درخت حوزه‌های تخصصی

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بازی های بومی محلی و حیاط پویا بر کارکرد شناختی، سواد بدنی و پیشرفت تحصیلی کودکان 8 تا 12 ساله بود. آزمودنی ها 60 دانش آموز دبستانی پسر با میانگین و انحراف معیار سنی 43/2 ± 32/10 سال بودند. اجرای این پژوهش شامل چهار مرحله پیش آزمون و تمرینات به دو شیوه بازی های بومی-محلی و حیاط پویا، پس آزمون و آزمون پیگیری بود. متغیرهای وابسته شامل کارکرد شناختی، سواد بدنی و پیشرفت تحصیلی بود که بهترتیب از ابزارهای تکلیف معکوس، سواد بدنی کانادا، پرسشنامه خودکارامدی تحصیلی برای ارزیابی آنها استفاده شد. بازی های بومی-محلی شامل آموزش براساس دوازده بازی بومی-محلی بود که بیشتر بر حرکت و تعامل بین فردی تکیه داشتند. علاوه بر این، گروه کنترل تمرینات حیاط پویا را که شامل برخی از حرکات از پیش تعیین شده بود، انجام دادند. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده ها، توسط آزمون شاپیرو-ویلک، از آمار توصیفی و روش های آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب 3*2 و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد مقادیر کارکرد شناختی برای گروه تمرینات بازی های بومی محلی به نسبت گروه کنترل بیشتر بود (001/0; P=49/14F=). در ضمن سواد بدنی گروه بازی های بومی محلی افزایش بیشتری نسبت به گروه کنترل داشت (001/0; P=53/70F=). علاوه بر این، امتیازات پیشرفت تحصیلی برای گروه بازی های بومی محلی و کنترل در مرحله پس آزمون به نسبت پیش آزمون افزایش یافته بود (01/0; P=44/34F=)، اما این افزایش در گروه بازی های بومی محلی بیشتر بود (03/0; P=17/2t=). نتایج پژوهش حاضر، بازی های بومی محلی را به عنوان مدلی بهتر در مقایسه با مدل حیاط پویا، برای بهبود کارکرد شناختی، سواد بدنی و پیشرفت تحصیلی کودکان، پیشنهاد می کند.

تحقیق حاضر، با هدف بررسی تصویرسازی پتلپ بر انتقال دوطرفه مهارت هندبال انجام گرفت. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه تهران بود که 24 نفر از آنها داوطلبانه در این تحقیق مشارکت داشتند. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون به طور تصادفی به دو گروه تصویرسازی با دست برتر و غیربرتر تقسیم شدند. سپس مداخله تصویرسازی پتلپ با دست برتر و غیربرتر به مدت 12 جلسه اعمال شد. پس از آخرین جلسه، پس آزمون مشابه با پیش آزمون و 24 ساعت بعد آزمون یادداری انجام گرفت و پس از 30 دقیقه، آزمون انتقال به صورت مهارت شوت سه گام هندبال انجام گرفت. پس از اطمینان از همسانی واریانس ها با آماره لون و نرمال بودن داده ها با آزمون شاپیروویلک، از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری و تحلیل واریانس با اندازه های تکراری در سطح 05/0α= استفاده شد. نتایج نشان داد که مداخله تصویرسازی پتلپ تأثیر معناداری بر انتقال مهارت در هر دو عضو برتر و غیربرتر دارد و انتقال دوطرفه در تمام مراحل این پژوهش صورت گرفته است (05/0≥P). بنابراین، می توان گفت که تصویرسازی پتلپ سبب وقوع پدیده انتقال دوطرفه می شود و پیشنهاد می شود افراد هنگام به کارگیری انتقال دوطرفه از تصویرسازی ذهنی پتلپ برای بهبود مهارت خود استفاده کنند.

