسیر اهداف مالی باشد. هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین مدیریت زنجیره تأمین و عملکرد مالی (معیارهای حسابداری و مبتنی بر بازار)، بر اساس داده های 108 شرکت پذیرفته شده در «بورس اوراق بهادار تهران» طی سال 1384 تا 1392 است. در این راستا، 4 فرضیه بر مبنای مدل مرجع عملیات زنجیره تأمین (SCOR) تدوین شده است. روش آماری مورداستفاده رگرسیون فازی بوده و برای آزمون فرضیه های پژوهش دو مدل بر اساس متغیرهای وابسته برآورد شده است. بر اساس نتایج، متغیرهای رشد فروش (ویژگی قابلیت اتکا، مسئولیت پذیری و انعطاف پذیری زنجیره تأمین) و بازده سرمایه در گردش (ویژگی مدیریت دارایی های زنجیره تأمین) رابطه مثبتی با عملکرد مالی (متغیر ارزش بازار دارایی ها) دارند؛ همچنین متغیرهای بهای تمام شده (ویژگی هزینه های زنجیره تأمین) و دوره تبدیل وجه نقد (ویژگی مدیریت دارایی های زنجیره تأمین) رابطه منفی با عملکرد مالی (متغیر بازده دارایی ها) دارند. نتایج این تحقیق می تواند در جهت توجه بیشتر مدیران و متخصصان مالی به مفاهیم مدیریت زنجیره تأمین، مؤثر واقع شود.
