درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی توانی و مصرف مکمل کیوتن (10Q) بر میزان اینترلوکین-4 (4-IL) و 10-IL و فاکتورهای عملکردی بازیکنان سافتبال انجام گرفت. 20 نفر از بازیکنان دخترسافتبال (16/4±68/21 سال) به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره تجربی (مصرف مکمل 10Q + تمرین مقاومتی توانی) و کنترل (دارونما + تمرین مقاومتی توانی) تقسیم شدند. مداخله شامل 8 هفته مصرف مکمل 10Q (یک کپسول 200 میلی گرمی) و تمرینات مقاومتی توانی با تواتر 2 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته (10 دقیقه گرم کردن، 45-40 دقیقه تمرینات اصلی مقاومتی با شدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه و 10 دقیقه سرد کردن ) بود. آزمون چابکی تی، تست سرعت دوی 60 متر، پرش سارجنت، دراز و نشست و قدرت پنجه دست، همچنین نمونه گیری خونی قبل و بعد از 8 هفته فاکتورهای 10-IL،4-IL، CK و LDH ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تی مستقل و تی همبسته در سطح معنا داری 05/0>P تحلیل شدند.رکوردهای سرعت (تجربی 04/0=P؛ کنترل 02/0=P)، چابکی (تجربی 03/0=P؛ کنترل 03/0=P)، قدرت پنجه دست (تجربی 009/0=P؛ کنترل 01/0=P)، دراز و نشست (تجربی 001/0=P؛ کنترل 003/0=P) و میزان لاکتات دهیدروژناز (تجربی 03/0=P؛ کنترل 03/0=P) به طور معنا داری در هر دو گروه بهبود یافت؛ اما عملکرد پرش سارجنت (تجربی 10/0=P؛ کنترل 89/0=P)، میزان کراتین کیناز (تجربی 67/0=P؛ کنترل 06/0=P)، 4-IL (تجربی 32/0=P؛ کنترل 33/0=P) و 10-IL (تجربی 97/0=P؛ کنترل 08/0=P) در هیچ کدام از دو گروه تغییر معنا داری نداشت. نتایج نشان داد به نظر می رسد تمرینات مقاومتی توانی به همراه مکمل دهی کوآنزیم 10Q در کنار تمرینات تخصصی سافتبال به منظور توسعه برخی متغیرهای عملکردی به ویژه استقامت عضلانی ناحیه شکم مؤثر است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرین مقاومتی توانی و مصرف مکمل کیوتن (10Q) بر میزان اینترلوکین-4 (4-IL) و 10-IL و فاکتورهای عملکردی بازیکنان سافتبال انجام گرفت. 20 نفر از بازیکنان دخترسافتبال (16/4±68/21 سال) به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره تجربی (مصرف مکمل 10Q + تمرین مقاومتی توانی) و کنترل (دارونما + تمرین مقاومتی توانی) تقسیم شدند. مداخله شامل 8 هفته مصرف مکمل 10Q (یک کپسول 200 میلی گرمی) و تمرینات مقاومتی توانی با تواتر 2 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته (10 دقیقه گرم کردن، 45-40 دقیقه تمرینات اصلی مقاومتی با شدت 60 تا 70 درصد یک تکرار بیشینه و 10 دقیقه سرد کردن ) بود. آزمون چابکی تی، تست سرعت دوی 60 متر، پرش سارجنت، دراز و نشست و قدرت پنجه دست، همچنین نمونه گیری خونی قبل و بعد از 8 هفته فاکتورهای 10-IL،4-IL، CK و LDH ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از تی مستقل و تی همبسته در سطح معنا داری 05/0>P تحلیل شدند.رکوردهای سرعت (تجربی 04/0=P؛ کنترل 02/0=P)، چابکی (تجربی 03/0=P؛ کنترل 03/0=P)، قدرت پنجه دست (تجربی 009/0=P؛ کنترل 01/0=P)، دراز و نشست (تجربی 001/0=P؛ کنترل 003/0=P) و میزان لاکتات دهیدروژناز (تجربی 03/0=P؛ کنترل 03/0=P) به طور معنا داری در هر دو گروه بهبود یافت؛ اما عملکرد پرش سارجنت (تجربی 10/0=P؛ کنترل 89/0=P)، میزان کراتین کیناز (تجربی 67/0=P؛ کنترل 06/0=P)، 4-IL (تجربی 32/0=P؛ کنترل 33/0=P) و 10-IL (تجربی 97/0=P؛ کنترل 08/0=P) در هیچ کدام از دو گروه تغییر معنا داری نداشت. نتایج نشان داد به نظر می رسد تمرینات مقاومتی توانی به همراه مکمل دهی کوآنزیم 10Q در کنار تمرینات تخصصی سافتبال به منظور توسعه برخی متغیرهای عملکردی به ویژه استقامت عضلانی ناحیه شکم مؤثر است.

