محمد کشتی دار

هدف تحقیق حاضر توصیف وضع موجود والیبال در ایران با ارائة برنامة اجرایی در راستای بهبود مستمر است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامة محقق ساختة توصیف وضع موجود والیبال استان هاست که روایی محتوایی و پایایی آن تأیید شد. جامعة آماری شامل کلیة استان های کشور (30 استان) بود. حجم نمونة آماری از طریق تعیین n نمونه در مطالعة راهنما برابر 12 استان به دست آمد. روش تحقیق از نوع پیمایشی، تحلیل محتوا و اقدام موردی است. یافته های پژوهش بر اساس آزمون کای اسکوئر نشان داد در رویکرد پشتیبانی نرم، در مؤلفة نیروی انسانی، به ویژه داوران و مربیان فعال، منابع مالی و حمایتکنندگان مالی، توسعة علمی و پژوهشی و فناوری اطلاعات (ICT) و توسعة استاندارد و ارزیابی، به خصوص در بخش سالن های آموزشی و زمین های روباز، محیط حقوقی، مدیریت و برنامه ریزی، به ویژه در بخش مسابقات داخلی استان ها و توسعة فرهنگی تفاوت معنیداری در مقایسة نسبت ها وجود دارد (05/0P<). در تمام این موارد 70 درصد استان ها در سطح بسیار پایینی قرار دارند. در مؤلفة نهادها و تشکیلات تفاوت معنیداری مشاهده نشد. در مبحث پشتیبانی سخت که شامل امکانات و زیرساخت و تجهیزات ورزشی است، به ویژه در بخش سالن های در دست ساخت، زمین های والیبال ساحلی و سایر تجهیزات ورزشی تفاوت معنیداری (5/0P<) وجود داشت و 82 درصد استان ها در سطح پایینی قرار دارند بنابراین وضع موجود والیبال استان ها به لحاظ رویکرد پشتیبانی نرم و سخت ناهمگون است؛ بنابراین با توجه به مقایسه با وضع مطلوب (Bench-Marking)، سوات (SOWT) به دست آمد. راهکارهای اجرایی توسعة ورزش والیبال بر اساس کمبودها و نظر خبرگان و استفاده از فرصت ها جمع بندی و وزن دهی شد و ملاک افزایش کمّی راهکارهای توسعه، متوسط نرخ رشد جمعیت ورزشکار در دوره های سه تا پنج و ده ساله بوده است که از طریق نظر کارشناسان اولویت بندی شد.

هدف از این تحقیق، بررسی رابطة بین خودکارامدی و ابعاد روانی، اجتماعی، عقلانی، هیجانی، معنوی و جسمی نیک-زیستی بود. طرح تحقیق حاضر همبستگی است که 285 نفر از دانشجویان تربیت بدنی دختر و پسر با استفاده از شیوة تصادفی ساده به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های بررسی نیکزیستی ادراکشده و بررسی عادات تمرینی و خودکارامدی و برای بررسی رابطة بین متغیرهای تحقیق از همبستگی پیرسون استفاده شد. از مدل رگرسیون چندگانة خطی برای ارزیابی نقش هریک از متغیرها در تبیین نیکزیستی ادراکشده و مؤلفه های تشکیل دهندة آن استفاده شد. نتایج نشان داد خودکارامدی ورزشی کلی، نیکزیستی ادراکشده و ابعاد جسمی، معنوی، عقلانی، روانی و هیجانی نیکزیستی را به طور معناداری پیش بینی میکند (05 /0 P<). خودکارامدی ورزشی پیشگوی معناداری از نیکزیستی اجتماعی نبود. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که خودکارامدی ورزشی شاخص پیشگوی مهمی از نیکزیستی هیجانی، روانی، عقلانی، معنوی و جسمی است. باتوجه به نتایج این تحقیق، با تمرکز بر بهبود خودکارامدی ورزشی و تقویت افکار و اعتقادات مرتبط با توانایی شخصی برای شرکت در فعالیت بدنی و استفاده از نظریة شناختی اجتماعی، شرکت در فعالیت بدنی و ورزش در درازمدت افزایش خواهد یافت

