درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش، بررسی نقش سومین جشنواره جهانی سنگ نوردی بیستون در توسعه گردشگری استان کرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی_ تحلیلی است و به صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق برگزارکنندگان سومین دوره جشنواره جهانی سنگ نوردی بیستون تشکیل بودند و نمونه آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی محتوایی آن را استادان و کارشناسان خبره مدیریت ورزشی تأیید کردند و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ 89/0به دست آمد. برای توصیف و بررسی داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون Tتک نمونه ای) بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که نقش سومین جشنواره جهانی سنگ نوردی بیستون بر بعد سیاسی توسعه گردشگری با داشتن میانگینی برابر 27/4، بعد اجتماعی– فرهنگی با میانگین0/4 و زیست محیطی با میانگین47/3 معنادار بوده، اما در خصوص بعد اقتصادی با میانگین 06/3 معنادار نبوده است.

کشور ایران دارای سابقه فرهنگی– تاریخی غنی و برخوردار از مناظر و چشم اندازهای طبیعی دارای پتانسیل بالا برای جذب گردشگران داخلی و خارجی است. بر این اساس ارزش ها و استعدادهای گردشگری، هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اهمیت و اولویت موانع گردشگری ورزشی کشور در راستای دستیابی به برنامه ریزی و مدیریت هدفمند صنعت گردشگری می-باشد. این پژوهش از لحاظ روش مطالعه توصیفی- تحلیلی می-باشد. روش گردآوری داده ها و اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی مبتنی بر ابزار پرسشنامه(نظرات 28 نفر از کارشناسان ورزشی و گردشگری کشور) می باشد که موانع گردشگری ورزشی کشور را در 3شاخص کلی مدیریتی ،گردشگری و زیر ساختی و 20 زیر شاخص فرعی با استفاده از مدل تاپسیس فازی و مدل تحلیل تشخیص ،مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است .همچنین میزان پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شده است. نتایج پژوهش نشان داد که در حال حاضر موانع مدیریتی با وزن (0.549)، زیرساختی با وزن(0.519)و گردشگری با وزن (0.496) به ترتیب دارای بیش ترین تا کمترین وزن دررتبه بندی قرارگرفته اند. به نظر می رسد وجود موانع ذکرشده می تواند از موانع اساسی در موفقیت صنعت گردشگری باشد که با اقدامات توسعه ای در جهت حل و فصل کردن موانع و مشکلات گردشگری کشور ایران موثر واقع شد.

هدف از پژوهش جاضر، اولویت بندی سهم عوامل موثر بر توسعه صنعت گردشگری ورزشی از دیدگاه کارشناسان و محققان بوده است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل محققان و کارشناسان حوزه اشتغال و گردشگری می باشند. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بوده است. حجم تقریبی جامعه آماری محققان 1000 نفر و کارشناسان 1600 نفر در نظر گرفته شد و با استفاده از فرمول Qکوکران تعداد 334 نفر تعیین شد که افراد به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده که با استفاده از نظر کارشناسان روایی صوری آن تایید و با تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل اصلی مشخص و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ نیز 90/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازروش های آمار استنباطی نا پارامتریک ( آزمون فریدمن و یو من ویتنی) در سطح معناداری05/0 و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه محققان عامل های اسکان و حمل و نقل و از دیدگاه کارشناسان عوامل اقتصاد و رویدادهای ورزشی نقش مهمتری در ایجاد فرصت های شغلی دارند. بنابراین وجود قابلیت ها و توانمندی های کم نظیر ایران در حوزه گردشگری ورزشی از یک سو و وجود درصد بالای جمعیت جوان و جویای کار در کشور، می توان از گردشگری ورزشی به مثابه راهکاری برای اشتغال زایی سود جست.

روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود که هدف آن بررسی نقش نوستالژی (خاطرات گذشته) بر مقاصد رفتاری گردشگران پیست های اسکی استان تهران بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه گردشگران پیست های اسکی بودند که حداقل 3 مرتبه در سال به این پیست ها مراجعه داشتند. بنابراین با توجه به نامعین بودن حجم جامعه، برای بدست آوردن حجم نمونه از رابطه حجم نمونه برای جامعه نامحدود کوکران استفاده و حجم نمونه بدست آمد (197=N). ابزار گردآوری داده ها برای نوستالژی و مقاصد رفتاری گردشگران پرسشنامه هیتای چو (2014) بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط 8 تن از اساتید متخصص مورد تأیید و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای نوستالژی (922/0=α) و برای مقاصد رفتاری (836/0=α) بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری کالموگروف اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه در سطح معناداری (05/0≥P) استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین متغیر نوستالژی و ابعاد آن با مقاصد رفتاری گردشگران ارتباط مثبت و معنادار وجود دارد (01/0P≤، 318/0r=). همچنین از بین ابعاد نوستالژی، مؤلفه هویت گروهی (414/5=t،464/0=Beta) و جامعه پذیری (093/2=t،161/0=Beta) به ترتیب پیش بین قویتری برای مقاصد رفتاری گردشگران می باشند. تمایل به تداعی شدن خاطرات خوش گذشته از طریق پذیرش هنجارها و تشریفات گروه، برقراری ارتباط و تعامل با دیگران در گردشگران از جمله مواردی است که سازمان های ورزشی با استفاده از نوستالژی می توانند به عنوان ابزاری متقاعد کننده، مقاصد رفتاری گردشگران را تحت تأثیر قرار دهند.

هدف از این تحقیق، بررسی پتانسیل های گردشگری ورزشی و عوامل مؤثر بر توسعه آنها در استان آذربایجان شرقی است. از بین جامعه آماری مدیران و دست اندرکاران ورزش و گردشگری( شامل کلیه کارکنان اداره های کل و اداره های تربیت بدنی و میراث فرهنگی گردشگری استان آذربایجان شرقی) تعداد 40 نفر در تابستان سال 1393 با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ای که روایی و پایایی آن، به ترتیب از روایی محتوا (نظر اساتید و کارشناسان مرتبط با مسایل ورزشی و گردشگری) و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، صورت پذیرفت. و در نهایت از طریق نرم افزار SPSS با روش آماری تحلیل عاملی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. به منظور قابلیت سنجی توسعه گردشگری ورزشی در استان آذربایجان شرقی سه دسته از عوامل؛ (1) عوامل سوق دهنده، (2) عوامل جلب کننده و (3) عوامل بازدارنده مطالعه شدند که رسیدن به آرامش، رفع خستگی و تجدید قوای جسمی و ذهنی به عنوان مهمترین مؤلفه از میان عوامل سوق دهنده، وضعیت حمل و نقل به عنوان مهمترین مؤلفه از میان عوامل جلب کننده و مؤلفه کافی نبودن زمان اوقات فراغت به عنوان مهمترین عامل بازدارنده توسعه گردشگری ورزشی در استان آذربایجان شرقی شناخته شدند.

پژوهش حاضر راهبردهای توسعه گردشگری ورزشی در شهرستان مینودشت را ارائه می دهد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و جهت گردآوری اطلاعات مورد نیاز از مطالعات کتابخانه ای و میدانی -شامل مشاهده مستقیم و منظم و پرسشنامه- استفاده شده است. برای بدست آوردن پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد در این ارتباط ضریب بدست آمده( 0.74 ) نشان دهنده پایایی مطلوب پرسشنامه می باشد. جهت سنجش روایی پرسشنامه، ظاهر و محتوی پرسشنامه توسط 10 نفر از کارشناسان و متخصصین رشته گردشگری تایید شد. گروه های درگیر در این تحقیق عبارتند از: جامعه محلی، مدیران محلی و گردشگران . داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از نرم افزار آماریSPSS V18 و مدل SWOT تجزیه و تحلیل شدند؛ یافته های تحقیق نشان می دهد که ورزش های هوایی مانند پاراگلایدر در بین جاذبه های گردشگری ورزشی شهرستان مینودشت در رتبه اول قرار دارند. یافته های تحقیق نشان می دهد عوامل متعدد بر فرایند توسعه گردشگری ورزشی شهرستان موثر می باشند مهم ترین قوت و ضعف توسعه گردشگری ورزشی در شهرستان مینودشت به ترتیب پایین بودن هزینه حضور در رویدادهای ورزشی وعدم استفاده از تجارب موجود در زمینه توسعه متقابل ورزش و گردشگری می باشد و همچنین مهم ترین فرصت و تهدید به ترتیب امکان حضور گردشگران و ورزشکاران خارجی و کیفیت پایین خدمات آژانس های گردشگری است. در نهایت با تلفیق عوامل درونی و بیرونی بر روی نمودار مدل سوات، راهبردهای تدافعی به عنوان راهبردهای بهینه شناخته شدند.