برگزاری رویدادهای ورزشی می تواند تأثیرات مثبت و منفی را به صورت کوتاه مدت و پایدار بر روی زندگی ساکنان شهر میزبان داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی نقش تأثیرات ادراکی رویداد بر ساکنان شهرهای میزبان با نقش میانجی سرمایه اجتماعی پرداخته شده است. 778 پرسش نامه در قبل و بعد از برگزاری رویداد به طور جداگانه بین ساکنان دو شهر میزبان (اردبیل و ارومیه) به صورت تصادفی توزیع و جمع آوری شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ای 48 سوالی بود که شامل تأثیرات مثبت و منفی ادراکی ساکنان از رویداد (اقتصادی، اجتماعی فرهنگی و محیطی)، سرمایه اجتماعی و حمایت ساکنان می شد. جهت تحلیل داده ها و آزمون فرضیات تحقیق از مدل یابی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی از نرم ا فزار اس.پی.اس.اس و اسمارت پی.ال.اس استفاده شد. ضریب تعیین و قدرت پیش بینی تأثیرات ادراکی بر سرمایه اجتماعی (در قبل رویداد: 0/268 =R2 و 0/130= Q2 و در بعد آن : 0/422 = R2 و 0/263 = Q2) و همچنین اثر متغیر میانجی بر حمایت ساکنان (در قبل رویداد: 0/163 =R2 و 0/128 =Q2 و در بعد آن: 0/542 = R2 و 0/504 =Q2) بدست آمد؛ بنابراین سرمایه اجتماعی می تواند درک عمیقی از رابطه بین شش دسته تأثیرات ادراکی رویداد و حمایت ساکنان از آن ارائه دهد. به مسئولان برگزاری رویدادهای بزرگ پیشنهاد می شود قبل از درخواست میزبانی رویدادهای بزرگ، به منظور افزایش سرمایه اجتماعی ساکنان و درنتیجه بیشترین حمایت آنان، تأثیرات مثبت ادراکی رویداد بر ساکنان به ویژه از لحاظ فرهنگی- اجتماعی تقویت شود و تأثیرات منفی ادراکی به ویژه مسائل منفی اقتصادی رویداد تضعیف شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر بازی های بومی-محلی بر جنبه های رشد اجتماعی و روانی دانش آموزان دختر بود. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. دو کلاس آموزشی شامل سی و پنج دانش آموز 12-14 سال مدرسه اطهران شهر تبریز به صورت هدفمند انتخاب و سپس در دو گروه تجربی (18 نفر) و کنترل (17 نفر) قرار گرفتند. گروه بازی های بومی-محلی فعالیت های خود را به مدت 12 هفته، هر هفته یک جلسه یک ونیم ساعته انجام دادند. در این مدت آزمودنی های گروه کنترل، فعالیت های رایج مدرسه را انجام دادند. به منظور تحلیل داده ها از آزمون یومن ویتنی و ویلکا کسون استفاده شد. نتایج نشان داد در رشد اجتماعی و اغلب خرده مقیاس های مربوط به آن، گروه بازی های بومی-محلی نسبت به گروه فعالیت های رایج مدرسه بهبود معناداری داشته است؛ اما در مقیاس سلامت روان، تنها در مقیاس فرعی علائم جسمانی تفاوت بین دو گروه معنادار بود. می توان نتیجه گرفت بازی های بومی-محلی می تواند روشی آسان و بومی برای بهبود برخی جنبه های رشد اجتماعی و مقیاس های فرعی سلامت روان در دانش آموزان باشد.

