عبدالرحمن مهدی پور

هدف از انجام پژوهش حاضر، تدوین نظامنامه اخلاقی ورزشکاران فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی ایران است. جامعه آماری تحقیق را اعضای تیم ملی کشتی آزاد و فرنگی، کشتی گیران استان های صاحب سبک، اعضای فدراسیون و پیشکسوتان کشتی تشکیل داده اند که نمونه آماری از روش هدفمند و در دسترس برابر با 117 نفر می باشد. ابزار اندازه گیری پرسشنامه 51 سوالی محقق ساخته با 9 عامل بود. روایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی تایید شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 947/0 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از شاخص های توصیفی همچون میانگین و انحراف استاندارد و توزیع های فراوانی و درصدی استفاده شد. برای بررسی وضعیت سؤالات، عامل ها و مفهوم از آزمون t تک نمونه ای و همچنین برای الویت بندی سؤالات و عامل ها از آزمون فریدمن و برای مقایسه سوالات، عامل ها و مفهوم نظامنامه اخلاقی از آزمون های t مستقل و تحلیل واریانس استفاده شد. از نرم افزار SPSS24 و نیز PLS جهت تحلیل عاملی به شیوه معادلات ساختاری استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده گویه های همه ابعاد مفهوم نظامنامه اخلاقی در سطح اطمینان 95 % معنادار شده اند و در اندازه گیری سازه های خود سهم معناداری را ایفا کرده اند و از میان ابعاد عوامل مؤثر بر تدوین نظام اخلاقی به ترتیب ابعاد عدالت، کرامت انسانی و احترام بالاترین الویت را داشتند.

هدف پژوهش حاضر، تحلیل عوامل مؤثر در توسعه ورزش های پایه در مدارس ابتدایی شهر اهواز بود. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بود که با روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری همه معلمان ورزش مرد و زن شهر اهواز بودند (تعداد =521). حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان برآورد شد (220 نفر). ابزار اندازه گیری پرسش نامه پژوهشگرساخته بود. برای بررسی روایی محتوایی و صوری، پرسش نامه دراختیار چند تن از اساتید مرتبط قرار گرفت و پس از اعمال اصلاحات موردنظر توزیع شد. همچنین، برای بررسی روایی و پایایی سازه ای از روایی همگرایی و واگرایی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که نُه عامل فرهنگی و اجتماعی، مدیریتی و سازمانی، اقتصادی، نیروی انسانی متخصص، امکانات و تجهیزات، انگیزشی، زمانی، آب وهوا و رسانه برتوسعه ورزش های پایه در مدارس ابتدایی شهر اهواز تأثیر دارند. به طورکلی، با توجه به خروجی نهایی نرم افزار پی.ال.اس. و شاخص های برازش آن مشخص شد که مدل ارائه شده با داده های حاصل از پژوهش منطبق می باشد و مناسب است. دراین میان، عوامل مدیریتی با ضریب مسیر 326/0 بیشترین و عوامل انگیزشی با ضریب مسیر 071/0 کمترین تأثیر را بر عوامل توسعه ورزش های پایه در مدارس اهواز دارند. به طورکلی، توصیه می شود نگاه ویژه ای به عوامل اثرگذار بر توسعه ورزش های پایه در مدارس انجام شود و در سیاست گذاری های ورزشی مدارس این نتایج لحاظ شوند.

  هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر کارآفرینی استراتژیک بر دست یابی به مزیت رقابتی هیئت های ورزشی استان خوزستان بود. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی و ازنظر هدف، پژوهش کاربردی بود که به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل رئیس هیئت های ورزشی، نائب رئیس هیئت های ورزشی، کمیته اجرایی و ورزشکاران نخبه (80 نفر) در سال های 1395-1394 بود. نمونه آماری به صورت تمام شمار بود. برای بررسی روایی و پایایی سازه ای و همچنین، ارائه مدل از نرم افزار پی .آل. اس استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که مزیت رقابتی تحت تأثیر اثرهای غیرمستقیم فرهنگ کارآفرینانه به میزان 06/0 و رهبری کارآفرینانه به میزان 01/0، ازطریق متغیر میانجی اداره استراتژیک بود. این درحالی بود که متغیر میانجی اداره استراتژیک، ذهنیت کارآفرینانه را به مزیت رقابت، به صورت مثبت میانجی گری نمی کند؛ درنتیجه، با توجه به عدم تأثیر مستقیم کارآفرینی استراتژیک بر مزیت رقابتی و تأثیر مستقیم آن ازطریق اداره استراتژیک منابع، می توان گفت که ابعاد کارآفرینی به خودی خود ایجاد مزیت رقابتی نمی کنند؛ بلکه، زمانی موجب مزیت می شوند که هیئت های ورزشی ازطریق رهبری کارآفرینانه و ایجاد فرهنگ کارآفرینانه، منابع استراتژیک را با خلاقیت و نوآوری تبدیل به مزیت رقابتی برای خود کنند.