هدف از این پژوهش، شناسایی اتحاد های استراتژیک در توسعه گردشگری ورزشی استان های شمالی ایران (مازندران، گلستان و گیلان) بود. بدین منظور، 118 آزمودنی (20 متخصص مدیریت ورزشی و 98 نفر از رؤسا، معاونین و کارشناسان دانشگاه ها، ادارات کل تربیت بدنی، میراث فرهنگی و شهرداری سه استان) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. یافته ها نشان داد اتحاد مدیریت دانش، اتحاد سرمایه گذاری، اتحاد پژوهش و توسعه، اتحاد مدیریت و اتحاد ساختاری، به ترتیب از بالاترین اهمیت در توسعه گردشگری ورزشی برخوردار هستند. به طور کلی، تشکیل اتحاد های استراتژیک در توسعه گردشگری ورزشی، به ویژه در مناطقی که از نظر جاذبه های طبیعی گردشگری قوی هستند، مهم بوده و لزوم توجه ویژه به این امر را نشان می دهد.

هدف از این تحقیق مطالعه ابعاد عینی امنیت و نقش سازمان های ورزشی در تأمین و توسعه آن از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی بود. روش تحقیق از نوع توصیفی–پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق گردشگران ورزشی خارجی شرکت کننده در رویداد ورزشی بین المللی دهه فجر (394 نفر) بودند. روش نمونه گیری تمام شمار بود. در این تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. پایایی پرسشنامه 83/0= α به دست آمد. سطح معناداری (001/0P=) به دست آمده از آزمون دوجمله ای در بخش های آموزش مدیریت بحران، تسلط مسئولان حفظ امنیت به زبان های بین المللی، و شایستگی مسئولان در مدیریت بحران نشان داد که از دیدگاه گردشگران ورزشی خارجی عملکرد مدیران ورزش در این بخش در سطح نامطلوب است. اما سطح معناداری و نسبت به دست آمده از این آزمون نشان داد در بخش های وجود فرهنگ توسعه امنیت در میان مردم (074/0P=)، دادن آزادی به گردشگران ورزشی در حریم شخصی خود (575/0P=)، استفاده از داوطلبان برای بهبود امنیت گردشگران ورزشی (721/0P=)، مهمان نوازی و برخورد خوب مسئولان و مردم (074/0P=) و آشنا کردن گردشگران ورزشی با فرهنگ ایرانیان (074/0P=)، مدیران ورزش و دست اندرکاران توسعه گردشگری عملکرد مطلوبی داشته اند.

این پژوهش که به بررسی عوامل مؤثر بر گردشگری ورزشی استان اصفهان از دیدگاه کارشناسان ورزشی و گردشگری می پردازد از نوع توصیفی مقایسه ای بوده و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری را کلیه مدیران و کارشناسان تربیت بدنی (130نفر) و گردشگری استان اصفهان (75نفر) تشکیل دادند. 92 نفر از مدیران و کارشناسان ورزشی و 59 نفر از مدیران و کارشناسان گردشگری به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. نتایج نشان می دهد مهم ترین عوامل سوق دهنده، جلب کننده و بازدارنده به ترتیب دیدار با دوستان و بستگان، کیفیت تسهیلات اقامتی و نبود فعالیت های جدی جهت اطلاع رسانی همچون رسانه ها و دستگاه های متولی گردشگری می باشد. علاوه براین، نتایج تفاوت معنا داری را بین دیدگاه مسئولین ورزشی و گردشگری در خصوص عوامل سوق دهنده و بازدارنده نشان می دهد. در حالی که تفاوت معناداری در ارتباط با عوامل جلب کننده بین دیدگاه 2 گروه مشاهده نمی شود.با توجه به نتایج پژوهش به مسئولان ورزشی و گردشگری پیشنهاد می شود ضمن توسعه عوامل سوق دهنده و حذف عوامل بازدارنده، نسبت به تقویت عوامل جلب کننده گردشگری ورزشی در استان اصفهان توجه بیشتری نمایند.