این مطالعه با هدف ارائه یک مدل اندازه گیری برای تعیین سبک های تصمیم گیری خرید مصرف کنندگان پوشاک ورزشی انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی است. داده های مربوط به 508 نفر از مشتریان پوشاک ورزشی در شهر تهران با پرسشنامه ای برخاسته از مطالعه ای کیفی شامل 69 گویه برای ارزیابی 19 سبک تصمیم گیری خرید جمع آوری و  با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم تحلیل شد. مدل تحلیل عاملی اولیه آزمون شد. با توجه به معنادار نبودن بار عاملی برخی گویه ها و سبک های تصمیم گیری، مدل اولیه اصلاح و مجدداً آزمون شد که به تأیید 16 سبک و 56 گویه منجر شد. در ادامه با استفاده از آزمون های مربوط به پایایی ترکیبی، روایی واگرا و همگرا به تأیید 15 سبک و 53 گویه منجر شد. این سبک ها عبارت اند از: دسترسی راحت، کیفیت گرایی، لذت گرایی، حساس به قیمت (گران، بهینه)، اطمینان طلبی، تنوع گرایی، احترام گرایی، مدگرایی، برندگرایی (وفادار و توجه به برند)، حس گرایی، لوکس گرایی، جست وجوگر و تأثیرپذیری. به طور کلی نتایج حاکی از تنوع و تعدد سبک های خرید مصرف کنندگان ورزشی نسبت به مصرف کنندگان سایر محصولات بود.  

زمینه و هدف: پرخاشگری یکی از موضوع های مهم در جوانان به ویژه ورزشکارن و دانشجویان است. هدف این مطالعه مقایسه سبک های پرخاشگری ورزشی دانشجویان ورزشکار و دانشجویان غیرورزشکار است. روش: این پژوهش یک مطالعه علّی-مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مشغول به تحصیل بودند. به این منظور نمونه ای ۱۷۰ نفری (۶۴ پسر و ۱۰۶ دختر) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه آنلاین سبک های پرخاشگری ورزشی (علوی زاده و همکاران، ۱۳۹۹) را تکمیل کردند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t و تحلیل واریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین نمره سبک های گوناگون تفاوت معنادری بین دانشجویان پسر و دختر (۰/۰۵>p) و ورزشکاران و غیرورزشکاران (۰/۰۵>p) وجود دارد. نتیجه گیری: بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد بین پرخاشگری ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوت معناداری وجود دارد.

هدف از مطالعه حاضر، بررسی پارامترهای کینماتیکی دو مهارت جودان و چودان گییاکوزوکی کاراته کاهای مرد حرفه ای و نیمه حرفه ای بود. تعداد 10کاراته کای حرفه ای و 10 کاراته کای نیمه حرفه ای در این مطالعه شرکت نموده و تکنیک های مورد نظر را اجرا کردند. نیروی عکس العمل زمین در حین اجرای ضربه که به عنوان پارامتری غیرمستقیم جهت محاسبه ی قدرت ضربه بود با استفاده از صفحه نیرو با فرکانس 250 هرتز اندازه گیری شد. برای محاسبه ی شتاب انتقالی دست نیز از شتاب سنج ADXL320 استفاده شد. حرکات با سیستم ردیابی اپتیکی زمان (فیزاسپیس) با 8 دوربین سرعت بالا (480fps) ضبط شدند. سپس پارامترهای کینماتیکی مرتبط با هر مشت توسط سیستم تصویری سه بعدی، مدل سازی و کمی سازی شدند. تحلیل داده های پژوهش از آزمون های t زوجی و t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون در پارامترهای جابجایی مچ دست، آرنج، شانه در مهارت جوان و چودان گییاکوزوکی، نیروی عکس العمل زمین، سرعت اوج آرنج و شانه در مهارت چوان گییاکوزوکی، سرعت اوج مچ دست در مهارت جودان گییاکوزوکی در کاراته کاهای نیمه حرفه ای و حرفه ای تفاوت معنی داری نشان داد ( 05/0( p≤. بطورکلی نتایج پژوهش نشان داد نوع مشت و سطح تجربه کاراته کاها، از عوامل اصلی در تعیین بزرگی پارامترهای جابجایی و سرعت خطی بودند که عامل مهم موفقیت در مسابقات تلقی شده و باعث کسب امتیاز بهتر در مسابقات می شوند.