هدف از تحقیق حاضر سنجش میزان هوش فرهنگی مدیران فدراسیون های منتخب در کشور و بررسی رابطة آن با سبک رهبری تحول آفرین است. جامعة آماری تحقیق حاضر را 58 مدیر فدراسیون تشکیل میدادند که از این تعداد 52 مدیر پرسشنامه را تکمیل کردند. روش تحقیق حاضر توصیفی- همبستگی است. در این پژوهش از پرسشنامه های هوش فرهنگی (آنگ و همکاران، 2007) و سبک رهبری تحول آفرین (باس و آلویو، 1993) استفاده شد. از آزمون های کلموگروف - اسمیرنف، همبستگی پیرسون، t مستقل و آنوای یک راهه استفاده شد. نتایج نشان داد مدیران به صورت کلی هوش فرهنگی نسبی دارند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین هوش فرهنگی و سبک رهبری و رفتار با سبک رهبری ارتباط معنیداری وجود دارد. نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد هوش فرهنگی میتواند متغیر پیش گوی رهبری باشد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد بین هوش فرهنگی و سبک رهبری با جنسیت و رشتة تحصیلی (تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی) مدیران فدراسیون های منتخب تفاوت معنیداری مشاهده نشد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد بین دانش و سبک رهبری با سطح تحصیلات مدیران فدراسیون منتخب ورزشی تفاوت معنیداری وجود دارد. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد بین متغیرهای تحقیق و سابقة کار و مدیریت تفاوت معنیداری وجود ندارد. نتایج تحقیق، با توجه به رابطة مثبت بین هوش فرهنگی و سبک رهبری تحول آفرین، بر ضرورت توجه به هوش فرهنگی مدیران به منظور اثر بخشی بهتر سازمان تأکید میکند.

هدف از انجام پژوهش نیمه تجربی حاضر، بررسی تأثیر واحدهای تربیت بدنی عمومی یک و دو دانشگاه بیرجند بر هویت ورزشی دانشجویان است. بدین منظور، مقیاس 22 گزینه ای هویت ورزشی ساخته شده توسط چزلاک (2004) در دو مرحله اولین و آخرین جلسه کلاس های تربیت بدنی عمومی یک و دو نیمسال دوم سال تحصیلی 1387- 88، در اختیار 387 دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه بیرجند با میانگین سنی 79/1±54/20 قرار گرفت. نمونه آماری به طور تصادفی با تخصیص متناسب در هر طبقه انتخاب و به چهار گروه تقسیم شدند که عبارتند از: تجربی واحد عمومی 1 (150=N)، کنترل واحد عمومی 1 (40=N)، تجربی واحد عمومی 2 (159=N) و کنترل واحد عمومی 2 (40= N). روایی محتوایی پرسشنامه توسط متخصصان و ثبات درونی آن نیز در مطالعه ای مقدماتی با آلفای کرونباخ 89/0 تأیید شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف - اسمیرنف، t گروه های همبسته و t گروه های مستقل در سطح معنیداری 05/0>p استفاده شد. یافته ها نشان داد واحدهای تربیت بدنی عمومی 1 (863/1- =t، 065/0=p) و تربیت بدنی عمومی 2 (333/1- =t، 185/0= p) دانشگاه بیرجند بر هویت ورزشی دانشجویان تأثیرگذار نیستند، در حالی که واحد تربیت بدنی عمومی 1 به طور معنیداری بر خرده-مقیاس های انحصارگرایی (767/3- =t، 001/0= p)، هویت اجتماعی (693/4 =t، 001/0= p)، تأثیرپذیری منفی (038/2 =t، 043/0= p) و هویت خود (183/3- =t، 002/0= p) دانشجویان تأثیرگذار بوده و واحد تربیت بدنی عمومی 2 تنها بر خرده مقیاس هویت خود آزمودنیها تأثیرگذار است (162/3- =t، 002/0= p). بر پایه یافته ها، واحدهای تربیت بدنی عمومی 1 و 2 دانشگاه بیرجند در دستیابی به اهداف خود که مهم ترین آن ها بهبود نگرش و مشارکت مورد انتظار از سوی دانشجویان است ناتوان به نظر میرسند.