امروزه صنعت گردشگریبهلحاظدرآمدزاییوتأثیردررشداقتصادیکشورهابه یکی از مهمترین صنایعدرجهان تبدیل شده است. هدف این پژوهش ، بررسی نگرش مدیران و کارشناسان ورزش و گردشگری درباره اثرات اقتصادی گردشگری ورزشی بر جامعه میزبان بود. جامعه آماری این پژوهش را مدیران و کارشناسان در دو حوزه ورزش و گردشگری تشکیل داده بودند. ابزار پژوهش، پرسشنامه ی استاندارد هریتز و روس (2010) بود کهپساز تاییدرواییوپایایی(83 :α) توزیع گردید. داده های 203 پرسشنامه برگشتی توسط نرم افزارهای اس.پی.اس.اس و آموس نسخه 21 و با استفاده از آزمون بارتلت، شاخص KMO، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج یافته های شاخص KMOو آزمون بارتلت مناسب بودن داده های جمع آوری شده را جهت انجام تحلیل عاملی اکتشافی تایید می کرد. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی، دو عامل تحت عنوان"" اثرات مثبت"" و ""اثرات منفی"" استخراج شد. همچنین در بررسی مهم ترین عامل ها، با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تاییدی، شاخص«افزایش سطح اشتغال و درآمد» با بار عاملی 86/0 در مولفه ی اثرات مثبت و شاخص «ایجاد اشتغال کاذب در زمان رویداد گردشگری و بیکاری پس از آن به دلیل فصلی بودن گردشگری ورزشی» با بار عاملی 86/0 در مولفه ی اثرات منفی، مهم ترین اثرات اقتصادی گردشگری ورزشی در جامعه میزبان بودند.

تحقیق حاضر با هدف امکان سنجی پیوند عملکردی اکوتوریسم و توریسم ورزشی در استان کردستان انجام شد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی و بر اساس هدف از نوع کاربردی است. جامعه تحقیق شامل کارشناسان ورزش ادارات ورزش و جوانان و ادارات میراث فرهنگی و گردش گری استان کردستان بودند که از این تعداد 48 نفر به با محققان همکاری داشتند. ابزار تحقیق پرسش نامه محقق ساخته ای بود که پس تأیید روایی صوری و محتوایی آن توزیع گردید. ضریب پایای آلفای کرونباخ پرسش نامه نیز 87/0 به دست آمد . نتایج تحقیق نشان داد که کوه های نسار، منطقه حفاظت شده بیجار، رودخانه قزل اوزن به ترتیب در اولویت اکوتوریسم بیجار و دریاچه زریوار،روستای اورامان تخت، جنگل های مریوان به ترتیب در اولویت اکوتوریسم مریوان از دیدگاه کارشناسان میراث فرهنگی و گردش گری قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که دریاچه زریوار در مریوان و کوه های نسار و منطقه حفاظت شده بیجار دارای بیشترین توان توریسم ورزشی هستند، که به ترتیب بار عاملی آن ها با توان قایقرانی(89/0)، اسکی(84/0)، اسکی روی آب(81/0)، کوهپیمایی(701/0) و کوهنوردی(78/0) مشخص شدند. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود با سرمایه گذاری در ساخت اماکن ورزشی با تجهیزات کامل ایمنی به ویژه تجهیز اماکن و تاسیسات و برگزاری مسابقات کشوری و بین المللی در رشته های اسکی، کوهپیمایی و کوهنوردی ، اسکی روی آب و قایقرانی (توان های توریسم ورزشی منطقه بیجار و مریوان) گامی مؤثر در جهت جذب گردش گران به این مناطق برداشت.

هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت گردشگری ورزشی در شهر مشهد بر اساس تحلیل SWOT بود. نوع پژوهش توصیفی- تحلیلی بود که به روش پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری تحقیق شامل 105 نفر از اساتید دانشگاه، کارشناسان تربیت بدنی، کارشناسان گردشگری و راهنماهای تورهای گردشگری بودد که همه افراد به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه 49 سؤالی محقق ساخته بود که عوامل تأثیرگذار بر گردشگری ورزشی را در 5 شاخص اقتصادی و بازاریابی، اجتماعی و فرهنگی، جاذبه های گردشگری، تجهیزات و رویدادهای ورزشی و خدمات را که به کمک اساتید دانشگاه و متخصصین حوزه گردشگری و ورزش و با استفاده از روش دلفی، شناسایی شد، در قالب 4 مؤلفه نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدها مورد مطالعه قرار داد. روایی پرسشنامه براساس ضریب کندال 83/0 و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ 89/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون t تک متغیره، آزمون فریدمن و آزمون تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد از دیدگاه افراد مورد مطالعه، کیفیت اسکان در هتل ها مهم ترین نقطه قوت، عدم وجود افراد متخصص در پست های مختلف مهم ترین نقطه ضعف، وجود دادوستد و بازار وسیع در مشهد مهمترین فرصت و عدم وجود حامیان مالی ورزشی مهم ترین تهدید در زمینه گردشگری ورزشی در شهر مشهد می باشد. نتایج آزمون F در سطح 05/0≥p برای نقاط قوت 74/1، نقاط ضعف 82/0، فرصت ها 23/0 و تهدیدها 76/1 مشاهده گردید که بیانگر تفاوت معناداری بین دیدگاه گروه های مختلف کارشناسان در خصوص نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت ها و تهدیدهای گردشگری ورزشی در شهر مشهد نمی باشد؛ همچنین در اولویت بندی شاخص ها، شاخص اقتصادی و بازاریابی مؤثرتر از سایر شاخص ها در زمینه گردشگری ورزشی در شهر مشهد شناخته شد.

