پژوهش های کاربردی در مدیریت ورزشی

هدف این تحقیق بررسی اثرات­ مهارت­های ارتباطی بر کسب مهارت های مدیریتی مدیران ورزشی ایران بود. تحقیق از نوع توصیفی بود که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را حدود 700 نفر از مدیران ورزشی سازمان های ورزشی ایران تشکیل می دادند. نمونه­ی آماری تحقیق، به صورت تصادفی طبقه ای، انتخاب ­شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های مهارت های ارتباطی پایایی (81/0) و پرسشنامه مهارت های مدیریتی با پایایی (88/0) بود. از روش آماری استنباطی و مدل یابی معادلات ساختاری به بررسی اثرات متغیرهای مشاهده شده بر متغیرهای مکنون پرداخته شد. یافته های این پژوهش نشان داد؛ بین مهارت های مدیریتی در بین مدیران ورزشی در حوزه های مختلف همچنین بین مهارت های مدیریتی بین مدیران ورزشی مرد و زن اختلاف معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج بدست آمده از مدل معادلات ساختاری، مهارت های ارتباطی به میزان (89/0) بر مهارت های مدیریتی اثر گذار می باشد، این عدد حاکی از موثر بودن مثبت و مناسب مهارت های بنیادی ارتباطی بر کسب و تقویت مهارتهای سه گانه مدیریتی می باشد. از این رو نتایج مدل های مفهومی تحلیل مسیر مهارت های ارتباطی و مهارت های مدیرتی را تائید نمود.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی مؤلفه­های خودتوصیفی بدنی مربیان زن نخبه آمادگی جسمانی کشور بود. به همین منظور پرسشنامه 70 گویه­ای خود توصیفی بدنی ساخته شده توسط مارش و همکاران (1994) در اختیار 83 مربی زن نخبه ایروبیک و آمادگی جسمانی سراسر کشور قرار گرفت. روایی ابزارهای مذکور توسط متخصصین و پایایی آن­ها نیز در یک مطالعه مقدماتی مورد ارزیابی قرار گرفته و آلفای کرونباخ برای پرسشنامه اضطراب بدنی اجتماعی 0/92 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های کولموگروف اسمیرنف، یو من ویتنی، کروسکال­والیس، t گروه­های مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون استفاده شد. بر اساس یافته­های پژوهش، بین میانگین نمره خود توصیفی بدنی (F=3/082, p=0/021) و همچنین خرده مقیاس­های لیاقت ورزشی، قدرت، استقامت چربی بدن و عزت نفس مربیان زن نخبه ایروبیک کشور به تفکیک تعداد جلسات تمرین منظم آنان در هفته تفاوت معنی­دار وجود دارد (0/05>p). بین مربیان متأهل و مجرد در خرده مقیاس های ظاهر بدنی و چربی بدن تفاوت معنی­دار وجود داشته (0/05>p) و میانگین نمره مربیان مجرد در این دسته از مؤلفه­ها بیشتر است. به طور کلی یافته­های این پژوهش بر نقش کلیدی مؤلفه­های خود توصیفی بدنی مربیان زن نخبه ایروبیک و آمادگی جسمانی کشور تأکید می­ورزد.

تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط بین عوامل انگیزشی و تحلیل رفتگی شغلی دبیران تربیت بدنی شهر تبریز بر اساس مدل انگیزشی ERG صورت گرفته است. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی می باشد. از بین 500 نفر از دبیران تربیت بدنی مقطع راهنمایی و متوسطه تبریز تعداد 226 نفر با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان در سال 1390 انتخاب گردید. از پرسشنامه نیازهای ERG و سیاهه فرسایش شغلی مسلوچ (MBI) برای گرد آوری داده های تحقیق استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.17 و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون، آزمون تی مستقل انجام گرفت. از دیدگاه دبیران تربیت بدنی سایر دبیران آموزش و پرورش نگرش مساعدی درباره درس تربیت بدنی ندارند و آنرا درسی که تلاش کمتری نیاز دارد تلقی می کنند. نتایج نشان داد بین عوامل انگیزشی آلدفر و تحلیل رفتگی شغلی ارتباط مستقیمی وجود دارد. اما فقط دو عامل نیازهای وابستگی و نیازهای فیزیولوژیکی پیش بینی کننده تحلیل رفتگی شغلی معلمان بودند (P<0/01).

