تعیین سیاست بهینه موجودی همواره یکی از چالش های مدیریت موجودی و تولید بوده و در این زمینه، تاکنون تلاش های گسترده ای انجام و مدل های مختلفی ارائه شده است. بیشتر مدل هایی که مطرح شده اند تا حد امکان سعی در ساده سازی واقعیت ها داشته و پارامترهای مدل را به طور قطعی درنظر گرفته اند. همچنین، در تعیین سیاست بهینه موجودی در زنجیره های تأمین چندسطحی، عدم قطعیت های بسیار زیادی تأثیرگذار هستند. در این تحقیق، با استفاده از شبکه های بیزین، یک مدل یکپارچه احتمالی برای مدل سازی عدم قطعیت سیاست بهینه موجودی در زنجیره های تأمین چندسطحی توسعه یافته است. کاربرد اصلی شبکه های مذکور در وضعیت هایی است که نیازمند استنتاج آماری باشند. این روش یکی از ابزارهای جدید و پیشرفته هوش مصنوعی و مدل سازی ریسک است که مکانیسمی برای ارزیابی روابط علت و معلولی دربین مجموعه ای از متغیرها فراهم می آورد. در مدل پیشنهادی انواع متغیرهای کمی و کیفی غیرقطعی در سطوح مشتری، خرده فروش، تولیدکننده و تأمین کننده فرمول نویسی شده اند. منطق مدل، تسخیر عدم قطعیت عوامل سازمانی و فنی برای استنتاج موجودی بهینه در سطوح مطلوب است و با استفاده از داده های یک مطالعه موردی در نرم افزار Agenarisk پیاده سازی شده است.