هدف این پژوهش، بررسی ابعاد مختلف کیفیت خدمات در بخش گردشگری ورزشی بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به شکل میدانی انجام شده است. نمونه آماری این پژوهش، 136 نفر از گردشگرانی بودند که در اولین همایش ملی مدیریت و توسعه گردشگری ورزشی در شهر شاهرود شرکت کرده بودند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته ای شامل 35 گویه درباره کیفیت خدمات گردشگری بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط گروهی از اساتید صاحب نظر تأیید گردید. برای محاسبه پایایی ابزار، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد (93/0=α). برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی، تحلیل عاملی و مدل سازی ساختاری استفاده شد. بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متعامد، 32 گویه در چهار عامل کیفیت محل برگزاری، کیفیت همایش، کیفیت دسترسی و کیفیت گردشگری قرار گرفتند، این عوامل روی هم، 28/53 درصد واریانس کیفیت خدمات گردشگری را تشکیل می دادند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که هر چهار عامل مورد بررسی، بر کیفیت خدمات تأثیرگذار هستند و شاخص های برازش، مدل مفهومی ارائه شده در پژوهش را تأیید کردند. بر این اساس، عامل کیفیت همایش و کیفیت گردشگری با ضرایب اثر 83/0 و 64/0، به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را بر کیفیت خدمات گردشگری داشته اند؛ بنابراین به برگزارکنندگان همایش ها و مدیران گردشگری توصیه می شود به منظور افزایش و یا بهبود کیفیت خدمات، به عوامل مذکور در کنار یکدیگر توجه نمایند و برای کیفیت محتوای علمی و نحوه برنامه ریزی همایش اهمیت بیشتری قائل شوند.

تحقیق حاضر ضمن توصیف جاذبه های گردشگری شهرستان اسفراین به بررسی موانع گرایش گردشگران ورزشی به جاذبه های طبیعی گردشگری این شهرستان پرداخته است. در این پژوهش، 70 نفر از کارشناسان ورزشی و گردشگری شهرستان، استان و همچنین ورزشکاران و مربیان کشتی باچوخه شهرستان که دارای سابقه ی گردشگری ورزشی بودند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. به علت محدود بودن جامعه ی آماری، نمونه با جامعه برابر بود. اطلاعات لازم به وسیله ی: 1.پرسش نامه ی محقق ساخته ی مشخصات فردی؛ 2. پرسش نامه ی محقق ساخته ی 17 سؤالی که با مقیاس لیکرت اندازه گیری شده بود، گردآوری شد. برای ارزیابی روایی این پرسش نامه به افراد صاحب نظر در حوزه ی مدیریت ورزشی و گردشگری مراجعه شد و با استفاده از دیدگاه های آنان اصلاحات لازم در پرسش نامه انجام شد و برای بررسی پایایی پرسش نامه، ضریب آلفای کرونباخ (89/0) توسط آمارگر تأیید شد. از آمار توصیفی برای مشخصات آزمودنی ها مانند سن، میزان تحصیلات و سابقه ی کاری استفاده شد و در آمار استنباطی، از روش تحلیل عاملی تأییدی با چرخش واریماکس برای تعیین مهم ترین موانع گرایش گردشگران ورزشی شهرستان به جاذبه های طبیعی از دیدگاه کارشناسان حوزه ی ورزش و گردشگری استفاده شد. با توجه به یافته های پژوهش، ""عدم وجود برنامه ای جامع و هماهنگ برای توسعه ی گردشگری ورزشی شهرستان"" با بار عاملی 81/0 مهم ترین مانع از دیدگاه کارشناسان ورزشی و گردشگری انتخاب شده است و ""عدم تخصیص منابع مالی مناسب و کافی برای برنامه های گردشگری ورزشی"" با بار عاملی 78/0 به عنوان دومین مانع و ""عدم حمایت مسئولین گردشگری استان"" با بار عاملی 75/0 به عنوان سومین مانع تشخیص داده شده است. چهارمین مانع، ""کمبود نیروی متخصص گردشگری"" با بار عاملی 73/0 و پنجمین مانع، ""عدم وجود یک مرکز واحد تصمیم گیری و برنامه ریزی"" با بار عاملی 70/0 تشخیص داده شده است.

