درخت حوزه‌های تخصصی

موفقیت در بازاریابی ورزشی مستلزم توجه ویژه به کیفیت رابطه بین هواداران و تیم های ورزشی است. ازاین رو هدف از تحقیق حاضر مطالعه تأثیر عناصر نیاز به خودابرازی بر ارزش ویژه برند باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران است. روش تحقیق توصیفی- همبستگی و از نوع پیمایشی و کاربردی است و داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد تمایز هویت، تشابه هویت و پرستیژ هویتِ باتاچاریا و سن (2003) و پرسشنامه ارزش ویژه برند یو و دانته (2001) گردآوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل هواداران تیم های پرطرفدار لیگ برتر فوتبال ایران بود که 200 نفر از آنها به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرهای متخصصان مدیریت ورزشی و مدیریت بازرگانی تأیید و پایایی پرسشنامه ها براساس آلفای کرونباخ ارزیابی شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارSPSS  نسخه 18 و PLS استفاده شد. براساس نتایج این پژوهش، تمامی مسیرها در سطح معنا داری 05/0p<  تأیید شد. نتایج نشان داد که عناصر نیاز به خودابرازی که شامل تشابه هویت، تمایز هویت و پرستیژ هویت است، تأثیر مثبت و معناداری بر ارزش ویژه برند تیم های لیگ برتر فوتبال ایران داشته اند.

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر دستورالعمل های کانون توجه بر حافظه فضایی کودکان بود. به این منظور 30 نفر از کودکان دختر مدارس ابتدایی سطح شهر تهران با میانگین سنی 12-7 سال و براساس نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی به سه سطح کانون توجه (درونی، بیرونی و عدم کانون توجه) تقسیم شدند. در گروه توجه درونی، آزمودنی ها بر حرکت دست تمرکز کردند. کانون گروه توجه بیرونی معطوف بر مسیر حرکت و هدف بود و به گروه کنترل هیچ گونه تأییدی مبنی بر کانون توجه داده نشد. آزمودنی ها در مراحل تمرین (در مجموع 50 کوشش) و آزمون های اکتساب، یادداری و انتقال شرکت کردند. مرحله اکتساب در پنج روز متوالی صورت گرفت. ابزار مورد استفاده برای سنجش حافظه فضایی، دستگاه حرکت خطی (مدل LM-01) بود. آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح  05/0 P <استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس در آزمون های اکتساب (005/0=P)، یادداری (000/0=P) و انتقال (003/0=P) معنادار بود. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد که در تمامی مراحل عملکرد گروه توجه بیرونی به دلیل تغییرپذیری کلی کمتر به طور معناداری بهتر از گروه توجه درونی و گروه کنترل بود. با وجود این، بین گروه توجه درونی و گروه کنترل اختلاف معناداری وجود نداشت. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، کانون توجه بیرونی در ارتباط با کودکان از مزایای بالاتری نسبت به کانون توجه درونی برخوردار بود.

