وجود ارتباطات موثر، همواره یکی از عوامل مهم موفقیت سازمان ها بوده است. ارتباطات کارکنان در شبکه های ارتباطی محیط کاری برخط و برون خط منابع مکملی هستند که تعامل آنها بر عملکرد شغلی مؤثر است. مطالعات شبکه اجتماعی در موقعیت های سازمانی، نشان داده اند که وضعیت شبکه، تاثیرات قابل توجهی بر نتایج عملکرد افراد و سازمان ها دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر فناوری و به طور خاص ارتباطات شبکه ای حاصل از نظریه شبکه اجتماعی بر عملکرد شغلی کارکنان است. روابط شبکه ای به عنوان روابط مستقیم و غیرمستقیم در محیط کاری برخط و برون خط در نظر گرفته شده که به چهار ارتباط متمایز منتهی می گردند. این پژوهش از نوع پژوهش های غیرآزمایشی بوده و از پرسشنامه به منظور گردآوری داده ها استفاده شده است. نتایج مطالعه زمینه ای در میان 104 نفر از کارکنان دانشی شامل مهندسان نرم افزار، تحلیل گران و رهبران فنی، نشان داد که روابط مستقیم برون خط، روابط غیرمستقیم برون خط و روابط مستقیم برخط پیش بینی کننده عملکرد شغلی هستند، اما رابطه قابل توجهی میان روابط غیرمستقیم برخط و عملکرد شغلی وجود ندارد.