هدف کلی از این پژوهش بررسی وضعیت گردشگری و گردشگری ورزشی امارت ابوظبی است که ظرفیت های گردشگری ورزشی، رشته های ورزشی فعال و ظرفیت و وضعیت اقامتگاه های مربوط به آن را در امارت ابوظبی بین سال های 2004 تا 2008 مورد توجه قرار داده است. در این پژوهش جامعه آماری با نمونه آماری یکسان و متشکل از چهل نفر از مسئولان، کارشناسان و مدیران گردشگری، مدیران هتل ها، باشگاه های ورزشی و آژانس های مسافرتی است. یافته های تحقیق توصیفی است و برای تجزیه وتحلیل آماری از آزمون آماری مربع کای ()استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد : 1. رابطه معناداری بین سال های مورد ارزیابی با عواملی مانند ملیت گردشگران، محل اقامت انتخابی آنها (هتل یا هتل آپارتمان) و درجه هتل انتخابی محل اقامت وجود دارد؛ 2. بررسی وضعیت و ظرفیت هتل ها و هتل آپارتمان ها نشان داد که طی این سال ها به تعداد گردشگران افزوده شده و بیشتر از هتل های پنج ستاره برای اقامت استفاده شده است؛ 3. بررسی ظرفیت های گردشگری ورزشی به وضوح نشان داد که امارت ابوظبی دارای 94 هتل و هتل آپارتمان با امکانات رفاهی و ورزشی و تفریحی است و ظرفیت پذیرایی از حدود دو میلیون گردشگر در سال را دارد. امارت ابوظبی طی این دوره در وضعیت گردشگری و عوامل مرتبط با آن رشد شایان توجهی داشته است؛4. وضعیت رشته های ورزشی فعال نشان می دهد که امکان استفاده از بسیاری ورزش های متنوع میدانی، آبی، بیابانی، ساحلی و غیره در امارت ابوظبی در قالب بازی ها و ورزش های تفریحی، مسابقات و رویدادهای منطقه ای، ملی و بین المللی وجود دارد و گردشگران می توانند هم به عنوان شرکت کننده و هم تماشاگر از آن بهره ببرند. ازاین رو الگوی سرمایه گذاری و ظرفیت سازی در گردشگری ورزشی در امارت ابوظبی، حداقل برای شهرهای ساحلی جنوب و شمال ایران می تواند مورد توجه بیشتر مسئولان قرار گیرد.

هدف از این پژوهش، تعیین رابطه ی محدودیت های گردشگران با رضایت مندی آنان در پیست های اسکی استان تهران بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی بود که به شکل میدانی اجرا شد. جامعه ی آماری پژوهش، تمامی گردشگران پیست های اسکی استان تهران، شامل پیست های اسکی دیزین، شمشک، توچال و آبعلی بودند. بر اساس برآوردهای صورت گرفته از مدیران پیست های اسکی مذکور، جامعه ی آماری پژوهش به صورت تقریبی ده هزار نفر در نظر گرفته شد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 370 نفر تعیین شد. تعداد400 پرسش نامه توزیع گردید که 362 پرسش نامه ی قابل قبول بازگردانده شد. برای گردآوری اطلاعات، از پرسش نامه ی وی (2008) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل ویژگی های جمعیت شناختی از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی، از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تأییدی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین محدودیت ها با رضایت مندی گردشگران پیست های اسکی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد (31/0-,r=01/0 P< ) از بین ابعاد محدودیت های گردشگران، بعد محدودیت های درون فردی، پیش-بین قوی تری برای رضایت مندی گردشگران بود.