کاهش سطوح کاتکولامین ها عامل مؤثر در وقوع بیش فعالی  (ADHD)است. هدف از انجام دادن پژوهش حاضر، مطالعه اثر اعمال هم زمان 12 هفته تمرین ایروبیک، یوگا و مصرف امگا-سه بر درجه بیش فعالی و سطوح کاتکولامین های دانش آموزان بیش فعال هفت تا 11 سال بود. 43 دانش آموز به صورت تصادفی به گروه های کنترل سالم (تعداد = هشت)، کنترل بیش فعال (تعداد = هشت)، امگا -سه بیش فعال (تعداد = نُه)، تمرین بیش فعال (تعداد = نُه) و تمرین + امگا -سه بیش فعال (تعداد = نُه) تقسیم شدند. گروه های تمرینی 12 هفته تمرین ایروبیک و یوگا (پنج جلسه 35 تا 60 دقیقه ای) و گروه های مصرف مکمل، امگا -سه (روزانه 1200 میلی گرم) مصرف کردند. سطوح اپی نفرین و نوراپی نفرین ادرار و درجه بیش فعالی آزمودنی ها قبل و بعد از مطالعه اندازه گیری شد و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس در بین گروه ها مقایسه شد. در ابتدای مطالعه، سطوح اپی نفرین و نور اپی نفرین گروه کنترل بیش فعال به طور معناداری از گروه سالم پایین تر بود (P < 0.01). در انتهای مطالعه، سطوح اپی نفرین ادرار گروه امگا -سه (P < 0.01)، نوراپی نفرین ادرار گروه تمرین (P < 0.01) و هر دو یعنی اپی نفرین و نوراپی نفرین گروه ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل بیش فعال (P < 0.01) به طور معناداری بالاتر بود. مقادیر پس آزمون درجه بیش فعالی در گروه های امگا -سه (P < 0.01)، تمرین (P < 0.01) و ترکیبی (P < 0.01) در مقایسه با گروه کنترل بیش فعال به طور معنا داری کم بود. همچنین در گروه ترکیبی مقادیر بیش فعالی از گروه ت مرین کمتر بود (P < 0.01). پژوهش حاضر نشان داد که مصرف امگا-سه و انجام دادن تمرین ایروبیک و یوگا به تنهایی، به ترتیب با افزایش سطوح اپی نفرین و نوراپی نفرین موجب بهبود بیش فعالی می شود و اعمال هر دو متغیر به طور هم زمان، با هدف قراردادن هر دو هورمون این اثرهای مفید را تشدید می کند.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه پرخاشگری و خشم رقابتی و سرسختی ذهنی زنان و مردان دو و میدانی کار نخبه ایرانی بود. روش شناسی: روش پژوهش حاضر، علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دو و میدانی کاران زن و مرد نخبه ایرانی و عضو تیم ملی در سال 1399 بود. به همین منظور، نمونه آماری را 100 دو و میدانی کار نخبه (18 تا 30 سال) با میانگین سنی 4.120±23.26 با استفاده از نمونه گیری در دسترس تشکیل دادند (50 زن). برای سنجش پرخاشگری و خشم رقابتی از پرسشنامه پرخاشگری و خشم رقابتی ماکسول و موریس (CAAS) و برای سرسختی ذهنی، پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی شیرد، گلبی و همکاران (SMTQ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون یومن ویتنی انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد، بین دو و میدانی کاران زن و مرد در نمره کلی سرسختی ذهنی و خرده مقیاس پایداری آن و نمره کلی خشم رقابتی و پرخاشگری و مؤلفه خشم آن تفاوت معناداری وجود دارد. در مقابل در مؤلفه های اطمینان و کنترل از متغیر سرسختی ذهنی و خرده مقیاس پرخاشگری از متغیر خشم رقابتی و پرخاشگری، بین ورزشکاران زن و مرد تفاوت معناداری مشاهده نشد (p