هدف تحقیق تحلیل محتوای برنامه تلویزیونی ورزشی نود در سال 88-87 بود. جامعه آماری این تحقیق عبارت از برنامه های نود پخش شده در یک دوره کامل سوپرلیگ از مرداد ماه 87 تا خرداد 88 می باشد. نمونه گیری به طور هدفمند و از نیم فصل یا شش ماه دوم پخش برنامه بود. با تهیه برگه و دستورالعمل کد گذاری و تعاریف عملیاتی از مقوله ها با سه واحد، برنامه، آیتم و موضوع تحلیل محتوا انجام شد. یافته ها نشان دادکه 77% موضوعات برنامه پیرامون مباحث اصلی و 23% پیرامون مباحث فرعی بود. در 78 درصد موضوعات مطرح مجری هیچ اعتراضی نداشته ودر 96 درصد موضوعات درگیری کلامی بین مجری و میهمان رخ نداده است. سهم موضوعات حاشیه ای در قسمت های گفتکوی استودیویی برنامه بیشتر از دو برابر بخش های تولیدی برنامه است. رویکرد برنامه بیشتر پیرامون موضوعات مدیریتی بوده و نسبت به مدیران و کادر فنی تیم ها منتقدانه و نسبت به بازیکنان منفعلانه ونسبت به داوران محتاطانه است. بکار بردن 37درصد لحن تمسخر در یک برنامه جدی و زنده تلویزیونی، رویکرد برنامه را کاملاً معترضانه و جنجالی نشان می دهد. انتقاد بدون تمسخر برنامه واستفاده از متخصصین در حوزه های مختلف ورزشی به بهبود برنامه کمک می کند و در ابقاء برنامه بسیار موثر خواهد بود.

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی دبیران زن تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را 110 نفر از دبیران زن تربیت بدنی شهر کرمانشاه تشکیل می دادند که براساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد 80 نفر از آنها و به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه­های اعتیاد به کار (اسپینز و رابینز) و پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربورن) استفاده گردید که یایایی آنها به ترتیب 0/82 و 0/85 از طریق آلفای کرونباخ تعیین گردید. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه معکوس معنی داری قوی بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی دبیران وجود داردبه عبارت دیگر، زمانی که نمره اعتیاد به کار معلمان بالا می رود نمره کیفیت زندگی آنان پایین تر می آید همچنین بین اعتیاد به کار و مولفه­های کیفیت زندگی (سلامت عمومی، عملکرد اجتماعی، انرژی و احساسات و سلامت روانی )رابطه­ی معکوس معنی دار وجود دارد. لذا توصیه می­شود معلمان تربیت بدنی همواره اعتدال در کار را رعایت کرده و ضمن اجتناب از افراط و تفریط در کار همیشه در حفظ سلامت روحی و روانی خود کوشا و هوشیار باشند.

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر ترکیبی فعالیت هوازی و محدودیت کالریکی بر سطح CRP و فیبرینوژن سرم زنان چاق کم تحرک می باشد. بدین منظور تعداد 40 نفر زن چاق کم تحرک با میانگین و انحراف استاندارد سن، درصد چربی و شاخص توده بدنی (98/6± 6/44سال، 95/3±6/26 درصد و81/2±6/30 کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و بصورت تصادفی به چهار گروه تجربی1 (فعالیتهای ورزشی)، تجربی2 (محدودیت کالریک)، تجربی 3 (مداخله ترکیبی) و کنترل تقسیم بندی شدند. برنامه تمرینی هشت هفته ای در گروه تجربی1 شامل دویدن روی تریدمیل به مدت 50 تا 60 دقیقه، هفته ای 5 جلسه و گروه تجربی2 از یک رژیم غذایی با محدودیت کالری معادل انرژی مصرفی فعالیت ورزشی گروه تجربی 1 استفاده کردند، آزمودنیهای گروه تجربی 3 نیز از برنامه تمرینی گروه تجربی1 با نصف کردن جلسات تمرینی (25 الی 30 دقیقه در هر جلسه) و برنامه رژیم غذایی گروه تجربی2 با 2/1 محدودیت کالری به صورت ترکیبی استفاده کردند. در شیوه زندگی گروه کنترل تغییری ایجاد نشد. مرحله اول خونگیری پس از 12 ساعت ناشتایی و در پایان پس از 48 ساعت از خاتمه تمرینات در شرایط تجربی اجرا شد. یافته های پژوهش نشان داد که مقادیر وزن، شاخص توده بدنی و درصد چربی بدن در همه گروههای تجربی کاهش معنی داری یافت که بالاترین تغییر در گروه تجربی1 با مقادیر تغییرات 6/4%، 6/4% و 1/9% مشاهده شد(p>0/05). نتایج تحقیق حاکی از از کاهش قابل توجه 6/56%، 7/25% و 2/44% سطوح CRP به ترتیب در گروههای تجربی 1، 2 و 3 می باشد. این کاهش در گروه تجربی1 (فعالیت ورزشی)و 3 (مداخله رژیم غذایی و فعالیت ورزشی)معنی دار بود که به ترتیب از 64/1±1/3 به 08/1±3/1 و از 10/2±9/2 به 47/1±6/1 میلی گرم بر لیتر کاهش یافت(P>0/01). سطوح فیبرینوژن نیز در هر سه گروه تجربی 1، 2 و 3 به ترتیب 7/11%، 2/6% و 8/7% کاهش یافت که این کاهش در گروه تجربی 1(فعالیت ورزشی) و 3 (مداخله رژیم غذایی و فعالیت ورزشی)معنی دار بودکه به ترتیب از 83/27±4/278 به 25/8±7/24 و از 60/25±3/271 به 56/29±0/250 میلی گرم بر دسی لیتر(P>0/01). بین مقادیر سرمی CRP و فیبرینوژن با درصد چربی بدن، وزن بدن، شاخص توده بدنی و تغییرات درصد چربی بدن همبستگی پائینی مشاهده شد(P>0/05).