هدف این پژوهش تعیین عوامل مؤثر بر کیفیت خدمات گردشگری ورزشی است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است که به شکل میدانی انجام گرفته است. نمونه آماری 265 نفر از گردشگرانی بودند که به طور تصادفی ساده از میان تماشاگرانی که در دیدار دو تیم فوتبال استقلال و پرسپولیس در تاریخ 10/1/1390 در ورزشگاه آزادی حضور داشتند، انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق برگرفته از پرسشنامه شانک است. روایی و پایایی پرسشنامه به دقت تأیید شد (Cronbach's Alpha=0.892). برای تجزیه وتحلیل داده ها از بسته نرم افزاری SPSS 16 به منظور انجام آمار توصیفی و تحلیل عاملی اکتشافی و نرم افزار لیزرل برای انجام تحلیل عاملی تأییدی و مدلسازی معادله ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج نشان داد اگرچه هر سه متغیر «کیفیت دسترسی»، «کیفیت مجموعه ورزشی» و «کیفیت مسابقه» تأثیر معناداری بر «کیفیت خدمات گردشگری ورزشی» دارند، تأثیر کیفیت مسابقه بیشتر است و برای بهبود وضعیت گردشگری ورزشی باید به آنها توجه کرد.

هدف این پژوهش، بررسی راهکارهای مناسب برای احیا، ترویج و توسعه ی بازی های بومی و محلی در کشور و ارائه ی الگوی مناسبی در جهت توسعه ی گردشگری بود. برای انجام این پژوهش، اقدام به تهیه ی پرسش نامه ی محقق ساخته شد. پس از تهیه ی پرسش نامه روایی آن به سه شکل صوری و محتوایی (با استفاده از نظرات متخصصان و خبرگان) و سازه (با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی) و پایایی آن با استفاده از تحقیق راهنما مورد تأیید قرار گرفت (آلفای کرونباخ= 77/0). نمونه ی آماری این پژوهش را 2983 نفر از اعضای هیأت علمی رشته ی تربیت بدنی، مدیران و مسئولان ورزشی و هیات های ورزش همگانی و نیز مربیان و ورزشکاران ساکن در کلیه ی استان های کشور تشکیل می دادند که به صورت در دسترس انتخاب شده بودند. داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از دیدگاه نمونه ها، جنبه های مثبت بازی های بومی و محلی به ترتیب اولویت عبارت بودند از: سادگی پرداختن به آنها، قابلیت اجرا در رده های مختلف سنی و ارتباط آنها با فرهنگ جامعه. همچنین موانع زیر برای توسعه ی بازی های بومی از سایر موانع مهم تر بودند: نبود برنامه ریزی، عدم آشنایی با نحوه ی انجام بازی ها، و عدم توجه رسانه ها. براساس تحلیل های انجام شده، به ازای هر واحد افزایش یا بهبود در وضعیت بازی های بومی و محلی، 60/0 واحد افزایش یا بهبود در گردشگری حاصل می شود. بنابراین، در جهت این تأثیرگذاری و توسعه ی گردشگری متأثر از آن، لازم است برنامه ریزی، احیا، ترویج و توسعه ی بازی های بومی و محلی با توجه به عوامل و راهکارهای شناسایی شده در این پژوهش انجام گیرند.

در این پژوهش سعی بر آن بود که به تحلیل و مقایسه میزان توسعه یافتگی شهرهای کشور (شهرهایی که میزبان رویدادهای بین المللی ورزشی در کشور می باشند) بر اساس عوامل جذب گردشگران ورزشی خارجی پرداخته شود که به منظور دست یابی به این هدف، پنج شهر تهران، اصفهان، کیش، مشهد و ارومیه به عنوان نمونه مطالعاتی مورد توجه قرار گرفتند. پس از گردآوری عوامل جذب گردشگران ورزشی خارجی از منابع معتبر علمی و مصاحبه با اساتید برجسته، این عوامل در چهار گروه: 1 عوامل زیرساختی، 2 عوامل فرهنگی و اجتماعی، 3 عوامل مدیریتی و سازمانی و 4 عوامل جاذبه های طبیعی و غیر طبیعی سازماندهی گردیدند و بر اساس آن ها، پرسش نامه ای شامل 19 سوال بر اساس طیف لیکرت طراحی شد و به دو زبان انگلیسی و عربی ترجمه گشت و در اختیار 32 نفر از افراد نمونه در هر یک از شهرهای مورد مطالعه (مجموعا 160 نفر) قرار گرفت. داده های مستخرج از پرسش نامه با استفاده از روش تاکسونومی عددی مورد تحلیل قرار گرفتند که نتیجه نهایی نشان داد که شهر مشهد به لحاظ عوامل مدیریتی و سازمانی،شهر اصفهان به لحاظ جاذبه های طبیعی و غیر طبیعی و به لحاظ عوامل زیرساختی و عوامل فرهنگی و اجتماعی و همچنین مجموع عوامل و شهر کیش در وضعیت مناسب تری نسبت به سایر شهرهای مورد مطالعه قرار دارند. از دیگر نتایج مهم پژوهش حاضر عدم وجود زیرساخت های مناسب ورزشی در تمامی شهرهای مورد مطالعه می باشد که حل این مسئله می تواند مهم ترین گام در توسعه گردشگری ورزشی ایران به شمار آید.