سایتوکاین ها نقش مهمی در بروز بیماری MS دارند و هدف مهمی برای مداخلات درمانی به شمار می روند. هدف این مطالعه بررسی اثر تمرینات پیلاتس همراه با ماساژدرمانی بر سطوح سرمی سایتوکاین های IL-17 و IFN-β در زنان مبتلا به MS است. در این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی از میان بیماران زن دارای پرونده در انجمن MS شهرستان تبریز، تعداد 36 نفر به عنوان نمونه با درجه بیماری 0 تا 5/4، میانگین مدت بیماری 2±7 سال و دامنه سنی 30 تا 40 سال انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تمرینات پیلاتس (9نفر)، ماساژ (9نفر)، پیلاتس + ماساژ (9نفر) و کنترل (9نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینات پیلاتس و ماساژ شامل 8 هفته، هر هفته سه جلسه، هر جلسه 40 تا 60 دقیقه (20 تا 40 دقیقه پیلاتس و 20 تا 30 دقیقه ماساژ) بود. نمونه های خونی قبل و بعد از مداخله گرفته شد. تحلیل داده ها به وسیله آزمون آماری تحلیل واریانس با استفاده از نرم افزار SPSS20 انجام گرفت. نتایج نشان داد در پی 8 هفته مداخله تمرین پیلاتس و ماساژدرمانی مقدار IL-17 در گروه های پیلاتس، ماساژ و پیلاتس + ماساژ کاهش معنادار و مقدار IFN-β در گروه های ماساژ و پیلاتس + ماساژ افزایش معنادار داشتند (05/0>P). از آنجا که تمرینات پیلاتس همراه با ماساژ سبب کاهش سطوح سایتوکاین پیش التهابی IL-17 و افزایش IFN-β در بیماران MS شد. ازاین رو به نظر می رسد می توان از این نوع مداخله درمان مکمل در جلوگیری از پیشرفت بیماری MS در کنار درمان های دارویی استفاده کرد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بازی های سواد حرکتی بر پیشرفت تحصیلی کودکان دارای اختلال یادگیری بود. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. این پژوهش با توجه به هدف تحقیق از نوع پژوهش های کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دارای اختلال یادگیری در مقطع ابتدایی استان سمنان(شهرستان سمنان) را در سال 99-98 تشکیل دادند که در مدارس استثنایی مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل 20 نفر از کودکانی بودند که در آزمون کی مت نمرات مشابه ای را کسب کردند. نمونه گیری به صورت دردسترس انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی در دو گروه، که شامل یک گروه تجربی(که بازی های سواد حرکتی را اجرا کرد) و یک گروه کنترل(که هیچ تمرینی نداشت) بود. برای سنجش پیشرفت تحصیلی از آزمون ریاضیات ایران کی مت(سنجش پیشرفت تحصیلی) استفاده شد.  بر اساس نمره پیش آزمون کودکان در دو  گروه همگن شدند. گروه اول تمرین منتخب که بر گرفته از برنامه بازی های سواد حرکتی در زمینه رشد مهارت های حرکتی شامل ورزش، بازی، و واکنش های فعال که برای کودکان است را انجام دادند. گروه دوم تنها به فعالیت های روزمره پرداختند. این برنامه ها در 8 هفته که هر هفته شامل 2 جلسه و در مجموع 16 جلسه می باشد اجرا شد. هر جلسه 45 دقیقه بود که بازی های سواد حرکتی (که برگرفته از کتاب سواد حرکتی در حرکت بود) را اجرا کردند. نتایج نشان داد که گروه تجربی در بحث پیشرفت تحصیلی بهتر از گروه کنترل در مقایسه نمرات پس آزمون بودند.

این پژوهش با هدف تعیین مؤلفه های مدل مدیریت عملکرد منابع انسانی در وزارت ورزش و جوانان انجام شد که با استفاده از رویکرد مبتنی بر رویکرد تحلیل محتوا صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش مدیران ارشد و میانی وزارت ورزش و جوانان بودند که با استفاده از نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی و با توجه به اشباع نظری، درمجموع 14 نفر به عنوان مشارکت کننده انتخاب شدند و داده ها با روش مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شدن. در مرحله بعد برای تجزیه وتحلیل داده ها از کدگذاری استفاده شد. به منظور کدگذاری مصاحبه از نرم افزار ان ویوو نسخه 10 استفاده شد. ممیزی این پژوهش نظر به ماهیت کیفی بودن آن با معیارهای اعتبار، انتقال، اعتماد، تأیید و اصالت بررسی شد. درنهایت یافته ها در 77 مقوله خرد، 26 مقوله فرعی و 13 مقوله اصلی دسته بندی شدند. براساس کدگذاری ها و نتایج به دست آمده، مقوله های اصلی شامل مدیریت مشارکتی، بهره وری، خلاقیت و نوآوری، ارتباطات، حاکمیت روابط، قانونی و سیاسی، برنامه ریزی، ارزیابی، توسعه، تقدیر از نتایج، آموزش، بلوغ سیستم و رقابت پذیری بود.