کشور ایران دارای سابقه فرهنگی– تاریخی غنی و برخوردار از مناظر و چشم اندازهای طبیعی دارای پتانسیل بالا برای جذب گردشگران داخلی و خارجی است. بر این اساس ارزش ها و استعدادهای گردشگری، هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اهمیت و اولویت موانع گردشگری ورزشی کشور در راستای دستیابی به برنامه ریزی و مدیریت هدفمند صنعت گردشگری می-باشد. این پژوهش از لحاظ روش مطالعه توصیفی- تحلیلی می-باشد. روش گردآوری داده ها و اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی مبتنی بر ابزار پرسشنامه(نظرات 28 نفر از کارشناسان ورزشی و گردشگری کشور) می باشد که موانع گردشگری ورزشی کشور را در 3شاخص کلی مدیریتی ،گردشگری و زیر ساختی و 20 زیر شاخص فرعی با استفاده از مدل تاپسیس فازی و مدل تحلیل تشخیص ،مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است .همچنین میزان پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شده است. نتایج پژوهش نشان داد که در حال حاضر موانع مدیریتی با وزن (0.549)، زیرساختی با وزن(0.519)و گردشگری با وزن (0.496) به ترتیب دارای بیش ترین تا کمترین وزن دررتبه بندی قرارگرفته اند. به نظر می رسد وجود موانع ذکرشده می تواند از موانع اساسی در موفقیت صنعت گردشگری باشد که با اقدامات توسعه ای در جهت حل و فصل کردن موانع و مشکلات گردشگری کشور ایران موثر واقع شد.

هدف از این مطالعه تعیین عوامل مؤثر بر ارزش ویژه برندهای ورزشی داخلی از طریق مدل سازی معادلات ساختاری بود. روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی است. 210 نفر از ورزشکاران نخبه شهر اهواز با استفاده از نمونه گیری تصادفی و جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند (N=450). ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته بود. روایی آن توسط تعدادی از استادان صاحب نظر در این حوزه مورد سنجش قرار گرفت و پایایی آن 89/0 محاسبه شد. برای تحلیل توصیفی از نرم افزار SPSS و برای تحلیل استنباطی داده ها از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS بهره گرفته شد. تأثیرگذارترین مسیر مدل تحقیق تأثیر کیفیت ادراک شده بر وفاداری به برند با ضریب مسیر 91/0 بود. نتایج نشان داد که آمیخته بازاریابی (محصول، قیمت، توزیع و ترویج) بر سه بعد ارزش ویژه برند (آگاهی/تداعی از برند، کیفیت ادراک شده و وفاداری به برند) تأثیرگذارند و این سه بعد بر همدیگر و بر ارزش ویژه برند نیز تأثیر می گذارند. بنابراین محصول باکیفیت، قیمت مورد انتظار، تبلیغات وسیع تر و مکان های توزیع مناسب هر کدام سهم فزاینده ای در بالا بردن ارزش ویژه برندهای ورزشی داخلی دارند.

