محققان و اندیشمندان مدیریت امروزه بر این باورند که کارکنان مهمترین منبع مزیت رقابتی می باشند. آنها معتقدند که سرمایه انسانی شرکت همه نیازمندیهای استراتژیک را برآورده می کند. در نتیجه این اعتقاد، بخشهای منابع انسانی از ایفای نقش های کاملاً اداری به سمت قبول مسئولیت مشارکت در دستیابی به استراتژی های کسب و کار تکامل یافتند. در نتیجه این تکامل، لازم است تا بخش های منابع انسانی شیوه ارزیابی سنتی کارکنان خود را تغییر دهند. یکی از فرآیندهای مهم در حوزه منابع انسانی سیستم ارزیابی عملکرد می باشد تکیه جدید بر خود مدیریتی در برنامه ریزی های کار، سازمان ها را مجبور کرده است به سمت نظام های عملکردی چند جانبه از جمله سیستم باز خورد 360 درجه (ارزیابی چند جانبه) حرکت کنند. هدف این تحقیق دستیابی به نگرش مدیران به منظور شناخت سطح آمادگی آنان برای اجرای سیستم ارزیابی عملکرد 360 درجه می باشد. سؤال اصلی که مطرح می شود این است که آیا مدیران این شهرک از آمادگی لازم برای پیاده سازی نظام ارزیابی عملکرد 360 درجه برخوردار می باشند؟ با توجه به تقسیم بندی تحقیقات علمی از نظر هدف، پژوهش حاضر از نوع پژوهش کاربردی می باشد و از نظر فرآیند عملیات، تحقیق حاضر از نوع تحقیق توصیفی- پیماشی می باشد. ابزار اصلی برای جمع آوری داده ها پرسشنامه می باشد که برای تجزیه و تحلیل آنها از آماره آزمون فریدمن و T-test استفاده شد. بر مبنای یافته های به دست آمده مشخص شد مدیران از آمادگی لازم برای اجرای سیستم باز خورد 360 درجه برخوردار نمی باشند.