اثر شرایط فشار بر عملکرد ورزشی همواره یکی از موضوعات مهم پژوهش های حوزه روان شناسی ورزش بوده است و اثر اضطراب بر عملکرد و بررسی مکانیزم های آن هنوز موضوع مورد علاقه روان شناسان ورزش است. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر اضطراب حالتی بر دقت پیش بینی و شاخص های خیرگی دروازه بان های فوتبال با دو سطح تبحر خبره و مبتدی بود. ده دروازه بان خبره و 10 فرد مبتدی به صورت همتراز شده متقابل در شرایط عادی و شرایط فشار، مسیر ضربات پنالتی پخش شده در یک ویدئو که در لحظه تماس پا با توپ با استفاده از پارادایم انسداد زمانی، مسدود شده بود را پیش بینی کردند. در حین پیش بینی با استفاده از عینک دوچشمی ردیاب چشم اطلاعات خیرگی شرکت کنندگان (مدت تثبیت و تعداد تثبیت ها) ضبط شد. با استفاده از نرم افزارهای Pupil و افزونه های آن، اطلاعات خیرگی استخراج و مقادیر با تحلیل واریانس مرکب و آزمون t همبسته تحلیل شدند. یافته ها نشان داد اثر اصلی اضطراب بر مدت تثبیت (کاهش) و تعداد تثبیت ها (افزایش) در هر دو گروه معنا دار بود و اضطراب بر دقت پیش بینی در گروه خبره تأثیر معنا داری نداشت؛ اما باعث کاهش دقت پیش بینی گروه مبتدی شد. به طور کلی اثر اضطراب در گروه خبره با پیش بینی های نظریه کنترل توجهی هم راستا بود و نشان داد اضطراب باعث کاهش کارایی پردازش می شود. اما الزاماً به کاهش اثربخشی عملکرد ادراکی-حرکتی منجر نمی شود.

هدف از مطالعه حاضر، شناسایی اهمیت رویکرد تمرین بازی در تصمیم گیری، رفتار فراشناختی و مهارت فوتسال بود. نمونه آماری شامل 30 دانش آموز دختر بود که به دو گروه تقسیم شدند (آموزش سنتی: 15 نفر و تمرین بازی: 15 نفر). نمونه ها سابقه آموزش فوتسال را نداشتند و بطور تصادفی انتخاب شدند. از آزمون مهارت فوتسال برای ارزیابی عملکرد، نرم افزار تصمیم گیری برا ارزیابی تصمیم گیری و از پرسشنامه رفتار فراشناختی برای بررسی رفتار فراشناخت استفاده شد. پروتکل های آموزشی بطور جداگانه برای هر گروه در طی یک دوره 12 هفته اجرا شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه تمرین سنتی و گروه تمرین بازی در مهارت های پاس، شوت و دریبل وجود دارد. تحلیل ها همچنین تفاوت معنی داری بین دو گروه در تصمیم گیری و رفتارفراشناختی را نشان داد. این اختلافات به نفع گروه تمرین بازی بود. با توجه به یافته ها، می توان نتیجه گرفت که استفاده از آموزش مبتنی بر بازی می تواند مهارت های حرکتی و کارکردهای شناختی فوتسال را بطورهمزمان بهبود بخشد. مطالعه حاضر نشان می دهد مربیان علاوه بر مهارت های حرکتی، می توانند با اجرای رویکرد بازی تاکتیکی، رفتارفراشناختی بازیکنان را در استراتژی آموزشی بهبود بخشیده، که به بازیکنان این امکان را می دهد تا در موقعیت بازی ، توانایی موفقیت در حل مسئله را داشته باشند.

