نقدی بر تفکر برنامه ریزی متمرکز دولتی در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف: اگرچه برنامه ریزی توسعه در ایران دارای سابقه بوده، اما همچنان از منظر توسعه متوازن در کشور پیشرفت چندانی ایجاد نشده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل نظام برنامه ریزی متمرکز کشور است و می کوشد نقاط ضعف و چالش های آن را به همراه ارائه راهکار مورد توجه قرار دهد. طرح پژوهش/ روش شناسی/ رویکرد: این پژوهش به بررسی نحوه مواجه برنامه ها و سایر اسناد بالادستی به موضوع برنامه ریزی متمرکز می پردازد. این پژوهش بر آن است که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی، با مرور نظام مند منابع، به ارزشیابی، ترکیب و ارائه راهکار در مورد برنامه ریزی متمرکز بپردازد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که تغییر مسیر موجود و حرکت به سمت کاهش شکاف های فعلی نیازمند تغییرات جدی در تفکر برنامه ریزی متمرکز است و باید به سمت برنامه ریزی غیرمتمرکز، منطقه گرا و متکثر حرکت کرد. همچنین، شناسایی چالش های برنامه ریزی متمرکز در ایران می تواند به سیاستگذاران و مجریان سیاست ها کمک کند که در تدوین و اجرای برنامه های توسعه به چالش های اشاره شده توجه کنند تا در مرحله اجرا با مشکلات کم تری روبه رو شوند. ارزش/ اصالت پژوهش: استفاده از روش کیفی و طیف گسترده منابع داده ها باعث می شود که دسته بندی جدیدی از چالش های برنامه های متمرکز در ایران ارائه شود که ابعاد مختلف اجرای سیاست ها را پوشش می دهد. پژوهش حاضر توانسته است پایه نظری قابل دفاعی برای برنامه ریزی در نظام اداری در برنامه توسعه در ایران پیشنهاد دهد و به ارتقای سیاستگذاری و برنامه ریزی توسعه کمک کند.

متن