هدف اصلی و نوآوری مقاله حاضر بررسی شبکه های اجتماعی مجازی (یکی از ابزارهای وب2) به عنوان یک ابزار نوین برای استفاده در امر آموزش و یادگیری بود. این مطالعه از نوع مروری و با استفاده از بررسی سیستماتیک مقالات علمی، بر کارآزمایی تصادفی کنترل شده استوار است که در مجلات معتبر چاپ شده است. در این پژوهش با بررسی پژوهش هایی که از شبکه های اجتماعی مجازی در حوزه آموزش و یادگیری استفاده کرده بودند، مشخص شد استفاده از این ابزار می تواند به برانگیختن رویکرد تحقیق، تحلیل و خلّاقیّت، قوه قضاوت مستقل و خودآگاهی انتقادی در دانشجویان و در نهایت ایجاد محیط یادگیری ساختن گرایانه منجر شود. نتایج حاصل از این مطالعه بیان کننده مزایای ساختن گرایانه استفاده از این ابزار برای اساتید و یادگیرندگان و همچنین شناسایی چالش ها و تهدیدهای پیش روی این حوزه است. در پایان با تحلیل پژوهش های مورد مطالعه مؤلّفه های اصلی یادگیری 2 که شامل مشارکت، چندرسانه ای بودن و یادگیرنده به عنوان تولیدکننده دانش است و همچنین محورهای اصلی چالش ها و مزایای استفاده از شبکه های اجتماعی در آموزش و یادگیری شناسایی و معرفی شدند.
