جایگاه هویت ملی در مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی (مورد مطالعاتی مصوبات 1390 تا 1400) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شورای عالی انقلاب فرهنگی یکی از نهادهای تصمیم گیر در جمهوری اسلامی ایران است که بسیاری از تصمیم گیری های کلان در حوزه فرهنگی در جمهوری اسلامی ایران متأثر از این شوراست. هویت ملی نیز به عنوان یک مقوله فرهنگی و گفتمانی در تصمیمات شورای عالی انقلاب فرهنگی بروز دارد. با توجه به اهمیت هویت ملی، بررسی میزان اهتمام شورای عالی انقلاب فرهنگی به این مقوله ضروری است؛ بنابراین این مقاله تلاش دارد مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی از 1390 تا 1400 را از منظر هویت ملی بررسی نماید. در این تحقیق هویت ملی به هفت بعد اجتماعی، فرهنگی، تاریخی، سیاسی، سرزمینی، دینی و ادبی و زبانی تقسیم شده است و ابعاد مذکور در مصوبات ردگیری می شوند. برای رسیدن به هدف پژوهش نیز از روش الگوی عملیاتی تحلیل گفتمان استفاده شده است. تحلیل مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی از منظر هویت ملی نشان می دهد که حفظ همبستگی و انسجام ملی، حاکمیت آموزه های قرآنی، گسترش زبان فارسی، احیای حافظه تاریخی، حفظ فرهنگ ایرانی اسلامی، رشد بصیرت سیاسی و جذب نخبگان ذیل محور کلان تمدن اسلامی به هویت ملی ایرانی شکل داده اند. همچنین میزان اهتمام شورای عالی انقلاب فرهنگی به همه ابعاد هویت ملی یکسان نبوده است و بعد سرزمینی در کمترین حد و بعد فرهنگی و ادبی و دینی بیشتر از سایر ابعاد موردتوجه بوده اند و ابعاد سیاسی، اجتماعی و تاریخی در میانه این بردار قرار دارند.The Position of National Identity in the Approvals of the Supreme Council of Cultural Revolution (Study Case: 2011 to 2021 Approvals)
The Supreme Council of Cultural Revolution (SCCR) is one of the decision-making institutions in the Islamic Republic of Iran and many major decisions in the cultural field in Iran are influenced by SCCR. National identity also appears as a cultural and discursive category in the decisions of the SCCR. Considering the importance of national identity, it is necessary to examine the level of attention of the SCCR to this category. Therefore, this article means to examine the approvals of the SCCR from 2011 to 2021 from the scope of national identity. In this research, national identity is divided into seven social, cultural, historical, political, territorial, religious, literary, and linguistic dimensions, and the mentioned dimensions are tracked in the approvals. To achieve the goal of the research, the operational pattern method of discourse analysis has been used. The analysis of the approvals of the SCCR from the perspective of national identity shows that maintaining national solidarity and cohesion, the rule of Quranic teachings, the spread of the Persian language, the revival of historical memory, the preservation of Islamic Iranian culture, the development of political insight and the attraction of elites under the main axis of Islamic civilization shaped to Iranians national identity. Also, the level of attention paid by the SCCR to all dimensions of national identity has not been the same, and the territorial dimension is the least, and the cultural, literary and religious dimensions have been more important than other dimensions, and the political, social and historical dimensions are in the middle of this vector.
تبلیغات
