نقش پیش بینی کننده خودشناسی انسجامی در سرزندگی و سبک های هویت جوانان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از دوره های حساس زندگی و مؤثر در شکل گیری و تکامل ویژگی های روان شناختی افراد، دوران نوجوانی و جوانی است. پژوهش حاضر در جهت بررسی نقش پیش بینی کننده متغیر خودشناسی انسجامی و تأثیر آن در سرزندگی و سبک های هویتی جوانان 18 تا 35 ساله شهرستان چابهار انجام شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و ازلحاظ هدف، از نوع تحقیق کاربردی است. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، اسناد و مطالعات کتابخانه ای بوده و گردآوری اطلاعات به روش میدانی، برمبنای پرسشنامه خودشناسی انسجامی، پرسشنامه سرزندگی رایان و فردریک و پرسشنامه سبک هویت برزونسکی و با استفاده از تحلیل رگرسیونی و همبستگی پیرسون صورت پذیرفته است. با آزمودن فرضیات، نتایج این تحقیق به ما نشان داد که متغیر خودشناسی انسجامی قادر به پیش بینی سرزندگی و سبک های هویت جوانان است. همچنین، نتایج تحقیق رابطه معنادار مستقیم بین خودشناسی انسجامی و سرزندگی را در جوانان نشان داد و بین خودشناسی انسجامی و سبک های هویت نیز رابطه معناداری دیده شد (p<./05). باتوجه به نتایج به دست آمده، برنامه ریزی و توجه به فرایند خودشناسی و شکل گیری هویت و ایجاد امید و سرزندگی در جوانان توسط سازمان های متولی ضروری به نظر می رسد.The Predictive Role of Coherent Self-Knowledge in Youth Vitality and Identity Styles
One of the sensitive periods of life and effective in the formation and evolution of psychological characteristics of people is adolescence and youth. The present study was conducted to investigate the predicting role of the self-identity variable and its effect on the vitality and identity styles of youth aged 18 to 35 in Chabahar city. The research method is descriptive and correlational, and in terms of purpose, it is applied research. The tools of information collection in this research are library documents and studies, and information collection is done by field method, based on the Cohesive Self-Knowledge Questionnaire, the Ryan and Frederick Vitality Questionnaire, and the Berzonsky Identity Style Questionnaire, using regression analysis and Pearson correlation. By testing the hypotheses, the results of this research showed us that the self-identity variable is capable of predicting vitality and identity styles of young people. Also, the research results showed a significant direct relationship between cohesive self-knowledge and vitality in young people, and a significant relationship was also seen between cohesive self-knowledge and identity styles (p<.05). According to the obtained results, it seems necessary to plan and pay attention to the process of self-knowledge and identity formation and create hope and vitality in young people by the responsible organizations.
تبلیغات