عوامل ارزش آفرین در سازمان و به تبع آن به کارگیری مهندسی ارزش از عوامل پایه ای خدمات باکیفیت به شمار می روند و از راه های مفید، به منظور استفاده مدیران از مهندسی ارزش، شناسایی عوامل موفقیت پیاده سازی مهندسی ارزش در سازمان هاست. هدف پژوهش حاضر تدوین الگوی عوامل مؤثر بر استقرار مهندسی ارزش در ورزش بود. روش تحقیق توصیفی–پیمایشی بود. جامعه آماری شامل مدیران بخش ورزش شهرداری، عمران و شهرسازی و مجموعه های ورزشی همچنین کارشناسان بخش ورزش، عمران و شهرسازی و پیمانکاران مجموعه های ورزشی شهرداری تهران به تعداد 600 نفر بودند. روش نمونه گیری تصادفی ساده که تعداد طبق جدول کرجسی-مورگ ان 234 نفر تعیین شد. ابزار تحقیق پرسشنامه محقق ساخته استقرار مهندسی ارزش بود که پس از تأیید روایی صوری، محتوا (نظرهای 9 متخصص) و سازه (تحلیل عاملی تأییدی) و پایایی (آلفای کرونباخ) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش توصیفی و استنباطی از نرم افزار SPSS 22.0 و Smart PLS 3 استفاده شد. نتایج تحلیل عامل اکتشافی نشان دهنده 6 عامل (پیروی از برنامه ریزی، کیفیت اطلاعات، تدوین راهبرد، انتخاب محدوده، حمایت مدیران ارشد و خصوصیات تیم مهندسی ارزش) با تبیین 942/76 درصد واریانس و شاخص کیس مایر الکین 943/0 درصد بود که عامل پیروی از برنامه زمانی بیشترین اثر را داشت. نتایج تحلیل عاملی تأییدی از برازش قابل قبول داده ها حکایت داشت. همچنین روایی محتوا، واگرا و همگرا بیانگر روایی خوب مقیاس بود. مهندسی ارزش با توجه به ماهیتی که دارد، به عنوان ابزاری قوی برای حل مسئله و تصمیم گیری می تواند در سازمان های ورزشی به کار رود.

هدف از مطالعه حاضر تعیین کارایی هیئت های ورزشی فعال در استان مازندران با استفاده از مدل CCR بود. تحقیق حاضر از منظر پارادایم از نوع تحقیقات فرا-اثبات و از لحاظ هدف کاربردی و تکنیک مورداستفاده در تحقیق، تحلیل پوششی داده ها بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 30 هیئت ورزشی فعال در استان مازندران بود. ابزار مورداستفاده پرسشنامه پنج ارزشی و در قالب روش فازی مورد ارزیابی قرار گرفت. ورودی های این ابزار مشتمل بر کارکنان، بودجه و سرانه ورزشی بودند و خروجی های این ابزار نیز شامل ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، ورزش حرفه ای، ورزش پرورشی، آموزش ورزشی، پژوهش ورزشی، رویدادهای ورزشی و هیئت های ورزشی فعال بودند. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه توسط گروه کانونی تحقیق شامل اساتید راهنما و مشاور و دو تن از خبرگان حوزه مدیریت ورزشی در قالب فرم های CVR و CVI مورد تأیید قرار گرفت. درنهایت کارشناسان و خبرگان شامل 30 نفر از رؤسای هیئت های ورزشی استان مازندران، مربیان بین المللی استان و قهرمانان ورزشی کشور بودند که نسبت به اهمیت هرکدام از شاخص های ورودی و خروجی اظهارنظر کردند. نتایج مربوط به کارایی هیئت های ورزشی فعال بر اساس الگوی CCR در سال های 1394-98 نشان داد که هیئت های ورزشی اسکیت، بسکتبال، تکواندو، تنیس روی میز، تیر و کمان، دوچرخه سواری، شطرنج و شنا، فوتبال، قایقرانی، کاراته، کبدی، کشتی، نجات غریق، هندبال، والیبال، ورزش های رزمی ووشو از کارایی لازم برخوردار بودند. نتایج تحلیل حساسیت ورودی ها و خروجی ها در الگوی CCR به ترتیب بودجه و ورزش قهرمانی نقش بیشتری در تعیین میزان کارایی هیئت ها داشتند. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین میانگین ورودی ها و خروجی ها با میانگین کارایی هیئت ها ارتباط معنی دار وجود داشت.

