بکارگیری روش های نوین در امور کنترلی نظارتی که امروزه به نام سامانه های کنترلی نظارتی از آن هایاد می شود، ضمن ارتقاء قابلیت اطمینان و افزایش امکان برسر پا ماندن، باعث کاهش خطرات و هزینه های هنگفت ناشی از اعزام تیم های تخصصی و همچنین کاهش میزان خرابی ها و کاهش میانگین زمان تعمیر سامانه های پدافندی خواهد گردید. از آن جایی که بسترهای موجود در خصوص طراحی و بهره برداری از سامانه های بومی مشابه در این حوزه در داخل کشور جمهوری اسلامی ایران فراهم می باشد لذا محققین سعی دارند تا با ارائه تعریفی از سامانه های کنترلی نظارتی، قابلیت اطمینان، قابلیت تعمیر، میانگین زمان تعمیر و معرفی یک مدل از سامانه های کنترلی نظارتی، با تهیه پرسش نامه و فرم مصاحبه با صاحب نظران نسبت به بررسی نقش سامانه کنترلی نظارتی بر کاهش میانگین زمان تعمیر که هدف اصلی این پژوهش می باشد بپردازند. در این راستا از جامعه آماری که شامل اسناد و مدارک و صاحب نظران مرتبط با موضوع می باشند و بصورت هدفمند نسبی تعیین گردیده اند، در خصوص "سامانه کنترلی نظارتی" به عنوان یک متغیر مستقل کلان و "کاهش میانگین زمان تعمیر" به عنوان یک متغیر تابع، تحقیقی از نوع کاربردی با روش توصیفی و رویکرد کیفی با روش های میدانی (مصاحبه و پرسش نامه) و کتابخانه ای (اسناد و مدارک و سایت های اینترنتی) صورت پذیرفته و نتایج حاصله به روش آمیخته (کمی/کیفی) مورد تجزیه و تحلیل و تبیین قرار گرفته و نهایتاً مشخص گردید که بهره گیری از روش های نوین و سیستم های کنترلی نظارتی روز دنیا همانند SCADA امری بسیار ضروری می باشد.
