هدف این مقاله، گزینش بهترین استراتژی نوآوری برای بهبود عملکرد پروژه های ساختمانی بوده و برای انجام مطالعه میدانی، شرکت مدیریت پروژه های ساختمانی ایران که تعداد کلیه مدیران، گروه مشاوران ارشد و کارکنان آن چهل نفر بودند، برای جامعه مورد بررسی قرار گرفت. پانزده نفر از تصمیم گیران اصلی شرکت به روش تصادفی برای نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از رویکرد ترکیبی دلفی فرایند تحلیل شبکه ای استفاده شد که مرحله اول آن، برای مرور ادبیات پژوهش، شناسایی معیارهای کلیدی عملکرد پروژه های ساختمانی، شناسایی دسته بندی های مختلف استراتژی نوآوری و سرانجام انتخاب معیارها و دسته بندی مناسب طی نشست های هم اندیشی با متخصصان و درپی آن، تهیه و توزیع پرسش نامه تخصصی میان متخصصان و مرحله دوم، برای گزینش بهترین استراتژی نوآوری با توجه به معیارهای عملکرد بود. یافته ها نشان داد که به ترتیب استراتژی های پیشرو و واردکننده فناوری به منزله استراتژی های نوآوری، با توجه به شرایط فعلی و آتی شرکت، از ارجحیت بالاتری برخوردار هستند. این رویکرد به لحاظ اینکه تصمیم های پیچیده را برای تصمیم گیرندگان اصلی شرکت برای انتخاب بهترین استراتژی آسان می کند، از ویژگیِ کاربردی بالایی برخوردار است.