هدف از این پژوهش، بررسی کمال گرایی و رابطه احتمالی آن با نیم رخ حالات خلقی قبل و بعد از رقابت بود. جامعه آماری این پژوهش را 120 بازیکن نخبه تنیس روی میز تشکیل می دهد که در المپیاد ایرانیان شرکت کرده بودند. 97 ورزشکار به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنند گان پرسش نامه های نیم رخ حالات خلقی(POMS) و مقیاس کمال گرایی چند بعدی(Sport- MPS) را تکمیل کردند. از آمار توصیفی برای توصیف داده ها و آمار استنباطی- از روش های ضریب همبستگی پیرسون ، r Z فیشر و رگرسیون خطی- استفاده شد(05/0 P<). نتایج نشان داد که بین ابعاد کمال گرایی و نمرات خلقی قبل و بعد از مسابقه رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل همبستگی رابطه معنی داری را بین کمال گرایی کلی و اختلال خلق کلی قبل از رقابت(01/0>P ، 62/0=r ) و بین کمال گرایی کلی و اختلال خلقی کلی بعد از رقابت(01/0>P ، 45/0=r ) نشان داد. با توجه به نتایج حاصله از این پژوهش می توان گفت که ارتباطی قوی بین فشارهای روانی و کمال گرایی وجود دارد.

برای بررسی رابطه ترکیب بدنی و توزیع چربی مرکزی با عملکرد ریوی ایستا و پویا در زنان، 60 دانشجوی داوطلب دختر دانشگاه بیرجند با میانگین قد 30/5±9/159 سانتی متر، وزن 60/9±15/62 کیلوگرم و سن 20/3±42/23 سال در تحقیق شرکت کردند. قد، وزن، شاخص توده بدنی ، محیط کمر و نسبت محیط کمر به محیط لگن با کمک ترازو و متر نواری و ظرفیت حیاتی با فشار ، حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول ، نسبت حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی و اوج جریان بازدمی ، با استفاده از دستگاه Power Lab و حداکثر اکسیژن مصرفی با پروتکل استورر-دیویس، اندازه گیری شدند. داده ها با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شدند و سطح معنی داری 05/0>p در نظر گرفته شد. بین BMI و FVC، FEV1 و PEF (به ترتیب 000/0=p و 55/0- =r؛ و 001/0>p و 41/0- =r؛ 007/0>p و 34/0- =r) و بین WC و FVC، FEV1 وPEF (به ترتیب 000/0=p و 59/0- =r؛ و 000/0=p و 46/0- =r؛ 005/0>p و 35/0- =r) رابطه معکوس و معنی-داری مشاهده شد. به علاوه، بین WHR و FVC ، FEV1 وPEF (به ترتیب 000/0=p و 56/0- =r؛ و 000/0=p و 50/0-=r؛ 01/0>p و 31/0-=r) رابطه معکوس و معنی داری مشاهده شد. از طرف دیگر، بین BMI و WC با نسبت FVC/FEV1 (به ترتیب 01/0>p و 31/0=r؛ و 01/0>p و 32/0=r)رابطه مستقیم و معنی داری به دست آمد. تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد بین WC، WHR و حداکثر اکسیژن مصرفی با عملکرد ریوی رابطه خطی معنی دار وجود دارد. نتیجه کلی اینکه اضافه وزن، به ویژه تجمع چربی در ناحیه مرکزی بدن می تواند موجب کاهش عملکرد ریوی ایستا و پویا شود.