مقدمه: نوشیدنی­های ورزشی برای بهبود عملکرد ورزشی استفاده می­شوند. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کوتاه مدت دو نوشیدنی انرژی­زا بر توان بی­هوازی دانشجویان دختر ورزشکار بود. روش: در این مطالعه­ی دو سوکور، 12 دانشجوی دختر ورزشکار دانشگاه تهران(0/75±21/1 سال، 5/9±56/9 کیلوگرم، 4/59±167 سانتی­متر; انحراف استاندارد ± میانگین) به صورت داوطلبانه، طی 4 جلسه (بدون نوشیدنی، دارونما، نوشیدنی شارک و جینس) در آزمون بی­هوازی رست شرکت کردند. توان­های بی­هوازی اوج، حداقل، میانگین و شاخص خستگی محاسبه شدند. داده ها جمع­آوری شده با استفاده از آزمون آماری اندازه گیری­های مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: هیچ تفاوت معنی­داری بین توان بی­هوازی اوج (0/557=p)، حداقل (0/132=p) ، میانگین (0/853 =p)، و شاخص خستگی (0/13=p)طی 4 مرحله آزمون رست مشاهده نشد. نتیجه­گیری: بر اساس داده­های مطالعه­ی حاضر، به نظر می­رسد مصرف نوشیدنی­های انرژی­زای شارک و جینس نمی­تواند موجب بهبود توان­های بی­هوازی و کاهش خستگی دختران ورزشکار هنگام اجرای آزمون رست شوند.

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر مقادیر میوستاتین پلاسمایی مردان چاق غیر ورزشکار بود. تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی می باشد به همین منظور 19 مرد چاق غیر ورزشکار بصورت داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و به دو گروه تجربی (n=8 ) با میانگین سن 1/57± 21 سال، قد 5/51±171/11 سانتی متر و وزن 15/85±92/22 کیلوگرم و درصد چربی 1/37 ± 28/21 و کنترل با میانگین سن 1/13±21/44 سال، قد 5/09± 175/61 سانتی متر ، وزن 14/05±90/00 کیلوگرم و درصد چربی 2/68 ± 27/15 تقسیم شدند. گروه تجربی پروتکل 8 هفته ای تمرین مقاومتی شامل 5 حرکت، 3 جلسه در هفته با شدت 50 تا 80 درصد را اجرا کردند و گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکرد. قبل و 48 ساعت بعد از اتمام آخرین جلسه تمرینی و در شرایط ناشتایی 5 میلی لیتر خون از ورید بازویی آزمودنی ها گرفته شد. نتایج تحلیل آماری با آزمون تی مستقل نشان داد که مقدار میوستاتین پلاسمایی در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (p=0/005). لذا می­توان نتیجه گرفت که اجرای تمرین مقاومتی می تواند در پیشگیری از آتروفی عضلانی و کاهش توده عضلات موثر باشد.