آگاهی از ارتباط بین عملکردها و دامنه حرکتی، کمکی برای طراحی برنامه تمرینی، منطبق با نیازهای فردی کودکان به شمار می رود، ازاین رو، تحقیق حاضر باهدف تعیین ارتباط بین برخی پارامترهای دامنه حرکتی اندام تحتانی و بیومکانیکی پسران انجام شد. صد دانش آموز پسر، در این تحقیق به صورت تصادفی انتخاب شدند . بعد از اندازه گیری دامنه حرکتی اندام تحتانی، آزمون های سرعت، توان، تعادل و چابکی آزمودنی ها ثبت شد. از آمار توصیفی برای تعیین میانگین و انحراف استاندارد، از روش همبستگی پیرسون چندگانه برای ارزیابی ارتباط بین منتخبی از پارامترهای دامنه حرکتی و بیومکانیکی آزمودنی ها، استفاده شد. فلکشن ران با سرعت، آبداکشن ران و فلکشن زانو با تعادل، فلکشن و هایپرآداکشن ران و دورسی فلکشن مچ پا با چابکی ارتباط مثبت و معنادار، میزان فلکشن ران و زانو ارتباط منفی و معنادار و بقیه پارامترها ارتباط مثبت و معناداری با توان را نشان دادند. با توجه به یافته های تحقیق، به نظر می رسد بتوان از ویژگی های دامنه حرکتی اندام تحتانی کودکان و شناسایی شاخصه ای عملکردی رشته های ورزشی مختلف، استفاده کرد.

هدف این پژوهش، بررسی ارتباط مسئولیت اجتماعی و قصد حمایتی هواداران تیم های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران و نقش تعدیل گری هویت تیمی بود. پژوهش حاضر توصیفی–همبستگی بود و بر اساس هدف از نوع مطالعات کاربردی است. روش نمونه گیری نیز به صورت در دسترس متشکل از هواداران باشگاه های لیگ برتر بود که برآورد حجم نمونه آن با استفاده از نرم افزار سمپل پاور صورت پذیرفت. در نهایت 295 نفر در نظر گرفته شدند. برای تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جرئی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد مسئولیت اجتماعی و هویت تیمی، تأثیر مثبت و معناداری بر قصد حمایتی هواداران دارند؛ همچنین هویت تیمی، رابطه بین مسئولیت اجتماعی و قصد حمایتی را تعدیل می سازد. در نهایت بر اساس یافته های پژوهش حاضر به مدیریت تیم های ورزشی پیشنهاد می شود علایق هواداران در مسائل و موضوع های اجتماعی را در نظر داشته باشند و طرح های مختلف مسئولیت اجتماعی را در برنامه های بلند مدت خود قرار دهند.