هدف: هدف تحقیق تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) به همراه مصرف کورکومین بر مقدار بیان FSTL1، Smad7 و کلاژن های نوع I، III و IV بطن چپ موش های صحرایی نر مدل سکته قلبی بود. روش شناسی: پس از القای سکته قلبی، 48 سر موش صحرائی به پنج گروه: مرجع، تمرین، کورکومین، توأم (تمرین+کورکومین) و کنترل تقسیم شدند. پس از کشتار گروه مرجع برای تأیید بروز سکته، کورکومین روزانه 15 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ استفاده شد. جلسات تمرین HIIT پنج روز در هفته، هر جلسه شامل 60 دقیقه متشکل از 10 وهله (هر وهله چهار دقیقه) دویدن با شدت 90-85 درصد از vVO2 peak با دو دقیقه فاصله استراحت فعال در بین تکرارهای دویدن با شدت 50-45 درصد از vVO2 peak برگزار شدند. مقدار بیان پروتئین های FSTL1، Smad7 و همچنین کلاژن های I، III و IV بافت بطن چپ توسط وسترن بلات اندازه گیری شدند. یافته ها: پس از هر سه مداخله شامل تمرین، کورکومین و توأم، وزن قلب به طور معنی داری بیشتر (به ترتیب 001/0=P، 018/0=P و 001/0=P) و مقدار بیان کلاژن نوع IV کمتر (001/0=P در هر سه مورد) از گروه کنترل بودند. فقط در گروه توأم مقدار بیان کلاژن نوع III قلب به طور معنی داری کمتر (033/0=P) و FSTL و Smad7 (001/0=P) و Smad7 (008/0=P) بیشتر از گروه کنترل بود. نتیجه گیری: کاهش کلاژن نوع IV بدون مرگ ومیر در اثر اعمال هر سه مداخله، شاید به ایمن بودن تمرین HIIT و مکمل کورکومین برای کاهش روند فیبروز قلبی متعاقب سکته دلالت کند؛ اما فقط مداخله توأم سبب کاهش بیان پروتئین کلاژن نوع III و افزایش FSTL و Smad7 در بطن چپ دچار سکته شد که زمینه تجویز توأم کورکومین و HIIT برای کسب نتایج بهتر را فراهم می کند؛ اما به دلیل محدودیت های تحقیق و کمبود شواهد انسانی، همچنان نیاز به تحقیقات بیشتر باقی است.

مقدمه و هدف. اثر تمرینات ورزشی بر نارسایی های متابولیک از طریق دست کاری عامل رشد فیبروبلاستی-21 (FGF-21) متناقض است. بنابراین، هدف تحقیق تعیین اثر کمّی تمرینات ورزشی بر FGF-21 سرم بزرگ سالان دارای اختلالات متابولیک بود. روش شناسی. ابتدا جستجوی پایگاه های اطلاعاتی PubMed و Google Scholar برای استخراج مقاله های فارسی و انگلیسی منتشره شده تا اردیبهشت 1400، انجام شد و اندازه اثر (SMD) با مدل اثرات تصادفی محاسبه شد. یافته ها: 14 مطالعه شامل 19 مداخله(شامل تمرین هوازی(3=n)، تمرین مقاومتی(3=n)، تمرین تناوبی شدید(4=n) و تمرین ترکیبی(4=n)) دربردارنده اطلاعات 503 آزمودنی(دارای اضافه وزن یا چاقی و یا مبتلا به دیابت دو، سندرم متابولیک و کبد چرب)، واجد شرایط ورود به فراتحلیل شدند. اما به دلیل وجود ناهمگونی، درنهایت اثر کمی 16 مداخله به صورت کاهش FGF21 سرم پس از تمرین[001/0p=، (22/-0 الی 65/0CI: -) 44/0-SMD=] به دست آمد که با سن(10/0=P) و شاخص توده بدن(50/0=P) آزمودنی ها همبستگی نداشت. بحث و نتیجه گیری: تمرینات بدنی بی اعتنا به سن یا وضعیت وزنی، ابزار کارآمدی برای کاهش قابل ملاحظه FGF21سرم بیماران متابولیک هستند که انتظار می رود به بهبود بیشتر اختلالات متابولیکی منجر شود. با این حال، هنوز هم نیاز به کارآزمایی های بالینی بیشتر با در نظر گرفتن نقش مؤلفه های تمرینی از جمله شدت و نوع تمرین در این زمینه باقی است.