راه اندازی کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی از طریق توجه به ایجاد نوآوری و قابلیت های شبکه های اجتماعی در فرایندهای بازاریابی، سبب فعال شدن بسیاری از بنگاه های اقتصادی کارا در صنعت ورزش شده است؛ براین اساس، پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی کارای مزیت رقابتی پایدار کسب وکارهای ورزشی کوچک و متوسط مجازی برمبنای مدل UTAUT با نقش میانجی مدیریت خلاقانه انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات آمیخته است که جامعه آماری آن در بخش کیفی، کارآفرینان فعال، راه اندازهای کسب وکارهای ورزشی و مدیر-مالکان (17 نفر) و در بخش کمّی، مدیران صفی و ستادی بنگاه های اقتصادی فعال ورزشی از سه حوزه خدماتی، تولیدی و آموزشی بودند که به روش گلوله برفی و هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش نسخه اصلاح شده پرسشنامه مزیت رقابتی (شوکر ی، 2016)، پرسشنامه مدیریت خلاقانه در کسب وکارهای کوچک و متوسط (سی آیان، 2016) و پرسشنامه پژوهشگر ساخته کارآفرینی ورزشی بود. پس از اطمینان از پایایی درونی پرسشنامه از طریق خبرگان، شاخص نکویی برازش مدل با استفاده از شاخص های سه گانه فورنل و لارکر (1981) تأیید شد. درنهایت داده های پژوهش به روش تحلیل معادلات ساختاری با استفاده از تکنیک حداقل مربعات جزئی (اسمارت پی.ال.اس. نسخه دو) تحلیل شدند. نتایج تحلیل عاملی داده ها و شاخص های دوگانه آزمون Z حاکی از تأثیر معنادار ابعاد چهارگانه مزیت رقابتی مجازی بر کارآفرینی ورزشی بود. همچنین براساس نتایج آزمون رگرسیون چندگانه، نقش میانجی مدیریت خلاقانه در توسعه کسب وکارهای ورزشی تأیید شد؛ بنابراین، مدیران-مالکان بنگاه های فعال ورزشی می توانند با تدارک زیرساخت های مرتبط با استقرار فناوری فضای مجازی و به کاربستن آن در فرایندهای بازاریابی به همراه ذهنیت کارآفرینانه مدیران، فضاهای موافق با کارآفرینی پایدار را ایجاد کنند.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر فعالیت بدنی و آموزش روش آرام سازی پیشرونده عضلانی بر سطح اضطراب و استرس ادراک شده در بیماران مبتلا به کووید-19 بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 48 بیمار مبتلا به کووید-19 از بین مراجعه کنندگان به پایگاه 16 ساعته تشخیص کرونا کووید-19 در ناحیه چهار مشهد انتخاب شدند. با غربالگری بر اساس پرسش نامه فعالیت بدنی بک در 4 گروه (2 آزمایش و 2 گروه گواه) قرار گرفتند. گروه های تمرینی به مدت 6 هفته به تمرین آرام سازی پیشرونده عضلانی پرداختند. تمامی شرکت کننده ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پرسش نامه استرس- اضطراب- افسردگی DASS-21 را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با طرح آمیخته تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد تأثیر روش آرام سازی بر کاهش استرس افراد مبتلا به کووید-19 معنادار بود ( 05/0> p). همچنین یافته ها نشان داد اثر تمرین آرام سازی پیشرونده عضلانی در گروه مبتلا و فعال بیشتر از گروه مبتلا و غیر فعال بود ( 05/0> p). یافته ها نشان داد تأثیر روش تمرین آرام سازی بر اضطراب افراد مبتلا در گروه های مبتلا به کووید-19 معنادار نیست ( 05/0< p ). نتیجه این که روش آرام سازی پیشرونده عضلانی می تواند به عنوان روشی غیر دارویی در کاهش استرس درک شده ناشی از بیماری کووید-19 مؤثر باشد. روش آرام سازی روشی بی خطر، مطمئن، کم عارضه و کم هزینه است و در کنار روش های دارویی و سایر مداخلات می تواند در کاهش استرس، ترس و اضطراب ناشی از بیماری کووید-19 مؤثر باشد.

