هدف این پژوهش تعیین رابطه بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی دبیران زن تربیت بدنی شهر کرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را 110 نفر از دبیران زن تربیت بدنی شهر کرمانشاه تشکیل می دادند که براساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد 80 نفر از آنها و به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامههای اعتیاد به کار (اسپینز و رابینز) و پرسشنامه کیفیت زندگی (وار و شربورن) استفاده گردید که یایایی آنها به ترتیب 0/82 و 0/85 از طریق آلفای کرونباخ تعیین گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه معکوس معنی داری قوی بین اعتیاد به کار و کیفیت زندگی دبیران وجود داردبه عبارت دیگر، زمانی که نمره اعتیاد به کار معلمان بالا می رود نمره کیفیت زندگی آنان پایین تر می آید همچنین بین اعتیاد به کار و مولفههای کیفیت زندگی (سلامت عمومی، عملکرد اجتماعی، انرژی و احساسات و سلامت روانی )رابطهی معکوس معنی دار وجود دارد. لذا توصیه میشود معلمان تربیت بدنی همواره اعتدال در کار را رعایت کرده و ضمن اجتناب از افراط و تفریط در کار همیشه در حفظ سلامت روحی و روانی خود کوشا و هوشیار باشند.