تمرکز، در تیراندازی نقش مهمی دارد. برخی توانایی تمرکز را از استعدادهای طبیعی و ذاتی ورزشکاران دانسته اند، حال آنکه این توانایی ها ذاتی نیست و مهارت هایی است که ورزشکاران می توانند از طریق تمرین و آموختن به دست آورند. یکی از راه های افزایش تمرکز، استفاده از تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم (tDCS) است. بدین منظور به بررسی تأثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم بر تمرکز و رکورد تیراندازان تپانچه 16-26 ساله شهر اصفهان پرداخته شد. در پژوهش 30 آزمودنی (خانم و آقا) حضور داشتند که 15 نفر آنها در گروه تجربی و 15 نفر برای گروه کنترل انتخاب شدند. پیش از شروع کار از آزمودنی های هر دو گروه پیش آزمون شامل تست استروپ و فرم کامل تیراندازی شامل 60 تیر با دستگاه اسکت گرفته شد و پس از آن افراد گروه تجربی تحت تأثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز با استفاده از جریان الکتریکی مستقیم از ناحیهT3 و CZ به مدت 20 دقیقه با ولتاژ یک میلی آمپر در یک روز و به مدت 10 جلسه به صورت مداوم قرار گرفتند. پس از پایان کار و گذشت 7 روز از همه آزمودنی ها پس آزمون گرفته شد که همان موارد پیش آزمون بود. داده های به دست آمده با استفاده از SPSS و سپس تحلیل کوواریانس بررسی شد. در این تحقیق، سطح معناداری برای آمار بخش تمرکز 005/0 و برای آمار بخش رکورد 0001/0 به دست آمد. نتایج به دست آمده هم در آمار توصیفی و هم در آمار استنباطی با 05/0 >P نشان دهنده این بود که تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز بر تمرکز و رکورد تیراندازان تپانچه تأثیر معنا داری داشته و بهبود یافته است.

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر برنامه نود برآمیخته بازاریابی لیگ برتر فوتبال ایران است. این پژوهش از نوع تحقیقات اکتشافی بوده و دارای ماهیت کیفی است. در این پژوهش از روش نظریه داده بنیاد و رویکرد گلیزری، از این رویکرد استفاده شد. جامعه پژوهش مستندات انجام شده در حیطه پژوهش، مربیان، بازیکنان و داوران لیگ برتر فوتبال ایران و نیز اساتید دانشگاه بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد و افراد تحت مصاحبه های نیمه ساختاریافته قرار گرفتند. سپس داده های حاصل از 14 مصاحبه به روش نظریه داده بنیاد تجزیه وتحلیل گردید. کدهای حاصل از مصاحبه ها پس از تلخیص در مرحله کدگذاری محوری به 129 کد متمایز تبدیل شدند. با بررسی و مقایسه کدها مشخص شد که تمامی کدها را می توان به 60 مفهوم و5 مقوله اصلی تقسیم کرد. به طوری که مقوله ماهیت فوتبال دارای 17 مفهوم، مقوله قابلیت های لیگ دارای 19 مفهوم، مقوله ظرفیت های رسانه ملی دارای 10 مفهوم، مقوله برنامه نود دارای 3 مفهوم و مقوله مجری توانمند برنامه دارای 8 مفهوم است. مفاهیم شناسایی شده در بخش مقوله محبوبیت و مقبولیت برنامه نود نیز شامل 3 مفهوم می باشد.علاوه براین 5 مقوله نیز در بخش پیامد ها شناسایی شد. درنهایت نتایج ارتقا بازاریابی فوتبال ایران را نشان می دهد مدل پیشنهادی تحقیق نشان داد که در صورت استمرار موفقیت های یک برنامه فوتبالی، مخاطبان لیگ برتر نیز افزوده شده و به همراه خود مزایای مادی و معنوی به همراه خواهند داشت و گام مهمی در جهت حرفه ای شدن باشگاه های فوتبال ایران خواهد بود.