هدف: اختلال در عملکرد حرکتی مرتبط باکار به عنوان مشکلات سلامتی عمومی در سراسر دنیا و از علت اصلی ناتوانایی ها به شمار می روند. این اختلالات در کارکنان نظامی، نتیجه و تأثیر مستقیمی بر آمادگی نیرو و به نوبه خود دفاع ملی دارد. روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان ستاد آجا است؛ که از این جمعیت 55 نفر به عنوان نمونه آماری به صورت تصادفی هدف دار انتخاب شدند. از آزمون غربالگری حرکت عملکردی FMS استفاده شد. همچنین برای ریسک فاکتورهای آسیب زا از آزمون های آزمون Y اندام تحتانی، Y اندام فوقانی، پرش عمودی تک پا، زنجیره حرکتی بسته دورسی فلکش مچ پا، 6 متر پرش زمانی و سه گانه استفاده شد. از آزمون های آماری توصیفی و ضریب همبستگی جهت ارتباط سنجی متغیرها با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 22 در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون FMS نشان داد که کارکنان ستاد آجا حدود 18/58 درصد دارای نمرات پایین تر از 14 می باشند. رابطه بین نمرات آزمون FMS با هرکدام از ریسک فاکتورهای آسیب زا در افراد دارای نمرات 14 و کمتر نشان می دهد. متغیر اسکات کامل با تعادل عملکردی اندام تحتانی، تعادل عملکردی اندام فوقانی، پرش عمودی تک پا، هاپ متقاطع سه گانه و زمان هاپ 6 متر ارتباط معنی داری وجود دارد (001/0P=). همچنین در گام برداری از روی مانع با متغیرهای دورسی فلکش مچ پا (005/0P=)، تعادل عملکردی اندام تحتانی، تعادل عملکردی اندام فوقانی هاپ متقاطع سه گانه ارتباط معنی داری وجود دارد (001/0P=). در لانچ با دورسی فلکش مچ پا (001/0P=) و تعادل عملکردی اندام تحتانی (004/0P=)، ارتباط معنی داری وجود داشت. در بالا آوردن مستقیم پا با دورسی فلکش مچ پا (003/0P=)، ارتباط معنی داری وجود داشت. در ثبات چرخشی با متغیر تعادل عملکردی اندام فوقانی (003/0P=)، ارتباط معنی داری وجود داشت. همچنین بین نمرات کل غربالگری عملکردی حرکت با متغیرهای دورسی فلکش مچ پا تعادل عملکردی اندام فوقانی، تعادل عملکردی اندام تحتانی (001/0P=)، هاپ متقاطع سه گانه (005/0P=) و زمان هاپ 6 متر (004/0P=)، ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که نمرۀ کلی، FMS یک پیش بینی کنندۀ آسیب در کارکنان ستاد آجا است. و افرادی که دارای نمرات 14 و کمتر هستند دارای ریسک بالای در آسیب هستند. مربیان، فرماندهان و امور بخش سلامت ستاد آجا باید به غربالگری و شناسایی افراد دارای اختلال عضلانی اسکلتی و نمرات غربالگری حرکتی و ریسک فاکتورهای آسیب زا توجه کنند و افراد در معرض خطر را شناسایی و ارزیابی کنند.

