این پژوهش به منظور مقایسه ساختار انگیزش در افراد معتاد به اینترنت با افراد بهنجار در گروه سنی 15- 28 ساله صورت گرفت. نمونه این پژوهش در بر گیرنده 70 آزمودنی است و شامل 35 نفر افراد عادی و 35 نفرکاربر افراطی و معتاد به اینترنت هستند که به صورت نمونه گیری تصادفی در دسترس، در کافی نت های سطح تهران انتخاب شده اند، با تحلیل یافته های حاصل از پرسشنامه ساختارانگیزش(PCI) و تست اعتیاد به اینترنت ((IAT، این نتایج بدست آمد، که بین افراد معتاد به اینترنت و افراد بهنجار تفاوت به لحاظ کنترل در سیر تحقق اهداف، میزان سر خوردگی در صورت عدم تحقق اهداف، میزان تعهد و وابستگی قلبی به اهداف و اهمیت اهداف فرد برای اهداف دیگر وی می باشد، ولی تفاوتی به لحاظ میزان اهمیت اهداف، سیر تحقق اهداف، میزان آگاهی به تعقیب اهداف، میزان شادی و خشنودی در صورت تحقق اهداف، طول زمان لازم تا تحقق اهداف و میزان آزادی در انتخاب اهداف دیده نشد.