امروزه اهمیت بازاریابی گردشگری ورزشی به عنوان یکی از شاخه های مطالعاتی گردشگری ورزشی، بیش از پیش مورد تایید قرار گرفته است. اولین گام در بازاریابی، بخش بندی بازار است و برای این کار، آگاهی از ویژگی ها و نیازهای مشتریان از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش ها نشان داده است که مشخصه هایی مانند میزان جمعیت، توزیع سنی، میزان درآمد، جنسیت، اندازه خانواده، مکان جمعیت، میزان اوقات فراغت، نژاد، آموزش و تحصیلات، فعالیت ها، علائق و عقیده ها، دانش فنی، رفتار خرید و استفاده، مزایای مورد انتظار از محصول، میزان مصرف، و حتی محل سکونت بر رفتار گردشگری تاثیرگذار است و به عنوان شاخص های بخش بندی بازار و انتخاب بازارهای هدف ملاک قرار می گیرند. لذا این این پژوهش به دنبال این است که ویژگی های جمعیت شناختی و اولویت های گردشگران ورزشی را در ایران مورد بررسی قرار دهد. روش تحقیق از نوع توصیفی است که به شکل پیمایشی انجام شده است. نمونه آماری این تحقیق را 177 گردشگر ورزشی ایرانی و 125 گردشگر ورزشی خارجی تشکیل دادند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ای محقق ساخته استفاده شد که روایی آن توسط متخصصین امر تایید گردید و پایایی آن نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت (Cronbach''s Alpha=0.775). در این تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS، از روش های آماری توصیفی مانند فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. نتایج نشان داد حدود 60 درصد نمونه های آماری پژوهش به عنوان ورزشکار در سفر به سر می بردند، در مورد سن گردشگران نیز نتایج حکایت از این داشت که آن ها سن نسبتا جوانی داشتند (میانگین 27 سال) و اکثرشان (91٪) مرد بودند. ملیت گردشگران خارجی بیشتر مربوط به کشورهای همسایه ایران بود. اگرچه گردشگران ورزشی درآمد خیلی بالایی نداشتند اما به طور میانگین میزان هزینه ای که حاضر بودند در آن سفر بپردازند تقریبا با درآمد ماهیانه شان برابری می کرد. اکثر گردشگران (53 ٪) دارای تحصیلات دیپلم و پایین تر بودند. گردشگران عنوان کردند اولین بخش مورد علاقه برای گردشگری ورزشی ""دریا و سایر جذابیت های آبی"" است؛ آن ها ""تلویزیون"" را به عنوان اولین رسانه مورد علاقه جهت تبلیغات اظهارنمودند. مهم ترین عامل تاثیرگذار بر تصمیم به حضور گردشگران ورزشی در رویداد ورزشی مربوطه، خود مسابقه یا رویداد ورزشی بود و فصل بهار به عنوان فصل مورد علاقه بیشتر گردشگران (64/49 ٪) برای گردشگری شناخته شد. نتایج نشان داد که گردشگران ورزشی دارای ویژگی های خاصی هستند و تا حدود زیادی با سایر اقسام گردشگری متفاوت هستند. لذا در برنامه ریزی برای جذب گردشگران ورزشی بایستی به ویژگی های خاص آن ها توجه نمود و یک برنامه بازاریابی که بر تمامی گروه های گردشگری تمرکز نموده باشد نمی تواند در جذب گردشگران ورزشی به محل رویداد موفق عمل نماید.