با توجه به اهمیت تنظیم تعادل گلایسمیک در پیشگیری از عوارض قلبی-عروقی دیابت، کنترل گلوکز خون و مقاومت به انسولین بسیار اهمیت دارد. ازجمله عوامل محافظتی در مقابل آسیب های ناشی از گلوکز خون بالا، پپتید شبه گلوکاگون-یک (GLP-1)، نوروگلین-یک (NRG-1) و اینترلوکین-33 (IL-33) است که تحت تأثیر تمرینات ورزشی نیز قرار می گیرند؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی و هوازی تناوبی بر مقادیر عوامل حفاظتی GLP-1، NRG-1 و IL-33 در زنان با دیابت انجام شد. 30 زن با دیابت (09/5 ± 9/51 سال) به طور تصادفی در سه گروه (10 نفری)، تمرین مقاومتی، تمرین هوازی تناوبی و کنترل داوطلب انجام پژوهش شدند. تمرین هوازی تناوبی با شدت 75-60 درصد MHR و تمرین مقاومتی با شدت 75-30 درصد 1RM به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. مقادیر GLP-1، NRG-1 و IL-33 با استفاده از روش ELISA اندازه گیری شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آماری ANCOVA استفاده شد (0.05 > P). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل (0.007P =) باعث افزایش معنا داری GLP-1 شد.تمرین هوازی(0.037P =) و مقاومتی (0.001P =) نسبت به گروه کنترل و تمرین مقاومتی نسبت به تمرین هوازی (0.008P =) باعث افزایش معنا داری IL-33 شد؛ درحالی که تغییرات NRG-1 در دو گروه تمرینی معنا دار نبود. به نظر می رسد تمرین مقاومتی با تنظیم مثبت GLP-1 و IL-33 تأثیر بهتری بر کنترل گلایسمیک، گلوکز خون و درنهایت، بهبود شرایط قلبی-عروقی در زنان با دیابت نوع دو داشته باشد.

سازمان های آموزشی کشور متناسب با رشد تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات، نیازمند دگرگونی هایی در فعالیت های توانمندسازی نیروی انسانی خود می باشند؛ پژوهش حاضر نیز با هدف ارتباط بین میزان کاربست شاخص های تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات با مولفه های توانمندسازی دبیران ورزش در وزارت آموزش و پرورش انجام شد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از حیث ماهیت و روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی می باشد، جامعه آماری را 118 دبیر ورزش در آموزش و پرورش استان گیلان تشکیل دادند. از دو پرسشنامه ترکیبی معتبر، تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات و سنجش مولفه های توانمندسازی با ضریب آلفای بالای  0/90 استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش های آماری K-Sو آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن برای تعیین ارتباط متغیرها استفاده گردید. خروجی داده های بدست آمده نشان می دهد که (69/49 درصد) را مردان و (30/51درصد) را زنان در این تحقیق تشکیل دادند و مولفه مسئولیت پذیری و خودمختاری به ترتیب با (4/811) و (3/791) دارای بیشترین و کمترین میانگین در بین متغیرها بودند. با توجه به نتایج تحقیق، تکنولوژی های اطلاعات و ارتباطات در توانمند نمودن معلمان ورزش نقش مهمی می تواند ایفا نمایند و استفاده از کلاس های آموزشی توانمندسازی برای حیات مراکز آموزشی امری بدیهی به نظر می رسد.

هدف از پژوهش حاضر، رابطه بین رفتارضدشهروندی و تنبلی سازمانی و ترومای سازمانی بر وجدان کاری معلمان تربیت بدنی با نقش میانجی بدبینی-سازمانی بود. این پژوهش از نظر راهبرد اصلی، کمی، از نظر راهکار اجرایی، پیمایشی و از نظر تکنیک تحلیلی، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل معلمان تربیت بدنی استان آذربایجان غربی (450 نفر) که 208 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها پژوهش حاضر از پنج پرسشنامه وجدان کاری (کاستا و مک کری، 1992)، بدبینی سازمانی (دِین و همکاران، 1998) ، ترومای سازمانی (ویوان و همکاران، 2015)، تنبلی سازمانی (کریمیان پور و همکاران، 1398)، رفتار ضدشهروندی (رحمانی، 1392)، استفاده شد. داده ها با روش های آمار توصیفی و استنباطی، به کمک دو نرم افزار SPSS vs.20 وAmos .23 با روش مدل معادلات ساختاری تحلیل شد. نتایج نشان داد که متغیرهای رفتارضدشهروندی سازمانی، تنبلی سازمانی و ترومای سازمانی بر متغیر بدبینی-سازمانی و وجدان کاری اثر مستقیم و معنادار دارند. اما رابطه ترومای-سازمانی بر وجدان کاری معنی دار نبود. هم چنین اثر غیرمستقیم متغیرهای رفتارضدشهروند سازمانی، تنبلی سازمانی و ترومای سازمانی از طریق بدبینی-سازمانی بر وجدان کاری معنادار بودند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که رفتارضدشهروندی، ترومای سازمانی و تنبلی سازمانی می توانند زمینه را برای افزایش بدبینی سازمانی و کاهش وجدان کاری معلمان فراهم نمایند.