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر زیرساخت های ورزشی و ویژگی های دموگرافی بر میزان مشارکت ورزشی شهروندان اهوازی با استفاده از مدل HLM بود. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع کﺎرﺑﺮدی اﺳﺖ کﻪ ﺑﻪ روش ﻣیﺪاﻧی اﺟﺮا ﺷﺪه اﺳﺖ. جامعه ی آماری اول کﻠیه ی سالن های ورزشی چند منظوره، استخرها و زمین های چمن که متعلق به اداره ی ورزش و جوانان شهر اهواز و سایر ادارات دولتی است کﻪ ﺗﻌﺪاد آن 99 ﻣﻮرد ﺑﻮده و جامعه آماری دوم؛ تمامی افرادی که از این اماکن ورزشی استفاده می نمایند، که 66135 نفر برآورد شد. نمونه ی آماری دو جامعه با بهره گیری از جدول مورگان به ترتیب 86 اماکن و 384 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود و در سه بخش ویژگی های دموگرافی افراد، معیارها و استاندارد های اماکن ورزشی و مشارکت ورزشی(87/0= α) تنظیم گردید. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از آمار توصیفی و آمار استنباطی مدل رگرسیونی با ضرایب تصادفی و مدل تحلیل واریانس یک طرفه با اثرات تصادفی در نرم افزار HLM6 استفاده شد. نتایج نشان داد بین معیارهای همجواری و مکان یابی، دسترسی، بهداشت و نگهداری و زیبایی شناختی مجموعه های ورزشی با مشارکت شهروندان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین با افزایش زیرساخت های ورزشی و افزایش سطح تحصیلات و درآمد افراد مشارکت آنان نیز بیش تر خواهد شد. مشخص گردید که جزء خطاهای سطح خرد و سطح کلان به ترتیب برابر 1.181 و 0.951 می باشد، به عبارتی یعنی تغییرات مشارکت ورزشی افراد در سطح یک بیش تر از سطح دو است.

هدف تحقیق حاضر ارزیابی وضعیت ایمنی و بهداشتی سالن های چندمنظوره ورزشی شهر اهواز و رابطه آن با وقوع آسیب های ورزشی بود. تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی بود که جامعه آماری آن کلیه سالن های چندمنظوره ورزشی(43N=) و همچنین استفاده کنندگان از آنها(4300N=) بود. به دلیل تعداد کم سالن ها ، از طریق روش سرشماری اندازه نمونه با اندازه جامعه برابر در نظر گرفته شد ولی اندازه نمونه استفاده کنندگان از طریق جدول مورگان354 نفر، به روش نمونه گیری تصادفی ساده برآورد شد. ابزار جمع آوری داده ها چک لیست و پرسشنامه محقق ساخته آسیب های ورزشی بود. روایی ابزار تحقیق توسط تعدادی از اساتید تربیت بدنی مورد تایید قرار گرفت. پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ برای چک لیست و پرسش نامه به ترتیب81/0 و 87/0برآورد گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی(ضریب همبستگی اسپیرمن) استفاده گردید. نتایج نشان داد سالن های ورزشی چندمنظوره در مولفه مربوط به ایمنی سازه ها و تأسیسات ورزشی9/47 درصد ایمنی، در مولفه مربوط به ایمنی جایگاه تماشاچیان و سکوها و پوششها 4/47 درصد ایمنی و در مولفه مربوط به ایمنی تجهیزات و لوازم ورزشی 9/63 درصد ایمنی را دارا هستند. همچنین6/47 درصد از بعد بهداشتی از مطلوبیت برخوردارند. بین وقوع آسیب های ورزشی با ایمنی تأسیسات، ساخت و ساز اماکن ورزشی (002/0=p)، ایمنی جایگاه تماشاچیان، سکوها و پوشش ها(001/0=p)، ایمنی تجهیزات و لوازم ورزشی(001/0=p) و مولفه بهداشتی اماکن ورزشی(001/0=p) رابطه معنادار معکوس وجود دارد. با توجه به نتایج پیشنهاد می شود مسئولین با در نظر گرفتن تمهیداتی مانند استفاده از نظرات متخصصین تربیت بدنی در ساخت مجموعه های ورزشی و نظارت در تهیه تجهیزات ورزشی درصدد ارتقاء سطح ایمنی اماکن ورزشی باشند.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه جوسازمانی و سلامت روان کارشناسان شاغل در وزارت ورزش و جوانان کشور بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارشناسان زن و مرد وزارت ورزش و جوانان کشور (معادل 298 نفر) تشکیل دادندکه تعداد 169 نفر از آن ها انتخاب شد. نتایج نشان داد که بین جوسازمانی و سلامت روان کارشناسان سازمان ورزش و جوانان کشور رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین میان ابعاد جو سازمانی و سلامت روان، رابطه چندگانه ای مشاهده شد و این یافته حاصل شد که رضایت از پاداش، وضوح و توافق بر روی هدف، به ترتیب قوی ترین پیش بینی کننده های وضعیت سلامت روان کارشناسان وزارت ورزش و جوانان کشور می باشند. به طور کلی، می توان گفت فراهم نمودن جو سازمانی مناسب، به ویژه از طریق کسب رضایت از پاداش، توافق و وضوح اهداف سازمانی، تاحدودی تضمین کننده سلامت روان کارشناسان شاغل در وزارت ورزش و جوانان می باشد.

