یکی از چالش های سازمانی و نیازهای اصلی شرکت ملی نفت ایران دست یافتن به استراتژی هایی است که بتوان از آن در بهبود عملکرد کارکنان استفاده نمود. مربیگری عملکرد یکی از استراتژی هاست و نبود مدل متناسب با صنعت نفت از موانع موجود در این شرکت است. تحقیق حاضر با استفاده از روش کیفی درصدد شناسایی مدل شایستگی های مربیگری عملکرد متناسب با شرکت ملی نفت ایران بود . روش جمع آوری داده ها بررسی متون و مصاحبه نیمه ساخت یافته بود. شاخص های مطرح شده از انجمن ها و مدل های مربیگری و ادبیات تحقیق برگرفته شد. روش نمونه گیری هدفمند و شامل مصاحبه با 12 نفر از مسئولان و مدیران آگاه به مربیگری در شرکت ملی نفت بود . متون و مصاحبه ها توسط نرم افزار MAXQDA با روش استقرائی کدگذاری شد. تحلیل یافته ها مشتمل بر 16 دسته شایستگی های مربیگری عملکرد براساس کدهای مشترک بین ادبیات تحقیق و نظر متخصصان دسته بندی و ارائه شد.