شیوه های تمرینی متفاوت م ی توان د اث ر متف اوتی ب ر میزان و پاسخ هورمون ها داشته باشد. تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون، یکی از روش های تمرینی است که به افزایش عملکرد و قدرت عضلانی منجر می شود. بنابراین هدف از این پژوهش، مقایسه تأثیر تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر میزان IGF-1، تستوسترون و مایونکتین سرمی مردان جوان بود. گروه های پژوهش شامل دو گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (10 نفر) و تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون (10 نفر) بود. برنامه تمرین مقاومتی به مدت چهار هفته انجام گرفت. در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، غلظ ت س رمی IGF-1، تستوسترون و مایونکتین به روش الایزا اندازه گیری شد. به منظور تعیین معنا داری تفاوت بین متغیرهای پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس یکطرفه در سطح معنا داری 05/0 استفاده شد. یافته ها نشان داد که میزان IGF-1 و تستوسترون در گروه تمرین با محدودیت جریان خون نسبت به گروه تمرین بدون محدودیت جریان خون، افزایش معنا داری (001/0P=) دارد، با این حال، در میزان مایونکتین افزایش غیرمعنا داری مشاهده شد (08/0P=). این یافته ها نشان می دهد که تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون، در بهبود عوامل مرتبط با افزایش حجم عضلانی بسیار مؤثر است.

شانه منجمد از دلایل درد و ناتوانی شانه ودر ارتباط با پاسچر ضعیف و محدودیت حرکتی کمربند شانه است. هدف مقایسه پاسچر بالاتنه و دامنه حرکتی شانه در زنان مبتلا به شانه منجمد و سالم است و بر روی 30 زن مبتلا و 30 زن سالم انجام شد. زاویه سر و شانه به جلو، از تصویربرداری، دامنه ی حرکتی فلکشن، ابداکشن و چرخش خارجی شانه با گونیامتر و کایفوز سینه ای با خط کش منعطف اندازه و بررسی نتایج از تی مستقل استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری بین زاویه سر و شانه به جلو، کایفوز، دامنه حرکتی فلکشن، ابداکشن و چرخش خارجی در افراد مبتلا و سالم نشان داد. یافته ها نشان داد افراد شانه منجمد نسبت به افراد سالم زاویه شانه و سر به جلو و کایفوز بیشتر و میزان دامنه حرکتی فلکشن، ابداکشن و اکسترنال روتیشن کمتری هستند. پیشنهاد می شود در افراد شانه منجمد، پاسچر بالاتنه بررسی و برنامه اصلاحی مورد توجه قرار گیرد.