هدف از این پژوهش بررسی عوامل اثرگذار بر مدیریت عملکرد در سازمان های ورزشی بود. این پژوهش توصیفی-همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش را رؤسای ادارات تربیت بدنی و فعالیت های ورزشی استان ها در حوزه آموزش و پرورش، معاونین و اعضای دفتر تربیت بدنی و فعالیت های ورزشی، رؤسای هیات ها، رئیس انجمن های ورزشی و اعضای فدراسیون ورزش دانش آموزی تشکیل می دادند که نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد (147 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته براساس مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه های نیمه هدایت شده بود (4 عامل، 10 بعد، 50 گویه). روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به وسیله متخصصان (10 نفر)، روایی همگرا با استفاده از میانگین واریانس استخراج شده (بالاتر از 5/0)، روایی واگرا با استفاده از ماتریس فورنل-لارکر، سنجش پایایی درونی با استفاده از ضرایب بارهای عاملی (بالاتر از 4/0)، آلفای کرونباخ (بیشتر از 7/0) و پایایی ترکیبی (بیشتر از 7/0) تأیید شد. جهت آزمون فرضیات از نرم افزار اسمارت پی.ال.اس نسخه 3 استفاده شد. نتایج نشان داد مدل ارائه شده دارای برازش مناسبی بود. در تحلیل مسیر روابط، عوامل زمینه ای، سرمایه دانشی-روانشناختی و مهندسی سازمان به طور مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر مدیریت عملکرد سازمانی دارند و هر کدام به ترتیب 26/0، 26/0، 28/0 درصد از تغییرات آن را تبیین می کند. طراحی، اصلاح و تقویت سازوکارهای عوامل اثرگذار بر مدیریت عملکرد در چارچوب مشخص و معین می تواند تضمین کننده و اطمینان بخش تحقق مأموریت ها و اهداف سازمانی باشد.

پژوهش حاضر با هدف مدل سازی کیفی استعدادیابی ورزش بسکتبال بر منطق تحلیل محتوای پنهان اجرا شده است. روش تحقیق به شیوه کیفی و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد است. برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته استفاده شد. جامعه آماری تحقیق را کلیه اساتید و متخصصین حوزه مدیریت ورزشی و استعدادیابی و همچنین مدیران اجرایی حوزه استعدادیابی در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون بسکتبال ایران تشکیل داد. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از فرایند کدگذاری اولیه، محوری و گزینشی با استفاده از نرم افزار MAXQDA18 استفاده گردید. نتایج نشان داد در تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک کدگذاری باز، 452 مفهوم اولیه تعیین شد که با دسته بندی این مفاهیم، 19 مفهوم در خصوص تعریف از توسعه استعداد در بسکتبال ایران، عوامل علّی (5 مقوله)، شرایط زمینه ای (5 مقوله)، شرایط مداخله گر (5 مقوله) در تحقق نظام استعدادیابی در بسکتبال ایران وجود دارد. همچنین، 8 راهبرد (راهبردهای انگیزشی، فنی، حقوقی، مدیریتی، استراتژیک، تجهیزاتی، ساختاری و آموزشی) شناسایی و 3پیامد (پیامدهای سازمانی، اجتماعی و آرمانی) را در پی خواهد داشت. بر اساس مدل پارادایمی ارتقای نظام استعدادیابی در بسکتبال ایران و با توجه ویژه به مقولات و شاخص های بیان شده، میتوان به توسعه رشته بسکتبال کشور یاری نمود.

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه مؤلفه های هوش عاطفی و فرهنگ سازمانی کارآفرینانه در کارکنان ادارات ورزشی بود. روش تحقیق توصیفی- همبستگی از نوع کاربردی بوده و به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان فدراسیون هندبال است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 148 پرسشنامه جمع آوری گردید. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه هوش عاطفی و پرسشنامه سنجش نگرش کارآفرینانه می شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزار PLS در سطح 05/0p < استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که از بین مؤلفه های هوش عاطفی، مهارت های اجتماعی و خود آگاهی و خود تنظیمی به ترتیب از بیش ترین ارتباط با فرهنگ سازمانی کارآفرینانه برخوردار هستند. نتایج حاصل از مدل این تحقیق هم چنین نشان داد که مؤلفه های هوش عاطفی نیز ارتباط معناداری با فرهنگ سازمانی کارآفرینانه دارند. با توجه به نتایج می توان اینگونه استنباط کرد که ارتباط مولفه های هوش عاطفی با فرهنگ سازمانی کارآفرینانه نشان دهنده حرکت سازمان به سمت توسعه مستمر، انسجام و نوآوری و همکاری، ارتباطات، پیشگامی و ریسک پذیری بیشتر و ارائه طرح های کارآفرینانه مطلوب تر خواهد بود.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر تمرینات حس عمقی و تمرینات ترکیبی (حس عمقی + تصویرسازی ذهنی) بر درد، ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی بود. جامعه آماری، زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی ۳۰ تا ۵۰ سال شهر تهران بودند. که به طور تصادفی به سه گروه تمرینات حس عمقی، تمرینات ترکیبی (حس عمقی و تصویرسازی ذهنی)، و گروه کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه تمرینی به مدت شش هفته تمرینات را انجام دادند و گروه گنترل هیچ تمرینی در این مدت انجام ندادند. کمردرد، ناتوانی عملکرد و حس عمقی کمر آزمودنی ها در پیش آزمون و پس آزمون(پس از شش هفته) اندازه گیری شد. جهت اندازه گیری کمردرد، ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر به ترتیب از مقیاس بصری شدت درد ( VAS)، پرسشنامه شاخص ناتوانی اسوستری و بازسازی زاویه ی ۳۰ درجه فلکشن کمر استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که تمرینات حسی عمقی و نیز تمرینات ترکیبی بر کمردرد و ناتوانی عملکرد و حس عمقی کمر زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی تاثیر معنی داری دارد و موجب کاهش آنها می گردد (۰/۰۵>P). اما بین تاثیر آنها بر کمردرد و ناتوانی عملکرد تفاوت معنی داری وجود ندارد (۰/۰۵<P). نتایج پژوهش حاضر بیان داشت که، تمرینات ترکیبی (تمرین فعال با تصویرسازی ذهنی) در مقایسه با تمرینات فعال، بر درد و ناتوانی عملکردی و حس عمقی کمر اثرگذاری یکسان دارند.