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر برنامه های آماده سازی معلمان ورزش در ایجاد انسجام تیمی و رضایت دانش آموزان دختر تیم های والیبال مدارس بیرجند و همچنین بررسی رابطة بین سابقة تدریس مربی و میزان تأثیر برنامة آماده سازی بر انسجام تیمی و رضایت دانش آموزان است. روش پژوهش شبه آزمایشی است و جامعة آماری از دانش آموزان دختر 19- 14 سالة مقطع متوسطة شهر بیرجند تشکیل میشد که عضو تیم والیبال مدارسی بودند که دورة آماده سازی را برگزار کرده بودند. از میان آنها 115 دانش آموز به صورت تصادفی، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های انسجام تیمی (GEQ) کارون، ویدمییر و برولی (1988) و رضایت ورزشکار (ASQ) رایمر و چلادورای (1998) را تکمیل کردند. پرسشنامة GEQ شامل 18 سؤال است و انسجام تیمی را اندازه گیری میکند. پرسشنامة ASQ نیز با 14 سؤال، رضایت ورزشکار را اندازه گیری میکند. ثبات درونی پرسشنامه ها به ترتیب 71/0 و 88/0 گزارش شده است. روایی صوری آنها نیز به دست آمده است. دانش آموزان، قبل و بعد از برنامه های آماده سازی، این پرسشنامه ها را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t همبسته (وابسته)، همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان میدهد بین سابقة تدریس مربی و میزان تأثیر برنامة آماده سازی بر رضایت ورزشکار، رابطه وجود دارد (05/0 < p ,207/0 = r). همچنین بین خرده مقیاس های آزمون انسجام تیمی و رضایت ورزشکار، قبل و بعد از دوره های آماده سازی، رابطه وجود دارد. این رابطه برای دو خرده مقیاس کشش فردی نسبت به تکلیف گروه و انسجام گروهی در تکلیف معنیدار است (به ترتیب قبل و بعد از دوره ها (001/0 < , p725/0=B ,027/1= B) و (001/0p< ,602/0=B ,806/0=B))، ولی برای دو خرده مقیاس دیگر یعنی کشش فردی نسبت به گروه، از لحاظ اجتماعی و انسجام گروهی از لحاظ اجتماعی معنیدار نیست. نتایج، تفاوت معنیداری بین انسجام تیمی دانش آموزان و رضایت آنان، قبل و بعد از برنامه های آماده سازی نشان نداد ((05/0> p ,698/0= t) و (05/0> p ,041/0= t)). همچنین بین سابقة تدریس مربی و میزان تأثیر برنامة آماده سازی بر انسجام گروهی، رابطة معنیداری وجود ندارد (05/0> p؛ 059/0= r). به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان میدهد دوره های آماده سازی مربیان، مطلوب و تأثیرگذار نبوده و تغییری در سطوح انسجام تیمی و رضایت دانش آموزان ایجاد نکرده است. برگزاری کلاس های آموزشی برای معلمان، به منظور بالا بردن سطح اطلاعات آنها در زمینة شیوه های مناسب آموزش و ایجاد رضایت در دانش آموزان مفید به نظر میرسد.

در دهة اخیر بررسی ابعاد روان شناختی ورزشکاران آسیب دیده در دوران توانبخشی و بازگشت به رقابت، توحه محققان زیادی را به خود جلب کرده است. در این پژوهش میزان خرده مقیاس های انگیزشی و تحلیل رفتگی ورزشکاران زبدة هندبال قبل و بعد از آسیب دیدگی بررسی شده و با تکیه بر تئوری انگیزش خود – مختاری دسی و ریان به پیش بینی تحلیل رفتگی ورزشکاران پس از آسیب دیدگی پرداخته شده است. آزمودنی های مورد بررسی این تحقیق 28 هندبالیست آسیب دیدة فصل رقابتی 87-86 لیگ حرفه ای ایران بودند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه شامل پرسشنامة مقیاس انگیزش ورزشی (SMS) پل لیتیر و همکاران (1995)، پرسشنامة تحلیل رفتگی ورزشی (ABQ) ریدیک و اسمیت (2001) و پرسشنامة مشخصات فردی (محقق ساخته) استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون های t همبسته، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. با توجه به تحلیل آماری در زمینة رابطة تحلیل رفتگی با خرده مقیاس های انگیزشی، نتایج نشان داد رابطة معنی دار و معکوسی بین تحلیل رفتگی با خرده مقیاس های انگیزش درونی (870/0 - =r؛ 000/0=P) و انگیزش بیرونی (706/0 - =r ؛ 000/0=P) و رابطة معنی دار و مستقیمی بین تحلیل رفتگی و بی انگیزشی آزمودنی ها (878/0=r ؛ 000/0=P) وجود دارد. همچنین نتایج آماری در زمینة پیش بینی تحلیل رفتگی نشان داد 6/81 درصد میزان تحلیل رفتگی با توجه به میزان انگیزش ورزشکاران تبیین می شود. به علاوه، خرده مقیاس های بی انگیزشی (771/= R2) و انگیزش درونی (757/0=R2) به ترتیب مهم ترین عوامل پیش بینی کنندة تحلیل رفتگی بودند، اما انگیزش بیرونی مبین پیش بینی کنندة قوی تحلیل رفتگی نیست (499/0= R2). نتایج نشان داد بین خرده مقیاس های انگیزشی و میزان تحلیل رفتگی ورزشکاران پس از آسیب دیدگی رابطة معنی داری وجود دارد و تحلیل رفتگی این ورزشکاران را می توان از روی خرده مقیاس های انگیزشی آنها برآورد کرد. بنابراین، توجه به کارکرد مهم خرده مقیاس های انگیزشی در دوران توانبخشی و بازگشت به ورزش پس از آسیب دیدگی حائز اهمیت است و توجه به رفتارها و نگرش های ورزشکاران راهنمای مناسبی برای کمک به بهبود و توانبخشی آنان خواهد بود.