هدف از این پژوهش ارزیابی الگوی حاکم در تربیت بدنی مدارس از دیدگاه معلمان بر اساس معیارهای انجمن ملی ورزش و تربیت بدنی می باشد. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه دبیران ورزش استان گیلان بود (840 نفر). جهت تعیین حجم نمونه آماری از جدول مورگان استفاده شد که از طریق نمونه گیری خوشه ای، 270 دبیر ورزش به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد ارزیابی عملکرد معلمان انجمن ملی تربیت بدنی و ورزش استفاده شد. روایی صوری پرسش نامه به تأیید صاحب نظران (10 نفر) رسید و همچنین، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (966/0) و پایایی ترکیبی محاسبه و تأیید شد. تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS در سطح P≤0.05 انجام گرفت. نتایج نشان داد که به ترتیب بعد حرفه ای گرایی بیشترین نقش را با تبیین 95 درصد، سپس بعد از آن بعد آموزش 94 درصد، متغیر یادگیری دانش آموزان با تبیین 86 درصد، بعد بعد مدیریت و سازماندهی با 86 درصد و در نهایت بعد جو یادگیری با 85 درصد از تغییرات متغیر ارزیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی می کرد. همه ابعاد تحقیق با بار عاملی بالایی در ارزیابی عملکرد معلمان موثر بودند؛ این ابعاد بسته به ارزش ها و سیاست های حاکم بر ورزش مدارس می توانند به عنوان یک ابزار خودارزیابی برای بررسی عملکرد معلمان تربیت بدنی و ورزش کشور مورد استفاده قرار گیرد.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر تمرینات حس عمقی و تمرینات ترکیبی (حس عمقی + تصویرسازی ذهنی) بر درد، ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود. جامعه آماری، زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی ۳۰ تا ۵۰ سال شهر تهران بودند. که به طور تصادفی به سه گروه تمرینات حس عمقی، تمرینات ترکیبی (حس عمقی و تصویرسازی ذهنی)، و گروه کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه تمرینی به مدت شش هفته تمرینات را انجام دادند و گروه گنترل هیچ تمرینی در این مدت انجام ندادند. کمردرد، ناتوانی عملکرد و حس عمقی کمر آزمودنی ها در پیش آزمون و پس آزمون(پس از شش هفته) اندازه گیری شد. جهت اندازه گیری کمردرد، ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر به ترتیب از مقیاس بصری شدت درد ( VAS)، پرسشنامه شاخص ناتوانی اسوستری و بازسازی زاویه ی ۳۰ درجه فلکشن کمر استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تمرینات حسی عمقی و نیز تمرینات ترکیبی بر کمردرد و ناتوانی عملکرد و حس عمقی کمر زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی تاثیر معنی داری دارد و موجب کاهش آنها می گردد (۰/۰۵>P). اما بین تاثیر آنها بر کمردرد و ناتوانی عملکرد تفاوت معنی داری وجود ندارد (۰/۰۵<P). نتایج پژوهش حاضر بیان داشت که، تمرینات ترکیبی (تمرین فعال با تصویرسازی ذهنی) در مقایسه با تمرینات فعال، بر درد و ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر اثرگذاری یکسان دارند.

هدف از این تحقیق تدوین الگوی بازاریابی با استفاده از واقعیت مجازی در صنعت ورزش کشور بود. روش تحقیق حاضر کیفی بود و بر اساس ماهیت تحقیق که نیاز به اکتشاف عوامل و متغیرهای متعددی دارد، از تکنیک گرندد تئوری استفاده شد. کلیه متخصصان و خبرگان حوزه فناوری و بازاریابی در ورزش به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند و با توجه به ماهیت تحقیق و ویژگی های جامعه تحقیق در این بخش، نمونه گیری در بخش کیفی هدفمند و به روش گلوله برفی انجام شد. شرط حضور در مصاحبه داشتن حداقل سن 30 سال، حداقل 5 سال سابقه شغلی در حوزه فناوری و بازاریابی در ورزش و حداقل مدرک کارشناسی بود. مصاحبه ها بعد از 16 نمونه به اشباع اطلاعاتی رسید اما برای اطمینان بیشتر تا مصاحبه 20 ام ادامه پیدا کرد. برای کدگزاری و تحلیل مصاحبه ها از نرم افزار maxqda استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش تحقیقات مرتبط با واقعیت مجازی و ورزش، حمایت سازمان یافته از واقعیت مجازی در بازاریابی ورزشی، تدوین برنامه توسعه واقعیت مجازی و بومی سازی، آموزش مستمر و تبلیغات به عنوان راهبردهای آتی بازاریابی با استفاده از واقعیت مجازی در صنعت ورزش کشور می بایست مورد توجه قرار گیرد.