در این پژوهش که به روش کیفی با استفاده از نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین انجام گرفت، هدف تدوین شاخص های نظری بکارگیری مدیریت استعداد در سازمان های ورزشی ایران است. جامعه تحقیق 17 نفر از مدیران و معاونان، اساتید دانشگاه و کارشناسان مسئول سازمان های ورزشی در ایران (وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون ها) بود که از طریق روش نمونه گیری سهمیه ای به شکل گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. مفاهیم بدست آمده در شرایط علی 12 مقوله شامل سیاست گرایی، عدم برنامه ریزی، بی اعتمادی، مشارکت محدود، ناکارآمدی ساختار تبلیغات، برخوردهای تبعیض آمیز، ناکارآمدی سیستم نظارت، ضعف نظام هماهنگ و یکپارچه و غیرحرفه ای و اخلاقی بودن تبیین شد. در شرایط زمینه ای 4 مقوله فرهنگ، دانش، روانشناختی و استقلال مورد استخراج قرار گرفت. در ادامه یافته های حاصل از شرایط مداخله گر، 4 حوزه کلی حوزه فنی، محیطی، مدیریتی و ساختاری، فردی و بین فردی مشخص گردید. راهبردهای شناسایی شده با 5 مقوله اصلی بود که دربرگیرنده چالش های درونی و بیرونی است و پیامدهای به کارگیری مدیریت استعداد منجر به توسعه سازمان های ورزشی در ابعاد فردی، سازمانی و فرایندی در سازمان های ورزشی کشور می گردد. در نهایت نتیجه گرفته می شود بکارگیری بهتر مدیریت استعداد و در نظر گرفتن مؤلفه های آن در تمامی سطوح سازمان های ورزشی می تواند به ارتقای ورزش قهرمانی، آموزشی و حرفه ای ورزش کشور کمک نماید. بعلاوه پیشنهاد می شود محققان آینده به تأثیر و کشف اثر مدیریت استعداد بر ابعاد ساختاری، رفتاری و محتوایی سازمان های ورزشی بپردازند.

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش فرایندهای مدیریت دانش نوین در راهبرد مزیت رقابتی پایدار در بین کارکنان رسانه های ورزشی در استان اصفهان است. برای بررسی این مهم یک فرضیه اصلی و شش فرضیه جزئی شکل گرفته است که فرضیه اصلی به بررسی نقش فرایندهای مدیریت دانش نوین در مزیت رقابتی پایدار می پردازد؛ و فرضیات جزئی به نقش ابعاد فرایندهای مدیریت دانش نوین (شناسایی دانش- اهداف دانش شناختی- تولید دانش- ذخیره سازی دانش- اشتراک دانش- کاربرد دانش) در مزیت رقابتی پایدار می پردازد. تمامی فرضیات تائید شدند و میزان آن ها برای فرضیه اصلی و فرضیات فرعی به ترتیب برابر با 0.34 و 0.38، 0.41، 0.41، 0.38، 0.33، 0.40 است. پژوهش حاضر ازنظر هدف، از نوع کاربردی و برحسب نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان رسانه های ورزشی در استان اصفهان که حجم جامعه 580 نفر است. روش نمونه گیری تصادفی ساده است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان برابر با 231 نفر است. با افزایش یک واحدی در فرایندهای مدیریت دانش، مزیت رقابتی پایدار به میزان 0.34 واحد افزایش می یابد. اگر در سازمان نیاز به دانش احساس شود و متناسب با نیازهای جامعه و صنعت، دانش مورد نیاز شناسایی شود و در این زمینه هدف گیری شود و متناسب با آن استراتژی مناسب اتخاذ شود و دانش موردنیاز تولید شود، سپس این دانش در حافظه سازمانی ذخیره شود و در معرض نیازمندان به آن دانش قرار گیرد .

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ویژگی های شخصیتی و سرمایه روان شناختی بر تعهد ورزشی (مطالعه موردی کارکنان وزارت ورزش و جوانان) طراحی و اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. تعداد آنان با توجه به اطلاعات کسب شده از این وزارت خانه تعداد 890 نفر شامل 569 مرد و 321 زن بود. جهت گردآوری اطلاعات از پرسش نامه استفاده گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد ویژگی های شخصیتی بر میزان تعهد ورزشی کارکنان وزارت ورزش و جوانان تأثیرگذار است. نتایج پژوهش همچنین نشان داد سرمایه روان شناختی بر میزان تعهد ورزشی کارکنان وزارت ورزش و جوانان تأثیرگذار است.