انواع سرمایه ها و نقش آنها در تبیین شادکامی دانشجویان (مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)

چکیده

مقدمه: روش: یافته ها: بحث: از بین انواع سرمایه ها، سرمایه اجتماعی بیشترین نقش را در تبیین شادکامی دانشجویان داشت و در میان ابعاد سه گانه سرمایه اجتماعی، بُعد انسجام اجتماعی در قیاس با ابعاد دیگر آن تأثیر بیشتری بر شادکامی دانشجویان دارد. همچنین تأثیر سرمایه فرهنگی بر شادکامی بیشتر از سرمایه اقتصادی بود و سرمایه اقتصادی کمترین تأثیر را در تبیین واریانس شادکامی داشت. درمجموع، می توان گفت برای افزایش شادکامی دانشجویان، مؤلفه های سرمایه اجتماعی و فرهنگی، مهم تر از مؤلفه های سرمایه اقتصادی قلمداد می شود. یافته های تحقیق حاکی از آن است که: ۱. میانگین شادکامی دانشجویان دانشگاه تبریز در سطح متوسط به بالا قرار دارد؛ ۲. بین ابعاد سرمایه اجتماعی و سرمایه فرهنگی و سرمایه اقتصادی با شادکامی دانشجویان هم بستگی معنی دار و مستقیم وجود دارد؛ ۳. براساس نتایج رگرسیون، متغیرهای مستقل وارد شده به مدل رگرسیونی (سرمایه اقتصادی، انسجام اجتماعی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، سرمایه فرهنگی) ۳۹ درصد از واریانس متغیر شادکامی دانشجویان را تبیین کرد. در تحقیق پیمایشی حاضر از بین تمام دانشجویان دانشگاه تبریز (۲۴ هزار نفر) در تمامی مقاطع تحصیلی (۱۳۸۹-۱۳۹۰)۳۷۸ نفر (با فرمول کوکران) به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. جهت سنجش شادی دانشجویان از پرسش نامه ۲۹سؤالی آکسفورد استفاده شد و همبستگی آن با انواع سرمایه بررسی شد. امروزه شادمانی به یکی از شاخص های توسعه جوامع تبدیل شده است. وقتی شادی در ارتباط با دانشجویان به عنوان قشر پر جنب و جوش جامعه مطرح می شود، اهمیت آن دوچندان می شود. در پژوهش حاضر، میزان شادکامی دانشجویان دانشگاه تبریز و برخی از عوامل مؤثر بر آن بررسی شده است.