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیرات هدف گرایی و هویت اخلاقی بر رفتار و قضاوت مثبت و اجتماعی ستیز در فوتبال بود. به همین منظور 268 فوتبالیست به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های درک موفقیت، خودستایی هویت اخلاقی، کارکرد اجتماعی مفید و جامعه ستیز و تمایل اجتماعی و در تحلیل داده ها نیز از همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که تاثیرات اصلی خودمحوری و هویت اخلاقی در تبیین رفتار و قضاوت مثبت اجتماعی معنی دار نیست. اثر متقابل بین خودمحوری و تکلیف محوری در ارتباط با قضاوت اخلاقی مثبت معنی دار بود (05/0 p <). هدف گرایی و هویت اخلاقی 7 درصد از واریانس قضاوت اجتماعی ستیز و 17 درصد از واریانس رفتار اجتماعی ستیز را تبیین می کنند. نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت ارزیابی تاثیرات متقابل بین تکلیف محوری و خودمحوری در پیش بینی متغیرهای اخلاقی تاکید می کند.

هدف از انجام این تحقیق، مقایسه مهارت های روانی، اعتماد به نفس و تفسیر اضطراب در ورزشکاران مهارت های باز و بسته بوده است. جامعه تحقیق حاضر را ورزشکاران نخبه شهر تبریز (131 ورزشکار) که سابقه بیش از 5 سال فعالیت حرفه ای داشتند، تشکیل دادند. تعداد 84 ورزشکار مهارت های باز و 32 ورزشکار مهارت های بسته به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان گروه نمونه(116 ورزشکار) انتخاب شدند. از پرسشنامه های CSAI-2 (اضطراب تنی، شناختی و اعتماد به نفس) و ) OMSAT-3سه مهارت روانی پایه، روان تنی و شناختی) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. از تحلیل واریانس چندگانه، برای مقایسه ورزشکاران مهارت های باز و بسته از نظر مهارت های روانی، شدت و تفسیر اضطراب و تحلیل رگرسیون چند متغیره، برای رابطه بین مهارت های روانی و شناختی و اضطراب – اعتماد به نفس در سطح معنی داری در تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین مقادیر شدت اضطراب جسمی و اعتماد به نفس در ورزشکاران مهارت های باز در مقایسه با مهارت های بسته بالاتر است. به طور کلی، مهارت های روانی اعتماد به نفس، تصویرسازی و واکنش های استرس مهم ترین شاخص های پیشگو در تفسیر مثبت از اضطراب و اعتماد به نفس ورزشکاران در عملکرد بودند. همچنین رابطه بین مهارت های روانی و شدت اضطراب و اعتماد به نفس در ورزشکاران مهارت های باز و بسته متفاوت بود. با توجه به نتایج در مهارت های پایه اعتماد به نفس برای هر دو گروه در مهارت های روان شناختی، تمرکز برای مهارت های باز و تمرین ذهنی برای مهارت های بسته و در مهارت های روان - تنی واکنش های استرس برای هر دو گروه مهم ترین شاخص های پیش بین اضطراب و اعتماد به نفس بودند. روان شناسان ورزش می توانند از تعدادی از مهارت های روانی به منظور کمک به ورزشکاران در تفسیر اضطراب به عنوان تسهیل کننده استفاده کنند.