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی شاخص های پیکر سنجی شامل ,WHR ,BMI WC و درصدچربی بدن در بانوان متقاضی تحصیل دررشته تربیت بدنی دانشگاه پیام نور انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق را 1800 نفراز بانـوان متقـاضی ورود به مقطع کارشناسی رشـته تربـیت بـدنی دانـشـگاه پـیام نورتشــکیل می دهند که از این تعداد 664 نفـربه صورت تصـادفی برای نمـونه تحقیق انتخاب شدند.بر اسـاس یافته های پژوهـش، برای آزمـودنی های مورد مطالـعه BMI برابر56/3 ±23/08 کیلو گرم بر متر مربع ، WHR برابر0/07±0/7 ، WCبرابر9/69±77/54 سانتی متر و میزان درصد چربی بدن برابر7/12±32/87 %به دست آمد.تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد ارزیابی مربوط به WC ,WHR,BMI و درصدچربی بدن دربین بانوان 54-19 ساله که به عنوان شاخص های پیشگو در مطالعات اپیدمیولوژیکی و سوخت وسازی و نیز بروز بیماریهای مرتبط با چاقی مطرح اند، در مقایسه با نمونه های خارجی همخوانی دارد.این تشابه احتمالاً به دلیل وجود سطح تحصیلات، اهمیت دادن به ترکیب بـدن و داشـتن فـعالیـت ورزشی ، اطـلاع از خـطر های ناشی از چـاقی و کـم تحـرکی می باشد.مقایسه اطلاعات به دست آمده از آزمودنی ها با هنجارهای متداول نشان داد که آزمودنی ها از نظر درصد چربی بدن در طبقه بالای متوسط قرار گرفته و نوعاً مشکلی از بابت تندرستی نداشته اند.از نظر BMIدر طبقه قابل قبول و در دامنه کمتر از حد طبیعی قرار گرفته اند. از نظر شاخص WHRدر طبقه با میزان خطر کم قرار گرفته اندو خطری آنان را تهدید نمی کند.بطور کلی نتایج نشان داد که آزمودنی ها از نظر ترکیب بدنی و شاخص آن دچار مشکلی خاص نبوده و خطر های وابسته به بهداشت آنان را تهدید نمی کند.

اندوتلین_1 یک تنگ کننده قوی عروق می­باشد که به وسیله سلول­های اندوتلیال عروقی ترشح شده و به عنوان قوی­ترین تنگ­کننده عروقی شناخته شده است. هدف این تحقیق مطالعه تاثیر یک دوره تمرینات مقاومتی بر غلظت اندوتلین_1 پلاسما و رابطه آن با فشار خون زنان سالمند بود. بدین منظور 20 زن یائسه (میانگین سن 6/02±67/37 سال، قد 8/12±153/02سانتیمتر، وزن 12/03±65/78 کیلوگرم، BMI 4/16±26/87 کیلوگرم بر متر مربع ) به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی هشت هفته تمرین مقاومتی، سه جلسه در هفته با شدت 40 تا 65 درصد یک تکرار بیشینه را انجام داد. قبل و بعد از 8 هفته تمرین، سطح استراحتی غلظت اندوتلین-1، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک اندازه­گیری و ثبت شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی از آزمون t همبسته و تفاوت­های بین گروهی از t مستقل و برای بررسی رابطه بین اندوتلین و فشارخون از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد یک دوره تمرین مقاومتی تاثیر معنی داری بر کاهش غلظت اندوتلین_1 پلاسمای زنان سالمند دارد(p=0/007). همچنین، یک دوره تمرین مقاومتی تاثیر معنی­داری بر کاهش فشارخون سیستولیک (P=0/004)و دیاستولیک (P=0/001) زنان سالمند دارد. بین غلظت اندوتلین_1 و فشار خون سیستولیک همبستگی مستقیمی وجود دارد(r=0/542). با این حال، بین غلظت اندوتلین_1 و فشار خون دیاستولیک همبستگی مشاهده نشد(r=0/378). به طور کلی ، با توجه به کاهش غلظت اندوتلین_1 پلاسما و کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک بر اثر تمرین مقاومتی و با توجه به رابطه اندوتلین_1 با فشار خون سیستولیک، به نظر می­رسد یک دوره تمرین مقاومتی با این شدت و حجم می­تواند در کاهش فشار خون سیتولیک ودیاستولیک و نیز کاهش غلظت اندوتلین_1 پلاسما به عنوان یک عامل خطر بیماری­های قلبی عروقی و ایجاد پرفشاری خون زنان سالمند موثر باشد