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل زعفران همراه با دو هفته بی تمرینی بر برخی شاخص های مرتبط با بیماری دیابت در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بود. به این منظور 48 زن چاق دیابتی نوع 2 به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی (تمرین، مکمل، مکمل+تمرین، دارونما) تقسیم شدند. گروه مکمل+تمرین و تمرین به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته، تمرین هوازی با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه) انجام دادند. دوز روزانه 400 میلی گرم پودر سرگل زعفران (یک بار در روز) به مدت دو ماه استفاده شد. دارونما، حاوی 400 میلی گرم آرد گندم بود. پس از 12ساعت ناشتایی خون گیری انجام گرفت. در ادامه متغیرهای آدیپونکتین، رزیستین، انسولین، گلوکز و HOMA-IR بررسی شدند. تجزیه وتحلیل داده با استفاده از آزمون شاپیرو-ویلک، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی و تحلیل واریانس یک راهه با تست تعقیبی LSD انجام گرفت. نتایج نشان داد، در مرحله پس آزمون در متغیر آدیپونکتین، رزیستین، درصد چربی بدن، گلوکز، انسولین، HOMA-IR، (0001/0P<)، وزن (036/0P<) و   BMI(008/0P<) بین چهار گروه اختلاف معنا داری بود. همچنین در مرحله پس از دو هفته بی تمرینی در متغیر آدیپونکتین، درصد چربی بدن (0001/0P<)، رزیستین (001/0P<)، وزن (039/0P<)،  BMI (009/0P<)، گلوکز (002/0P<)، انسولین (002/0P<)،  HOMA-IR(002/0P<) بین چهار گروه اختلاف معنا داری داشت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل به تنهایی بر شاخص های مرتبط با بیماری دیابت نوع 2 اثر معنا داری دارد. با وجود این، مصرف مکمل همراه با تمرین هوازی بیشترین تأثیر را بر کنترل این شاخص ها دارد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل زعفران همراه با دو هفته بی تمرینی بر برخی شاخص های مرتبط با بیماری دیابت در زنان چاق مبتلا به دیابت نوع 2 بود. به این منظور 48 زن چاق دیابتی نوع 2 به صورت تصادفی به چهار گروه مساوی (تمرین، مکمل، مکمل+تمرین، دارونما) تقسیم شدند. گروه مکمل+تمرین و تمرین به مدت 8 هفته (3 جلسه در هفته، تمرین هوازی با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه) انجام دادند. دوز روزانه 400 میلی گرم پودر سرگل زعفران (یک بار در روز) به مدت دو ماه استفاده شد. دارونما، حاوی 400 میلی گرم آرد گندم بود. پس از 12ساعت ناشتایی خون گیری انجام گرفت. در ادامه متغیرهای آدیپونکتین، رزیستین، انسولین، گلوکز و HOMA-IR بررسی شدند. تجزیه وتحلیل داده با استفاده از آزمون شاپیرو-ویلک، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی و تحلیل واریانس یک راهه با تست تعقیبی LSD انجام گرفت. نتایج نشان داد، در مرحله پس آزمون در متغیر آدیپونکتین، رزیستین، درصد چربی بدن، گلوکز، انسولین، HOMA-IR، (0001/0P<)، وزن (036/0P<) و   BMI(008/0P<) بین چهار گروه اختلاف معنا داری بود. همچنین در مرحله پس از دو هفته بی تمرینی در متغیر آدیپونکتین، درصد چربی بدن (0001/0P<)، رزیستین (001/0P<)، وزن (039/0P<)،  BMI (009/0P<)، گلوکز (002/0P<)، انسولین (002/0P<)،  HOMA-IR(002/0P<) بین چهار گروه اختلاف معنا داری داشت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل به تنهایی بر شاخص های مرتبط با بیماری دیابت نوع 2 اثر معنا داری دارد. با وجود این، مصرف مکمل همراه با تمرین هوازی بیشترین تأثیر را بر کنترل این شاخص ها دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل مؤثر روانی بر موفقیت و شکست ورزشکاران طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش به صورت پیمایشی بود. جامعه آماری شامل ورزشکاران حرفه ای مرد در رشته های گروهی در استان های غرب کشور بود که اطلاعات کامل و دقیقی از آنان در دسترس نبود. بدین منظور، بر حسب انتخاب در دسترس تعداد 200 نفر از این افراد به عنوان نمونه پژوهش مشخص شدند. در نهایت پس از پخش و جمع آوری پرسش نامه های پژوهش تعداد 172 پرسش نامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته ای بود. نتایج پژوهش نشان داد در کل تعداد 24 مؤلفه شناسایی شده در 4 دسته عوامل شامل مسائل انگیزشی، جنبه های محیطی، مسائل فردی و مسائل اجرایی دسته بندی شدند. به عبارتی توجه به مسائل انگیزشی، جنبه های محیطی، مسائل فردی و مسائل اجرایی می تواند در شکل گیری موفقیت ها و شکست های ورزشکاران تأثیرگذار باشد.