هدف از تحقیق حاضر، طراحی مدل نظارت و ارزشیابی عملکرد تربیت بدنی و ورزش فوق برنامه دانشگاه ها است. بدین منظور پرسشنامه محقق- ساخته شاخص های ارزیابی تربیت بدنی و ورزش فوق برنامه دانشگاه ها تدوین شد و با روش های مطالعه راهنما و آزمون مجدد ، پایائی سئوالات پرسشنامه 73/0 به دست آمد. روایی صوری از طریق مراجعه به نظرات تعداد 15 نفر از کارشناسان خبره تأیید شد. جامعه آماری متشکل از مدیران و ادارات تربیت بدنی و فوق برنامه تعداد60 دانشگاه دولتی بوده که نمونه با جامعه آماری برابر است. پس از جمع آوری داده ها و دسته بندی آنها، از طریق نرم افزارهای آماری ، داده ها مورد بررسی قرار گرفت. آزمون های آماری شامل آلفای کرونباخ، کااسکور (χ2)، تحلیل عاملی، تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی، فاصله اقلیدسی، مربع فاصله اقلیدسی و معیارهای پیوند درون گروهی وارد و دندوگرام میانه بوده است. متغیرهای وضعیت تشکیلاتی، نیروی انسانی، بودجه، امکانات و برنامه ها از طریق شاخص های ارزشیابی مورد بررسی قرار گرفتند. سطح بندی دانشگاه ها به دو شیوه (دو سطحی وارد و میانه و سه سطحی) آورده شده است. در نهایت مدل سطح بندی سه سطحی با عناوین دانشگاهی دسته بندی شد. کالبد شناسی نمودارهای سازمانی مدیریت تربیت بدنی دانشگاه ها و نمودار متناسب با هر سطح از طریق مراجعه به نظر کارشناسی و تحلیل محتوا انجام گردید. همچنین شرح وظایف مرتبط با هر واحد دانشگاهی تدوین شد. مدل نهایی ارزشیابی ورزش دانشگاه ها در نمایه ها ی نظارت پیش گیر ، فرایندی و ارزشیابی نهایی منطبق با نظر مول (1999) تحلیل و ترسیم شد. در ارزیابی نهایی، مدل ارزیابی تعالی سازمانی (EFQM) از بین سایر شیوه های ارزشیابی با تکیه بر پیشینه تحقیق گزینش و با معیارهای ورزش دانشجویی منطبق شد.

هدف از این پژوهش تعیین رابطه بین هوش هیجانی و تحلیل رفتگی شغلی دبیران تربیت بدنی مقطع متوسطه نواحی هفتگانه آموزش و پرورش مشهد بوده و به روش توصیفی- همبستگی و به شکل میدانی انجام شده است. نمونه تحقیق حاضر برابر با کل جامعه آماری بود و نمونه گیری صورت نگرفت و از 286 پرسشنامه ارسالی 220پرسشنامه(76 درصد کل پرسشنامهها) عودت داده شد. به منظور گردآوری اطلاعات ازدو پرسش نامه هوش هیجانی و تحلیل رفتگی استفاده شد که پس از روایی و پایایی سنجی بین آزمودنیهای مورد نظر توزیع گردید. برای تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آمار توصیفی (میانگین انحراف استاندارد و...) و آمار استنباطی (آزمون همبستگی رگرسیون چند متغیره و آنالیز واریانس) استفاده شد. برخی از نتایج پژوهش نشان میدهد که میزان هوش هیجانی دبیران تربیت بدنی برابر با (29/ 32 SD = و 82/340= ) بوده که حاکی از سطح هوش هیجانی متوسط و بالایی است. تحلیل رفتگی دبیران تربیت بدنی هم در دو بعد فراوانی و شدت به ترتیب برابر با (67/ 15 SD = و 19/ 35= ) و (90/ 17 SD = و 95/ 42 = ) بوده که حاکی از تحلیل رفتگی نسبتاً زیاد افراد تحت بررسی است. آزمون همبستگی بین هوش عاطفی و ابعاد تحلیل رفتگی دبیران تربیت بدنی همبستگی معکوس و معنیداری در سطح 05/0 > p نشان داده است. نتیجه کلی این پژوهش نشان داده است که میزان هوش هیجانی و تحلیل رفتگی دبیران تربیت بدنی به ترتیب میتواند مربوط به سن و شرایط شغلی آنان باشد. سایر یافتههای تحقیق نشان میدهد با توجه به بالا بودن سطح تحلیل رفتگی دبیران تربیت بدنی افزایش سطح هوش هیجانی- که مهارتی قابل توسعه است- میتواند در کاهش میزان تحلیل رفتگی شغلی مؤثر باشد.