هدف از این پژوهش، طراحی و تدوین شاخص های انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال ایران و تعیین درجه اهمیت این شاخص ها می باشد که به روش توصیفی پیمایشی انجام شده است. نمونه آماری این پژوهش را 627 نفر شامل: 379 مربی، 210 بازیکن و 38 مدیر تشکیل دادند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به صورت تخصیصی تناوبی برآورد شده اند. ابزار گرد آوری داده های پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است که روایی محتوایی، صوری و سازه آن مورد بررسی و تایید قرار گرفت و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ در سطح (87/0) برآورد گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین دیدگاه مدیران، مربیان و بازیکنان در مورد شاخص های انتخاب تفاوت وجود دارد و شاخص های انتخاب سرمربی تیم ملی فوتبال از دیدگاه کل نمونه آماری به ترتیب شامل: مهارت های فنی، ویژگی های شخصیتی، مهارت های ارتباطی و اجتماعی، مهارت های مدیریتی، ویژگی های فردی، مهارت های روان شناختی، دیدگاه های مربیگری، سوابق مربیگری و سوابق ورزشی به عنوان بازیکن فوتبال می باشد.

راه یابی به دانشگاه به عنوان مکانی برای آموختن دانش، برای پیشرفت جامعه، جوانان و خانواده امری ضروری به نظر می رسد که در این راستا توجه به انگیزه داوطلبان برای ورود به دانشگاه از اهمیت ویژه ا ی برخوردار می باشد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، تحلیل عوامل انگیزشی داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی می باشد.جامعه آماری پژوهش، کلیه داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی در سال 1390 از سه استان خوزستان، ایلام و لرستان بودند که برای انجام آزمون عملی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، در دانشگاه شهید چمران اهواز شرکت کرده بودند (1310=N). حجم نمونه از طریق جدول کرجسی و مورگان، 302 نفر برآورد شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته که شامل 24 سوال بود استفاده گردید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد به ترتیب عوامل فردی، عوامل اجتماعی و عوامل شغلی، مهم ترین عوامل انگیزشی داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی بود. همچنین بین دیدگاه داوطلبان دختر و پسر در مورد عوامل فردی، تفاوت معناداری مشاهده شد؛ اما در عوامل اجتماعی و شغلی، تفاوت معناداری مشاهده نگردید. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت توجه به انگیزه های داوطلبان برای ورود به دانشگاه امری ضروری می باشد؛ زیرا با مورد توجه قرار دادن آن ها می توان میزان کارآیی و اثربخشی دانشجویان را در آینده افزایش داد.

هدف از این تحقیق، شناسایی و توصیف موانع اجرای روشهای فعال تدریس تربیت بدنی و مقایسه دیدگاه دبیران مرد و زن مدارس راهنمایی نواحی چهارگانه شهر اهواز می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران تربیت بدنی زن و مرد(213نفر) نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر اهواز بودند که از این میان، تعداد 140نفربراساس جدول نمونه گیری مورگان به صورت خوشه ای و تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند(1). ابزار اندازه گیری در این تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بوده و روایی محتوایی آن با استفاده از اظهارنظر 40نفر از متخصصان و خبرگان حوزه تحقیق مورد بررسی واصلاح قرار گرفت و تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (89/0=r ) برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنبا طی (آزمونهای آنالیز واریانس یک راهه، آزمون مجذورکا ، آزمون Test – t و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. برخی از نتایج پ ژوهش نشان میدهد که بین دیدگاه دبیران تربیت بدنی نواحی چهارگانه شهر اهواز در ارتباط با شناخت موانع اجرای روشهای فعال تدریس در سطح (05/0=α) تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنین بین برگزاری دورههای ضمن خدمت روشهای تدریس فعال برای دبیران تربیت بدنی و بهکارگیری این روشها رابطه مثبت و معناداری در سطح ( 05/0=α) مشاهده گردید. به علاوه بین سطح مدرک تحصیلی دبیران تربیت بدنی و بهکارگیری روشهای فعال تدریس، رابطه مثبت و معناداری مشاهده شده است و نهایتاَ نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سطوح سابقه تدریس و به کارگیری روشهای فعال تدریس رابطه منفی و معناداری وجود دارد و همچنین بین دیدگاه دبیران زن و مرد نواحی چهارگانه آموزش و پرورش در به کارگیری روشهای فعال تدریس، تفاوتی مشاهده نمیشود.