آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۵

چکیده

سیاست گذاری با هدف توسعه فناوری، کارکرد اساسی دولت ها و فرآیند مداخله آن ها به منظور دستیابی به نتایج و تحقق چشم اندازهای اقتصادی و اجتماعی است. مطالعات سیاست گذاری به دنبال توصیف و تبیین سیاست گذاری دولت ها و نحوه اثرگذاری و ایجاد تغییر در آن است. حوزه انرژی از جمله انرژی های تجدیدپذیر و همچنین توسعه فناوری های تجدیدپذیر نیز به عنوان یکی از مهم ترین حوزه های مسائل عمومی، همواره متاثر از مداخلات مستقیم و غیرمستقیم دولت است. در این راستا هدف این مقاله بررسی چالش های تاثیرگذار بر فرآیند سیاست گذاری توسعه فناوری های تجدیدپذیر در ایران می باشد که به این منظور از روش مدل سازی ساختاری-تفسیری استفاده شده است تا روابط متقابل میان این چالش ها بیان شود. علاوه براین، از تحلیل MICMAC نیز برای تشخیص قدرت نفوذ و وابستگی هر یک از چالش ها استفاده شده است. پس از تحلیل داده ها، چالش های تاثیرگذار بر فرآیند سیاست گذاری توسعه فناوری های تجدیدپذیر در 5 سطح مختلف طبقه بندی شدند و با توجه به روابط متقابل بین آن ها به صورت مدل ساختاری-تفسیری ارائه شد. همچنین پس از تحلیل MICMAC متغیرها در سه گروه متغیرهای وابسته، مستقل و خودمختار قرار گرفتند و هیچ متغیری در گروه متغیرهای پیوندی قرار نگرفت. یافتهها نشان داد که «پشتیبانی از نوآوران موفق»، «ظرفیت جذب سرمایه»، «هزینه های راه اندازی نامشخص» و «اثبات اثربخشی سیاست ها» از اساسی ترین چالش های تاثیرگذار بر فرآیند سیاست گذاری توسعه فناوری های تجدیدپذیر در ایران می باشند.

Interpretive-structural modeling of challenges affecting the policy-making process of renewable energy technologies development in Iran

Policy-making with the aim of technology development is the basic function of governments and their intervention process in order to achieve results and realize economic and social prospects. Policy studies seek to describe and explain the policy of governments and how to influence and change it. The field of energy including renewable energy, as well as the development of renewable technologies, as one of the most important areas of public issues, is always affected by direct and indirect government interventions. In this regard, the purpose of this article is to investigate the challenges affecting the policy-making process of renewable technology development in Iran. For this purpose, the method of interpretive structural modeling has been used to express the interrelationships between these challenges. In addition, MICMAC analysis has been used to identify the influence and dependence of each of the challenges. After analyzing the data, the challenges affecting the policy-making process of renewable technology development were classified into five different levels and according to the interrelationships between them, it was presented as an interpretive structural model. Also, after MICMAC analysis, the variables were divided into three groups of dependent, independent, and autonomous ones, and no variables were included in the group of linked ones. The findings show that "supporting successful innovators", "capital raising capacity", "uncertain start-up costs", and "proving the effectiveness of policies" are among the main challenges affecting the policy-making process of renewable technology development in Iran.

تبلیغات