هدف از انجام پژوهش حاضر، دستیابی به ارتباط بین مشخصات فردی با تحلیل رفتگی مدیران دانشکده های تربیت بدنی، غیر تربیت بدنی و دانشگاه های آموزش عالی کشور است. بدین منظور پرسشنامه های مشخصات فردی (محقق ساخته) و تحلیل رفتگی هازل و مسلش برای مدیران 10 دانشگاه که دانشکده تربیت بدنی دارندف در سه بخش مدیران دانشکده های تربیت بدنی، غیر تربیت بدنی و دانشگاه ارسال شده. نتایج به دست آمده نشان می دهد بین تحلیل رفتگی و سن مدیران دانشگاه ها و مدیران دانشکده های غیر تربیت بدنی ارتباط معنی داری وجود دارد، لیکن ارتباط معنی داری بین سن و تحلیل رفتگی مدیران دانشکده های تربیت بدنی وجود ندارد. ارتباط بین سابقه ورزشی و میزان تحلیل رفتگی مدیران تربیت بدنی و دانشگاه ها معنی دار نیست ولی این ارتباط در مدیران غیر تربیت بدنی در سطح 0/0001 معنی دار بوده و نوع ارتباط حاصله به صورت معکوس ات. بین سطح تحصیلات و میزان تحلیل رفتگی مدیران جوامع تحت بررسی ارتباط مثبت وجود دارد، اما این ارتباط از نظر آماری معنی دار نیست. بین سابقه خدمت و تحلیل رفتگی مدیران تربیت بدنی، غیر تربیت بدنی و دانشگاه ها ارتباط معنی داری در سطح 0/01 مشاهده می شود. بین تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی تفاوت معنی داری وجود دارد، به طوری که میزان تحلیل رفتگی بالا به ترتیب در مدیران دانشگاه ها، مدیران غیر تربیت بدنی و تربیت بدنی مشاهده شده است. این وضعیت در مورد معاونین مدیران هم صادق است.

هدف ازانجام این پژوهش، بررسی تحلیل رفتگی ومنبع کنترل درمدیران دانشکده ها وگروه های تربیت بدنی وغیرتربیت بدنی دانشگاه های آموزش عالی کشوراست. بدین منظور تعداد 44 نفر از مدیران دانشکده هاوگروه های تربیت بدنی و88 نفراز مدیران دانشکده ها وگروه های غیر تربیت بدنی دانشگاه هاکه در زمان انجام پژوهش به ترتیب 95 و40 درصد تراکم جوامع تحت بررسی خود رابه خود اختصاص داده بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه وتحلیل آماری داده های تحقیق توسط آزمون های همبستگی ‹کندال- پیرسون› ومقایسه ی میانگین ها ‹مان ویتنی – ویلکاکسون و هتلینگز› انجام شده بود. نتایج تحقیق نشان داد: بین افزایش سن ومیزان تحلیل رفتگی مدیران جوامع تحت بررسی ارتباط معنی داری وجود دارد ،ولی این ارتباط در موردسن با منبع کنترل مدیران مشاهده نشد.بین بالارفتن سابقه ی خدمت ومیزان تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی ،ارتباط معنی داری مشاهده شد، در حالی که این ارتباط در مورد سابقه ی خدمت با منبع کنترل در مدیران تربیت بدنی دیده نشدودر مدیران غیر تربیت بدنی در سطح 02/0 معنی دار بود.بین سابقه ی کار مدیریتی ومیزان تحلیل رفتگی جوامع تحت بررسی ،ارتباط معنی داری وجود نداشت،ولی این عدم ارتباط در مورد سابقه کار مدیریتی با منبع کنترل دیده شد. بین تحلیل رفتگی ومنبع کنترل ارتباط معنی داری وجود ندارد. هردو جامعه ی تحت بررسی از وضعیت تحلیل رفتگی بالایی برخوردارند. میزان تحلیل رفتگی ومنبع کنترل بیرونی درمدیران غیر تربیت بدنی بیشتر از مدیران تربیت بدنی بود.