مقدمه: روش: یافته ها: یافته ها نشان داد که بین بار خانواده و کارکرد کلی خانواده و نیز بین بار خانواده و خرده مقیاس های حل مسئله و پاسخ دهی عاطفی، رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0> پژوهش، مقطعی تحلیلی و از نوع مطالعات هم بستگی بوده است. جامعه این پژوهش را ۱۱۸ نفر از مراقبان بیماران بستری در بخش های حاد مرکز مذکور تشکیل می دادند که به روش نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شده بودند. در این پژوهش، از پرسش نامه کارکرد خانواده (FAD) و مقیاس بار خانواده (FBIS) و یک چک لیست مشخصات جمعیت شناختی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنف، هم بستگی اسپیرمن، کروسکال والیس و یومان ویتنی استفاده شد.p). در بین ویژگی های جمعیت شناختی، رابطه بار خانواده با ساعات حضور مراقب در کنار بیمار، نوع سازمان حمایتگر و درآمد خانواده تأیید شد (05/0>p). با سایر متغیرهای جمعیت شناختی رابطه ای یافت نشد (05/0<p). این پژوهش با هدف شناخت رابطه بار خانواده با کارکرد خانواده در مراقبان بیماران روانی مزمن بستری در مرکز آموزشی درمانی رازی انجام شد. بحث: این پژوهش نشان داد که بار خانواده می تواند بر کارکرد خانواده بیمار روانی مزمن، اثر منفی بگذارد؛ بنابراین، با تمسک به روش هایی که طی آن ها احتمالاً بار خانواده می تواند کاهش پیدا کند، می توان کارکرد خانواده ها را بهبود بخشید و به تبع آن، سلامت مراقبان و کل خانواده بیمار را ارتقا بخشید