هدف از این پژوهش ارائه الگوی نقش آفرینی دانشکده های علوم ورزشی کشور در ارتباط با جامعه بود. روش تحقیق کیفی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر اساتید و خبرگان دانشگاهی با تخصص ورزشی و غیر ورزشی آگاه به موضوع بودند. نمونه گیری به روش هدفمند و به تکنیک گلوله برفی بود. ابزار تحقیق مصاحبه بود که از 13 نفر به عمل آمد. روایی ابزار پژوهش (مصاحبه)، توسط مصاحبه شوندگان و سپس اساتید متخصص، مورد بررسی قرار گرفت و تأیید گردید و برای سنجش پایایی از روش توافق درون موضوعی استفاده شد که مطابق این روش مقدار پایایی برابر با 80/0 بود بر این اساس پایایی آزمون نیز مورد تایید واقع شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش نظریه برخاسته از داده ها استفاده شد. نتایج یافته های حاصل از مصاحبه های نیمه ساختار یافته نشان داد که 5 مقوله اثر می تواند به عنوان شاخص های نقش آفرینی دانشکده های علوم ورزشی مورد نظر واقع شود. این 5 مقوله شامل: تولید علم و پرورش نیروی متخصص، آگاهی بخشی و سلامت جامعه، کسب و کار مبتنی بر ورزش، شکوفایی اجتماعی و خدمات می باشند. که این 5 مقوله خود شامل 13 مفهوم و 49 عامل یا کد باز هستند. بر اساس یافته های این پژوهش نتیجه می گیریم که این شاخص ها باید به بهترین شکل خود مورد توجه مدیران دانشکده ها واقع شوند و دانشکده ها با توجه به این مقولات می توانند به برنامه ریزی در مورد اثر گذاری خود بر جامعه اقدام نمایند.