هدف این مقاله آزمون اثر مکانیسم های حاکمیت شرکتی بر هزینه های نمایندگی در نمونه ای متشکل از شرکت های ایرانی است. مقاله حاضر اثر مکانیسم های حاکمیت شرکتی بر دو پراکسی متفاوت از هزینه های نمایندگی، یعنی فروش کل به دارایی کل (گردش دارایی) و نسبت هزینه های عملیاتی به فروش کل را بررسی می کند. از بین سازوکارهای کنترل هزینه های نمایندگی درصد اعضای غیرموظف هیئت مدیره و درصد سرمایه گذاران نهادی، به عنوان متغیر مستقل، بررسی شده اند. تحلیل و بررسی همبستگی با استفاده از رگرسیون مقطعی صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد، در صورت استفاده از نسبت گردش دارایی به عنوان معیاری برای اندازه گیری هزینه های نمایندگی، بین درصد اعضای غیرموظف و هزینه های نمایندگی رابطه معناداری وجود دارد، اما این رابطه برای سرمایه گذاران نهادی معنادار نیست.
